ss. Niepokalanego Poczęcia z Castres

Zgromadzenie Matki Bożej Niepokalanie Poczętej z Castres
*Congrégation des Sœurs de Notre-Dame de l’Immaculée Conception
de Castres
(Sœurs de l’Immaculée Conception de Castres; Sœurs de Bleues de Castres)
*Congregation of the Sisters of Our Lady of the Immaculate Conception
of Castres
(Sisters of the Immaculate Conception of Castres; Blue Sisters of Castres)
*Congregazione delle Suore di Nostra Signora dell'Immacolata Concezione
di Castres
(Suore dell'Immacolata Concezione di Castres; Suore Azzurre di Casres)
*Congregación de las Hermanas de Nuestra Señora de la Inmaculada Concepción de Castres 
(Hermanas de la Inmaculada Concepción de Castres; Hermanas Azules
de Castres)
*Congregação das Irmãs de Nossa Senhora da Imaculada Conceição
de Castres
(Irmãs da Imaculada Conceição de Castres; Irmãs Azuis de Castres)
*Kongregation der Schwestern Unserer Lieben Frau von der Unbefleckten Empfängnis von Castres (Blaue Schwestern von Castres)
inna nazwa: siostry Niebieskie z Castres

Data i miejsce założenia:
1836 rok - Francja

Założycielka:
św. Joanna Emilia de Villeneuve

Liczba sióstr na świecie: 585  * dane z 2011 roku

Siostry Matki Bożej Niepokalanie Poczętej z Castres obecne są w krajach: Francja, Hiszpania, Włochy, Meksyk, Haiti, Wenezuela, Boliwia, Paragwaj, Urugwaj, Brazylia, Argentyna, Senegal, Gwinea Bissau, Burkina Faso, Benin, Gabon, RD Kongo, Filipiny.
Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:

Zgromadzenie założone jako habitowe.
W okresie posoborowym siostry zamieniły habity na ubrania świeckie; noszą jedynie zawieszony na piersi krzyż. Pojedyncze siostry noszą niebieski welon z białą wypustką.

Po prawej:
w Senegalu, Burkina Faso i Beninie
- welon biały.

Habit historyczny:

Niebieski habit przepasany białym sznurem, na głowie biały czepek i niebieski welon.

Duchowość:

Siostry Niepokalanego Poczęcia z Castres dążą do tego, aby stać się uczennicami Jezusa Zbawiciela, wejść do sanktuarium Jego Serca, kontemplować Je i odwzorować w sobie postawy i uczucia w Nim zwarte, aby przez to świadczyć o miłości Zbawiciela. Matkę Bożą Niepokalaną siostry obierają za Towarzyszkę i Mistrzynię życia zakonnego, gdyż to Ona najdoskonalej naśladowała Pana Jezusa. 

Duch zgromadzenia charakteryzuje się postawą stałego rozeznawania i dyspozycji wobec woli Bożej, zaufania Bożej Opatrzności, nawrócenia, małości, pokory i ubóstwa. Cechą szczególną charyzmatu jest służba ludziom ubogim. Założycielka uczyła siostry aby iść bez wahania tam, gdzie głos ubogich je wzywa. Gotowość tą siostry potwierdzają składanym czwartym ślubem zakonnym: poświęcenia się służbie ludziom, zwłaszcza ubogim.

Wspólnota życia, duchowości i misji jest tym, co jednoczy siostry i pozwala im stać się jednego serca i jednego ducha.

Działalność:

Zgromadzenie angażuje się w działalność edukacyjną i wychowawczą w przedszkolach, szkołach różnego typu, uczelniach i domach dziecka. Siostry pracują także wśród chorych w szpitalach, przychodniach, domach opieki, opiekują się młodymi matkami z dziećmi, ludźmi starszymi w domach dla osób w podeszłym wieku, imigrantami, włączają się w obronę prawa do życia. Ponadto siostry zajmują się katechizacją i pracą parafialną.

Historia:

Św. Joanna Emilia de Villeneuve otrzymała wychowanie mocno oparte na wartościach, w rodzinie hojnej wobec ludzi w potrzebie. Nauczyło ją to miłości do Boga i wrażliwości na ubogich. Dla niej jałmużna była niewystarczająca. Emilia pragnęła być z biednymi, chorymi, więźniami, prostytutkami, by przywrócić im godność i pokazać, że Bóg ich też kocha.

Pragnienie służby ubogim i potrzebującym doprowadziło Emilię do założenia w 1836 roku nowego zgromadzenia poświeconego Matce Bożej. Maryja była założycielce szczególnie bliska od chwili śmierci jej matki; Maryi powierzała swoje radości, smutki i  decyzje, Ona stała się jej Towarzyszką i Powierniczką. Zakonnice zaczęto nazywać Siostrami Niepokalanego Poczęcia lub, od koloru habitu – Niebieskimi Siostrami.

Pierwsza wspólnota zamieszkała w małym, skromnym domu w Castres. Siostry zaangażowały się w pomoc zagrożonym ubóstwem dziewczętom oraz opiekę nad więźniami. Szybko powstał drugi dom, w którym siostry zajęły się nauczaniem dzieci, katechizacją i opieką nad chorymi. Emilia chciała iść tam, gdzie Pan Jezus nie jest znany, ani kochany, dlatego już w 1848 roku wysłała pierwsze siostry na misje do Senegalu w Afryce.

Strony www:
Francja: www.cic-castres.org
Hiszpania: www.ciccastres-es.net
Włochy: www.ciccastres-it.net
Brazylia: www.ciccastres-br.net , www.irmasazuissp.net
Argentyna, Urugwaj: http://provinciaargentinauruguay.jimdo.com
Filipiny: www.ciccastres-ph.net

Filmy: