Małe Służebnice Bożej Opatrzności

Małe Służebnice Bożej Opatrzności (LSDP)
Little Servants of the Divine Providence
Piccole Ancelle della Divina Provvidenza
Pequeñas Siervas de la Divina Providencia
Pequenas Servas da Divina Providência
Petites Servantes de la Divine Providence
Kleine Dienerinnen der Göttlichen Vorsehung
Zgromadzenie obrządku syro-malabarskiego

Data i miejsce założenia:
1978 rok - Indie

Założycielka:
m. Mary Litty

Liczby: 147 sióstr na świecie
Małe Służebnice Bożej Opatrzności obecne są w krajach: Indie, Zambia.
Dom generalny: Indie (Kunnamthanam)

Habit aktualny:

Biały habit z pelerynką, przepasany białym paskiem wiązanym po prawej stronie, na głowie biały welon, na piersi krzyż.

Duchowość:

Powołaniem Małych Służebnic Bożej Opatrzności jest uwielbienie Boga, aby poprzez służenie najmniejszym, zagubionym i najbiedniejszym głosić im Słowo Boże i wspierać biedne rodziny.

Podstawą duchowości zgromadzenia jest zaufanie Bożej Opatrzności. Opiera się ono na sławach Pana Jezusa zawartych w Ewangelii: Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane (Mt 6, 33). Zdanie się na Bożą Opatrzność przejawia się w braku zabiegania o rzeczy materialne. Siostry nie mają własności ziemskiej, ani stałych dochodów, a działalność zgromadzenie opiera na hojności darczyńców, całkowicie powierzając się Bożej opiece.

Ufność Bogu siostry czerpią z codziennej Mszy Świętej i modlitwy przed Najświętszym Sakramentem, mającej charakter wieczysty.

Zgromadzenie należy do obrządku syro-malabarskiego i czerpie także z duchowej tradycji tego Kościoła. Patronem zgromadzenia jest św. Józef Cottolengo.

Działalność:

Główną formą działalności jest opieka nad chorymi i niepełnosprawnymi. Siostry troszczą się o upośledzonych fizycznie i umysłowo, niewidomych, głuchych, sparaliżowanych i nieuleczalnie chorych, którzy nie mają nikogo do opieki. Siostry prowadzą także sierociniec dla niepełnosprawnych dzieci, porzuconych przez rodziców ze względu na ich upośledzenie. Wielu spośród podopiecznych jest głęboko upośledzonych, którzy nie są w stanie wykonać najprostszych czynności życiowych. Siostry zajmują się nimi aż do śmierci.

W mniejszym stopniu siostry otaczają opieką duchową rodziny rozbite, pomagają w duszpasterstwie parafialnym, nauczają w szkółkach niedzielnych, prowadzą rekolekcje i spotkania modlitewne. W Afryce siostry również opiekują się niepełnosprawnymi, a także chorymi na AIDS.

Historia:

Matka Mary Litty była zakonnicą syro-malabarskiego zgromadzenia Medycznych Sióstr św. Józefa w Indiach. Została wysłana przez przełożonych do Włoch na studia medyczne. Będąc w Turynie odwiedziła założony przez św. Józefa Cottolengo tzw. Mały Dom Opatrzności Bożej, w którym od ponad stu lat troskliwie opiekowano się ciężko chorymi, zdając się wyłącznie na Bożą Opatrzność. Matka Mary zapragnęła założyć podobny dom po powrocie do rodzinnego kraju.

Długo pielęgnowane pragnienie, aby poświęcić się biednym było silniejsze. Mary uzyskała pozwolenie od przełożonych na pobyt poza wspólnotą i spędziła cztery lata służąc sierotom. W tym czasie myślała o założeniu domu dla upośledzonych umysłowo, na co uzyskała zgodę władz kościelnych. W 1978 roku w wynajętym domu zaczęła opiekować się jedną osobą, która nie mogła chodzić, mówić, ani wykonywać samodzielnie nawet podstawowych czynności. Szybko zgłosiła się do pomocy młoda dziewczyna, później następne, wzrastała też liczba chorych, którymi opiekowały się kobiety. Matka Mary dostrzegła potrzebę ujęcia dotychczasowej działalności w ramy nowej wspólnoty zakonnej. Jeszcze w tym samym roku w Kunnamthanam,  za zgodą syro-malabarskiego arcybiskupa Changanacherry, narodziło się nowe zgromadzenie Małych Służebnic Bożej Opatrzności.

Strony www:
www.divineprovidenceknm.org
www.smcim.org/cong/lsdp