Anielanki

Zgromadzenie Sióstr Najświętszego Serca Jezusa i Świętych Aniołów (RA)
Hermanas del Sagrado Corazón de Jesús y de los Santos Angeles (Angelicas)
Irmãs do Sagrado Coração de Jesus e dos Santos Anjos
Sisters of the Sacred Heart of Jesus and the Holy Angels
Suore del Sacro Cuore di Gesù e degli Angeli Santi, dette (Angeliche del Sacro Cuore)
Sœurs du Sacré-Cœur de Jésus et des Saints Anges
Schwestern des Heiligsten Herzens Jesu und der Heiligen Engel
Zusters van Het Heilig Hart van Jezus en de Heilige Engelen

Data i miejsce założenia:
1911 rok - Hiszpania

Założycielka:
św. Genowefa Torres Morales

Liczby: 171 sióstr na świecie  * dane z 2005 roku
Anielanki obecne są w krajach: Hiszpania, Włochy, Meksyk, Wenezuela, Kolumbia.
Dom generalny: Hiszpania (Saragossa) 

Habit aktualny:

Szaro-niebieski habit wycięty w szpic, na głowie szaro-niebieski prosty welon, na piersi zawieszony medal z wizerunkiem Najświętszego Serca Jezusa.

Habit historyczny:

Duchowość:

Charyzmatem zgromadzenia jest łagodzenie samotności ludzi, którzy z różnych powodów, mieszkają sami i potrzebują miłości, pocieszenia i troski o ciało i ducha. Anielanki starają się przywrócić nadzieję w życiu tych, którzy ją stracili, zapewniając opiekę ludziom starszym do końca ich dni.

Duchowość sióstr ma kilka charakterystycznych cech: ducha kontemplacji, głęboką miłość do Eucharystii, nabożeństwo do Matki Bożej oraz Świętych Aniołów. Siostry szczególnie czczą także Najświętsze Serca Pana Jezusa, w Którego uczucia starają się wniknąć i w takim duchu służyć innym: radośnie i ofiarnie.

Założycielka św. Genowefa, uczyła swoje siostry takiej postawy słowami: Miłość objawia się codziennie w dobroci, wzajemnym poszanowaniu, pomocy, łaskawości i małych ofiarach. Wskazywała także na wartość cierpienia w życiu duchowym: Życie bez cierpienia jest życiem bez miłości, miłość bez cierpienia umiera.

Działalność:

Głównym polem działalności zgromadzenia jest prowadzenie domów opieki dla starszych kobiet. Ponadto siostry podejmują się katechizacji, ewangelizacji w parafiach i szkołach, prowadzą domy rekolekcyjne i pielgrzymkowe, grupy formacyjne dla młodzieży oraz przedszkole.

Historia:

Życie św. Genowefy Torres Morales od początku naznaczone było cierpieniem. W dzieciństwie w krótkim czasie zmarli jej rodzice i kilku braci. W wieku 13 lat stwierdzono u niej nowotwór oraz gangrenę, czego następstwem była amputacja zaatakowanej przez chorobę nogi. Z powodu sytuacji rodzinnej umieszczona została w przytułku prowadzonym przez siostry Karmelitanki Miłości. W tym czasie bardzo pogłębiło się życie wewnętrzne Genowefy; pośród swoich cierpień miała ciągle w pamięci Jezusa Ukrzyżowanego i wszystko ofiarowała dla zbawienia grzeszników. Po 9 latach pobytu poprosiła Karmelitanki o przyjęcie do zgromadzenia, jednak z powodu kalectwa odmówiono jej. Przez kolejne lata nadal szukała woli Bożej, żyjąc już poza przytułkiem.

Genowefa na własnej skórze przekonała się, jak wielkim problemem hiszpańskiego społeczeństwa początku XX wieku była samotność ludzi opuszczonych i starszych. W 1911 roku w Walencji otwarła dom dla samotnych kobiet w podeszłym wieku. Genowefa wraz z towarzyszkami, które jej pomagały, zaczęła prowadzić życie na wzór zakonny, składając śluby najpierw prywatnie, a w 1925 już oficjalnie na ręce biskupa Saragossy, który w tym roku zatwierdził zgromadzenie. Do Saragossy przeniesiono też główny dom młodego zgromadzenia, a Genowefa została mianowana przełożoną generalną. 

Strony www: 

www.angelicas.org/indexangelicas.htm