Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych

Stowarzyszenie Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych (SA)
Société des Auxiliatrices des Âmes du Purgatoire
Society of the Helpers of the Holy Souls
Società delle Ausiliatrici delle Anime del Purgatorio
Sociedad de Auxiliadoras de las Almas del Purgatorio
Sociedade das Auxiliadoras das Almas do Purgatório
Gesellschaft der Helferinnen der Seelen im Fegefeuer
Tisztítótűzben Szenvedő Lelkeket Segítő Nővérek

Data i miejsce założenia:
1856 rok - Francja

Założycielka:
bł. Maria od Opatrzności - Eugénie Smet

Liczba sióstr na świecie: 540   * dane z 2014 roku

Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych obecne są w krajach: Francja, Belgia, Wielka Brytania, Hiszpania, Włochy, Szwajcaria, Austria, Niemcy, Rumunia, Węgry, USA, Kanada, Meksyk, Nikaragua, Salwador, Kolumbia, Czad, Kamerun, Rwanda, Indie, Chiny,  Tajwan, Japonia.
Dom generalny: Francja (Paryż)

Habit aktualny:

Zgromadzenie założone jako habitowe.Aktualnie siostry nie chodzą w habitach. Przestały ich używać w latach70. XX wieku.

Habit historyczny:

Strój pierwotny używany do ok. 1955 roku:
Czarny habit z pelerynką, na głowie czarny czepek wiązany pod szyją, na piersi krzyż.

------------------------------------------

Strój używany od ok. 1955 roku do ok. 1968 roku:
Habit z pelerynką, na głowie welon.

------------------------------------------

Strój używany od ok. 1968 roku do połowy lat 1970-tych:
Szary habit i welon, na piersi po prawej stroni przypięty krzyżyk, lub krzyż powieszony na szyi.

Duchowość:

Charyzmat, jaki Pan Bóg powierzył zgromadzeniu zawiera się w słowach: modlić się, cierpieć i pracować dla dusz czyśćcowych, co oznacza, że wszystko cokolwiek siostry czynią ofiarowane jest w intencji dusz w czyśćcu cierpiących.

Tajemnica Świętych Obcowania znajduje się więc w centrum duchowości zgromadzenia. Z tajemnicy tej wypływa przekonanie, że nie ma granicy dla miłości, i że śmierć sama nie może oddzielić nas od tych, którzy poprzedzają nas w kontemplacji Oblicza Bożego.

Innym ważnym elementem duchowości sióstr jest zaufanie Bożej Opatrzności. Wspomożycielki w zdarzeniach codziennego życia oraz w otaczającym świecie starają się dostrzegać znaki miłości Boga i iść za nimi.

Ponadto zgromadzenie opiera się na duchowości ignacjańskiej. Od Najświętszego Serca Jezusa siostry uczą się gorliwości w czynieniu wszystkiego na większą chwałę Boga. Starają się również pomagać bliźniemu osiągnąć cel, dla którego został stworzony, czyli niebo. Charyzmat wspólnoty nie wyznacza Wspomożycielkom konkretnych form działalności apostolskiej, którymi mają realizować to zadanie. Według słów założycielki siostry mają robić wszystko to, co jest dobre.

Działalność:

Siostry zaangażowane są w dużym stopniu w kierownictwo duchowe i katechizację. Wspomożycielki opiekują się także imigrantami, więźniami oraz ludźmi ubogimi, odwiedzają rodziny, włączają się w duszpasterstwo młodzieży, edukację, niosą pomoc chorym na ciele lub zranionym w ich ludzkiej godności, jak również osobom w podeszłym wieku i opuszczonym. Każda forma działalności zgromadzenia jest nierozerwalnie związana z głoszeniem Ewangelii.

Historia:

Bł. Maria od Opatrzności - Eugenia Smet już jako mała dziewczynka, mimo, że nikt jej do tego nie zachęcał, odznaczała się współczuciem dla dusz czyśćcowych i podejmowała dla nich różne drobne ofiary. Cechowało ją wielkie zaufanie do Pana Boga, co wyraziła kiedyś w słowach, że od Bożej Opatrzności będzie oczekiwała wszystkiego: od igły, do zbawienia.

Po ukończeniu szkoły oddała się działalności apostolskiej, szukając równocześnie woli Bożej. W 1853 roku otrzymała natchnienie, aby założyć zgromadzenie dla niesienia pomocy zmarłym cierpiącym w czyśćcu. Duchową pomoc świadczył jej św. Jan Maria Vianney.

.
Zgromadzenie rozpoczęło swoje istnienie w Paryżu w 1856 roku. Eugenia nie wyznaczyła mu jakiejś konkretnej działalności apostolskiej; jego misja była wyłącznie natury duchowej: modlitwa, praca i cierpienia ofiarowane w intencji dusz czyśćcowych. Początkowo nie podobało się to przedstawicielom władz kościelnych, którzy chcieli skłonić młode zgromadzenie, aby zajęło się pracą edukacyjną. Eugenia pragnęła jednak, aby siostry badały znaki, z których odczytywałyby wolę Bożą w odniesieniu do posług, w które miałyby się zaangażować. Pierwszą działalnością apostolską była więc opieka nad chorymi z ubogich domów w ich domach prywatnych. Ten rodzaj usług pozwalał także dotrzeć siostrom do ludzi będących daleko od wiary. Drugim obszarem pracy apostolskiej była katechizacja dzieci i dorosłych. W praktyce, przez wiele lat, były to dwie podstawowe formy działalności Wspomożycielek.

W 1859 roku zgromadzenie przyjęło konstytucje zakonu jezuitów, dostosowując je dla wspólnoty żeńskiej. Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych cieszyły się licznymi powołaniami zwłaszcza na przełomie XIX i XX wieku, osiągając w 1926 roku liczbę ok. 1000 sióstr.

Zgromadzenia nie należy mylić z inną wspólnotą zakonną, założoną w Polsce, o tej samej nazwie i podobnym charyzmacie.

Strony www:
Francja: http://auxifrance.cef.fr
Wielka Brytania: www.societyofhelpersgb.org
Włochy: www.suoreausiliatrici.it
Niemcy: www.helferinnen.info
Węgry: www.segitonoverek.info
USA: www.helpers.org
Meksyk: www.paginasprodigy.com/auximex