Karmelitanki Dzieciątka Jezus

Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus (CIJ lub KDzJ)
Congregatio Sororum Carmelitarum Infantis Iesu
Congregazione delle Suore Carmelitane del Bambino Gesù
Congregation of the Carmelite Sisters of the Infant Jesus
Congregación de las Hermanas Carmelitas del Niño Jesús 
Congregação das Irmãs Carmelitas do Menino Jesus
Congrégation des Sœurs Carmélites de l'Enfant-Jésus
Kongregation der Karmeliten - Schwestern vom Kinde Jesus
Sestry Karmelitánky Dieťaťa Ježiša
Згромадження Сестер Кармелітанок Дитятка Ісуса

Data i miejsce założenia:
1921 rok – Polska

Założyciele:
o. Anzelm – Maciej Gądek OCD
m. Teresa od św. Józefa - Janina Kierocińska

Liczba sióstr na świecie: 510 (w Polsce: 395, w tym 19 nowicjuszek,
14 postulantek)  * dane z 2008 roku
Karmelitanki Dzieciątka Jezus obecne są w krajach: Polska, Czechy, Słowacja, Ukraina, Białoruś, Łotwa, Francja, Włochy, Kamerun, Burundi, Rwanda.
Dom generalny: Polska (Marki)

Habit aktualny:

Brązowy habit przepasany skórzanym brązowym pasem z różańcem z lewej strony, brązowy szkaplerz, pod nim krzyżyk, na głowie biała toka i czarny welon. Stroju dopełnia biały płaszcz zakładany podczas liturgii.

W Afryce: habit i szkaplerz beżowy, biały welon.

Habit historyczny:

Habit używany do ok. 1945 roku

Duchowość:

Duchowość zgromadzenia oparta jest na regule karmelitańskiej. Siostry wzorują swoje życie na Najświętszej Osobie Dzieciątka Jezus i podążają tzw. małą drogą dziecięctwa duchowego św. Teresy od Dzieciątka Jezus, głównej patronki zgromadzenia.

Droga ta polega na ufności i bezgranicznym zawierzeniu planom Opatrzności Bożej. Cechuje się miłością, prostotą, pokorą i prawdą o swojej słabości i małości wobec Stwórcy, która pociąga za sobą wdzięczność za Jego dary; to także rozmiłowanie się w tym, co małe i niepozorne.

Karmelitanki Dzieciątka Jezus łączą kontemplację z apostolstwem. Modlitwa kontemplacyjna i duch umartwienia prowadzi do zjednoczenia z Bogiem. Apostolstwo, którym jest służba bliźnim przejawia się w trosce o ich zbawienie.

Siostry żyją w świadomości, że są dziećmi Maryi, szerzą Jej cześć, a na habicie noszą szkaplerz, będący znakiem Jej szczególnej opieki oraz wyrazem naśladowania Jej cnót.

Działalność:

Celem apostolskim zgromadzenia jest służba bliźnim, która realizowana jest przede wszystkim w dziedzinie wychowania i kształcenia dzieci i młodzieży. Siostry prowadzą przedszkola i ochronki, ponadto pomagają w pracy duszpasterskiej jako: katechetki, organistki, zakrystianki, opiekunki chorych, prowadzą domy rekolekcyjne, dni skupienia, grupy modlitewne, chóry i schole młodzieżowe i dziecięce, pracują w instytucjach kościelnych. Pod opieką sióstr działają przy parafiach Bractwa Dzieciątka Jezus. Karmelitanki włączają się także w pracę misyjną w Afryce.

Historia:

Ojciec Anzelm – Maciej Gądek OCD był pierwszym prowincjałem wskrzeszonej w 1920 roku prowincji Karmelitów Bosych w Polsce. Założył i prowadził Bractwo Praskiego Dzieciątka Jezus. Widział potrzebę czynnego zgromadzenia żeńskiego, którego celem byłoby przeszczepianie ducha Karmelu w środowiska najbardziej zaniedbane duchowo i materialnie; podobne zgromadzenia widział w czasie studiów w Rzymie i chciał założyć takie też w Polsce.

Janina Kierocińska od wczesnej młodości pragnęła podjąć życie zakonne, lecz sprzeciwiał się temu jej ojciec. W 1909 roku spotkała o. Anzelma, który stał się jej duchowym kierownikiem i wprowadził w świat duchowości karmelitańskiej. Pod jego wpływem wstąpiła do świeckiego Karmelu w Krakowie. Zyskała wówczas przekonanie, że chce zostać karmelitanką. Dopiero po śmierci ojca w 1921 roku mogła zrealizować marzenie o życiu zakonnym.

Ojciec Anzelm zaproponował jej, aby została przełożoną nowego, czynnego zgromadzenia karmelitańskiego, które pragnął założyć. Janina, propozycję tą odczytała jako wyraz woli Bożej i jeszcze w tym samym roku wraz z 5 kandydatkami założyła habit karmelitański. otrzymując imię Teresy od św. Józefa. Ojciec Anzelm stawiał siostrom jako wzór do naśladowania Dzieciątko Jezus. Przekazał im charyzmat dziecięctwa Bożego wg "małej drogi" św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Działalność apostolska miała być przepełniona głębokim życiem modlitwy w duchu karmelitańskim.

Siostry osiedliły się w Sosnowcu i początkowo pracowały w zakładach Towarzystwa Dobroczynności szukając jednocześnie domu, w którym mogłyby prowadzić prawdziwe życie zakonne. W 1925 roku dom został zakupiony, a m. Teresa zorganizowała w nim bezpłatną ochronkę z dożywianiem dla biednych dzieci, a parę lat później także szkołę podstawową oraz pracownię haftu i szycia, ponadto siostry udzielały korepetycji i przygotowywały dzieci religijnie zaniedbane do przyjęcia sakramentów świętych. Były to czasy ogromnej biedy materialnej i duchowej: bezrobocie, analfabetyzm, złe warunki ekonomiczno-zdrowotne, szerzący się ateizm i antyklerykalizm, działające sekty religijne. Kolejne dzieło młodego zgromadzenia to sierociniec, następnie siostry włączyły się w katechizację w szkołach, prowadziły przedszkole i oddawały się pracy charytatywnej. Matka Teresa Kierocińska kierowała Zgromadzeniem Karmelitanek Dzieciątka Jezus przez 25 lat.

Strony www:
Polska: www.karmelitanki.pl   (Lublin, misje)
Słowacja: www.karmelitankydj.sk