Norbertanki

Siostry Norbertanki
Norbertusschwestern (Prämonstratenserinnen)
Suore Norbertine
Hermanas Norbertinas
Irmãs Norbertinas
Norbertine Sisters
Soeurs Norbertine

Data i miejsce założenia:
1950 rok - Niemcy

Liczby: 6 sióstr na świecie  *dane z 2008 roku
Norbertanki obecne są w krajach: Niemcy
Dom wspólnoty: Niemcy (Aulendorf)

Habit aktualny:

Biały habit z kołnierzykiem, czarny prosty welon z białą wypustką.

W 1947 roku ojcowie Norbertanie postanowili reaktywować historyczne Opactwo Świętego Norberta w Rot an der Rot w Bawarii. Zakonnicy otworzyli tam dom dziecka i poszukiwali sióstr zakonnych, które zajmowałyby się dziećmi. Nie mogąc jednak znaleźć żadnego zgromadzenia postanowili założyć nową wspólnotę zakonną żeńską.

W 1950 roku odbyły się obłóczyny dwóch pierwszych sióstr, które zaczęły życie wspólnotowe w Rot an der Rot według duchowości norbertańskiej. W 1959 roku wspólnota liczyła już dziesięć Norbertanek, które były odpowiedzialne za opiekę nad dziećmi. W tym samym roku, po likwidacji swojego klasztoru przez ojców, siostry przeniosły się z Rot do Duisburg-Hamborn w diecezji Essen, a niedługo później osiedliły się w Geras w Austrii, aby pomagać w pracy tamtejszym Norbertanom. Jednak już rok później wróciły do Rot, gdzie diecezja odkupiła dawny klasztor i przeznaczyła go na centrum młodzieżowe, w którym siostry rozpoczęły posługę. 

Zgromadzenie nigdy nie rozwinęło szerszej działalności. Oprócz pracy w centrum młodzieżowym niektóre siostry odwiedzały ludzi chorych lub samotnych, posługiwały w zakrystii w kościele parafialnym oraz pomagały w pracy w parafii, a także pracowały w szkole.

Brak nowych powołań i coraz mniejsza liczba sióstr sprawiły, że w 2007 roku Norbertanki postanowiły opuścić Rot an der Rot. Cztery starsze wiekiem siostry zamieszkały w domu opieki w Reute u sióstr Franciszkanek, natomiast pozostałe dwie osiedliły się w pobliskim Aulendorf. Jedna katechizuje i pomaga w pracy w miejscowej parafii, druga zajmuje się prowadzeniem gospodarstwa domowego.

Dziś Norbertanki są zgromadzeniem na prawie diecezjalnym, które potrzebuje nowych powołań gotowych podjąć charyzmat norbertański w życiu czynnym.

Strony www:
brak

Adres:
Norbertusschwestern
Hauptstraße 70
88326 Aulendorf
Tel. (07525) 912412

Misjonarki Córki św. Piusa X

Zgromadzenie Misjonarek Córek św. Piusa X (MHSPX)
Congregación de las Misioneras Hijas de San Pío X
Congregação das Missionárias Filhas de São Pio X
Congregazione delle Missionarie Figlie di San Pio X
Congregation of the Missionary Daughters of Saint Pius X
Congrégation des Missionnaires Filles de Saint-Pie X

Data i miejsce założenia:
1964 rok - Meksyk

Założyciele:
ks. Ismael Esparza Avila 
m. Guadalupe Denis Muñoz

Liczby: brak danych
Misjonarki Córki św. Piusa X obecne są w krajach: Meksyk, USA.
Dom generalny: Meksyk

Habit aktualny:

Biały habit bez rękawów, biała bluzka, czarny prosty welon, na piersi krzyż.

Na co dzień siostry nie noszą welonów

Siostry z nowicjuszkami i postulantką

Habit historyczny:

Duchowość:

Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu (Mk 16, 15) – to polecenie Pana Jezusa streszcza charyzmat Misjonarek Córek św. Piusa X. Słowo Boże jest źródłem charyzmatu zgromadzenia, ponieważ nie tylko oświetla drogę życia zakonnego jego członkiń, ale pozwala także realizować misję ewangelizacyjną. Siostry chcą głosić Dobrą Nowinę szczególnie w miejscach najbardziej potrzebujących Słowa Bożego oraz naśladować Jezusa Chrystusa, który przez swoje życie dziewicze, ubóstwo i posłuszeństwo aż do śmierci na Krzyżu, odkupił i uświęcił człowieka.

Cechą szczególną zgromadzenia jest także duchowość eucharystyczna. Eucharystia jest źródłem życia duchowego i apostolskiego zgromadzenia. Siostry łączą się z Najświętszą Ofiarą Mszy Świętej i ofiarują się Bogu razem z Chrystusem. Ciało Pańskie przyjmują z żywą wiarą i żarliwą miłością.

Ze szczególnym oddaniem siostry czczą swojego patrona papieża św. Piusa X. Od niego uczą się gorącej miłości do Eucharystii, wiary i ufności Bogu, gorliwości apostolskiej oraz pragnienia doprowadzenia wszystkich ludzi do Chrystusa.

Każda siostra stara się odznaczać duchem modlitwy i wielkiej wiary, miłością i łagodnością, uległym posłuszeństwem i pokornym szukaniem zawsze tego, co podoba się Bogu, wiernością w wykonywaniu obowiązków oraz nabożeństwem do Matki Bożej z Guadalupe.

Działalność:

Ewangelizacja i katechizacja w różnych formach jest głównym apostolstwem zgromadzenia. Oprócz głoszenia wszystkim Dobrej Nowiny o zbawieniu przez słowo, siostry czynią to także przez świadectwo życia konsekrowanego. Apostolstwo realizowane jest przede wszystkim w parafiach, zwłaszcza tych, w których brak jest kapłana. Ponadto siostry zajmują się formacją przyszłych katechetów, pomagają młodzieży w odkrywaniu swojego powołania, otwarte są także na podjęcie działalności misyjnej, aby Ewangelia mogła dotrzeć do wszystkich narodów.

Historia:

Korzenie zgromadzenia sięgają lat 1950-tych gdy ks. Ismael Esparza Ávila proboszcz w meksykańskim mieście Álamos zapragnął nieść „Chleb Słowa Bożego” do pobliskich miast i odległych wiosek.

Zaczęło się od grupy kobiet, które podjęły się zadania katechizacji. Powoli w duszy ks. Ismaela dojrzewała myśl o nowym zgromadzeniu. Jedną z katechetek była Guadalupe Denis Muñoz pełna zapału i poświęcenia. To ona stanęła na czele grupy czterech sióstr, które zapoczątkowały w Ciudad Obregon Zgromadzenie Misjonarek Córek św. Piusa X w 1964 roku. Od samego początku siostry oddane są posłudze ewangelizacji i katechizacji służąc w kilku diecezjach Meksyku oraz w Chicago w USA. Przez krótki czas obecne były także we Włoszech i Kamerunie.

Ks. Ismael wybrał zgromadzeniu za patrona św. Piusa X, wielkiego papieża naszych czasów, pełnego miłości do Eucharystii i Kościoła, gorliwego apostoła i skutecznego obrońcę wiary świętej przed błędami współczesności.

Strony www:
http://fatimamhspx.wordpress.com/

Zdjęcia pochodzą ze strony internetowej zgromadzenia.

Misjonarze Pojednania

Misjonarze Pojednania Pana Cudów (MRSM)
Misioneros de la Reconciliación del Señor de los Milagros
Missionários de Reconciliação do Senhor dos Milagres
Missionaries of Reconciliation of the Lord of Miracles
Missionari di Riconciliazione del Signore dei Miracoli
Missionnaires de la Réconciliation du Seigneur des Miracles

Data i miejsce założenia:
1987 rok - Peru

Założyciele:
o. Felipe Fierro Badillo
o. Pío Román Aliaga

Liczby: brak danych
Misjonarze Pojednania obecni są w krajach: Peru
Dom generalny: Peru

Habit aktualny:

Fioletowy habit przepasany czarnym paskiem, fioletowy szkaplerz z kapturem.

Duchowość:

Pan Cudów

Celem Misjonarzy Pojednania jest oddać się całkowicie Jezusowi Chrystusowi, w którym człowiek został pojednany z Bogiem. To dzieło pojednania Pana Jezusa chcą kontynuować aż po krańce ziemi, stając się posłusznym narzędziem w rękach Boga dla zbawienia ludzkości.

Pojednanie i pokutę, które symbolizuje ich fioletowy habit zakonny, traktują jako dar Boży i wymóg życia chrześcijańskiego. Szczególnym środkiem apostolskim jest sprawowanie sakramentu Spowiedzi Świętej, w którym człowiek otrzymuje przebaczenie od Boga i jedna się z Nim.

W duchowości zgromadzenia szczególne miejsce zajmuje nabożeństwo do Pana Cudów, cudownego wizerunku Chrystusa Ukrzyżowanego czczonego w sanktuarium w Limie. Właśnie kult związany z wizerunkiem Pana Cudów – Boga, który nigdy nie opuszcza – jest źródłem charyzmatu Misjonarzy Pojednania.

Działalność:

Swoją działalnością apostolską zgromadzenie włącza się w misyjny wymiar Kościoła, kierując ją przede wszystkim do ludzi zmarginalizowanych, środowisk, w których wiara słabnie, jest zagrożona przez sekty, skonfliktowanych lub do miejsc, gdzie Chrystus pozostaje nieznany. Wszędzie tam bracia starają się pomóc ludziom odnaleźć prawdziwy sens życia w Panu Jezusie.

Historia:

Wspólnota powstała w 1987 roku w Limie, stolicy Peru. Założyli ją o. Felipe Fierro Badillo i o. Pío Román Aliaga, opierając duchowość na wizerunku Pana Cudów cieszącego się dużym nabożeństwem wśród Peruwiańczyków. Od 1992 roku wspólnota jest publicznym stowarzyszeniem wiernych zatwierdzonym przez arcybiskupa Limy.

Strony www:
brak
email: mrsm-pe@hotmail.com

Wspólnota Apostolska św. Franciszka Ksawerego

Wspólnota Apostolska św. Franciszka Ksawerego (SFX)
Communauté Apostolique Saint François-Xavier
Comunità Apostolica di S. Francesco Saverio
Apostolic Community of St. Francis Xavier
Comunidad Apostólica de San Francisco Javier
Comunidade Apostólica de São Francisco Xavier

Data i miejsce założenia:
1913 rok - Francja

Założycielka:
Madeleine Daniélou

Liczby: 87 sióstr na świecie  * dane z 2012 roku 

Siostry Wspólnoty Apostolskiej św. Franciszka Ksawerego obecne są w krajach: Francja, Włochy, Polska, Czad, Wybrzeże Kości Słoniowej, Korea Płd.

Dom generalny: Francja (Neuilly)

Habit aktualny:
Zgromadzenie bezhabitowe od początku swojego istnienia.

Duchowość:

Wspólnota jest stowarzyszeniem życia apostolskiego. Siostry oddają się całkowicie na służbę Bogu i Kościołowi przez śluby wieczyste; modlą się, pracują, żyją w posłuszeństwie, w czystości, we wspólnocie, dzieląc się wszystkimi dobrami, jednak bez odosobnienia od świata, koniecznego - przynajmniej w pewnym zakresie - w zwykłych zgromadzeniach zakonnych.

Duchowość wspólnoty sprowadza się do jednej najważniejszej zasady: aby zdać się we wszystkim na naukę Ducha św., w zwykłej, banalnej codzienności, dochowując pokornej, prostej i żarliwej wierności Wewnętrznemu Mistrzowi i oddawać wszystkie swe możliwości twórcze, czyny i inteligencję na służbę Boskiego oddziaływania w sercach ludzkich.

Misja ta ma być realizowana na polu edukacji której istotnym elementem jest troska o wychowanie uwzględniające ducha. Założycielka miała świadomość, jaka odpowiedzialność spoczywa na wychowawcach za przekazywanie wiary. Rozumiała także, że przekazywanie wiary przez wychowawcę chrześcijańskiego jest zawsze, w jakimś stopniu, uczestnictwem w Tajemnicy Paschalnej.

Założycielka wybrała na patrona wspólnoty św. Franciszka Ksawerego aby siostry odzwierciedlały jego zapał apostolski, a swoją działalnością wśród młodych ludzi „kształtowały apostołów”, mężczyzn i kobiety, którzy - jak św. Franciszek Ksawery - pasjonowaliby się głoszeniem Ewangelii, aby przemieniać świat zgodnie z nauką Chrystusa.

Działalność:

Wspólnota prowadzi szkoły, głównie średnie, kursy doskonalenia zawodowego, kursy przygotowawcze do szkół wyższych, Ośrodek Kształcenia Pedagogicznego dla Nauczycieli. Szczególną troską obejmuje jednak przede wszystkim osoby studiujące poprzez prowadzenie burs, ośrodki studenckie, obecność w środowiskach akademickich, zawsze w ścisłej współpracy z osobami świeckimi, co jest cechą charakterystyczną działalności wspólnoty. W Polsce siostry mają jeden dom w Częstochowie, gdzie prowadzą bursę dla studentek.

Historia:

Wspólnotę założyła osoba świecka Madeleine Daniélou - matka przyszłego kardynała Jean’a Daniélou. Jej studia uniwersyteckie na paryskiej Sorbonie i początkowe lata pracy w charakterze pracownika naukowego przypadły na pierwszą dekadę XX wieku. Obracała się w atmosferze laicyzacji i wrogości wobec chrześcijaństwa panującego wówczas na uczelni. Widziała, jak pod wpływem nauczanego światopoglądu studenci porzucali wiarę w Boga. Postanowiła więc otworzyć dom, w którym młodzi katolicy, mogliby odbywać studia wyższe i jednocześnie rozwijać życie duchowe i pogłębiać swoją wiarę.

Nie chodziło jej jednak o stworzenie instytucji na wzór ośrodków prowadzonych przez różne zgromadzenia zakonne. Tym bardziej, że obowiązująca wówczas ustawa o zgromadzeniach zmusiła wiele zakonów prowadzących szkoły do ich zamknięcia. Powołała więc do istnienia tzw. Wolny Uniwersytet dla nauczycielek i równolegle powstało Kolegium dla dziewcząt.

W tym samym czasie nawiązała kontakt z o. Léonce de Grandmaison SJ, który rozpoznał w Madeleine i w kilku kobietach, które się wokół niej zgrupowały, oryginalność powołania apostolskiego w służbie młodzieży. Z kobiet tych narodziła się w 1913 roku w Neuilly pod Paryżem Wspólnota Apostolska św. Franciszka Ksawerego, prowadząca życie całkowicie poświęcone Bogu, we wspólnocie, ale nie w jego tradycyjnych formach zakonnych, jak klauzura czy habit. Na przyjęcie takiego sposobu życia miał wpływ nie tylko oryginalny charyzmat Madeleine Daniélou, ale po części także warunki zewnętrzne związane z prawem świeckim, które wymagały pewnego „ukrycia się” ze swoją działalnością.

Strony www:
http://communaute-sfx.cef.fr/
Korea Płd.: www.xavier.or.kr

Zdjęcia pochodzą ze strony internetowej zgromadzenia.

ss. św. Anny

Zgromadzenie Sióstr św. Anny (SSA)
Congregation of Sisters of Saint Anne
Congrégation des Soeurs de Sainte-Anne
Congregación de las Hermanas de Santa Ana
Congregação das Irmãs de Santa Ana
Congregazione delle Suore di Sant'Anna
Kongregation der Schwestern der Hl. Anna

Data i miejsce założenia:
1850 rok - Kanada

Założycielka:
bł. Marie-Anne Blondin

Liczba sióstr na świecie: ok. 840
Siostry św. Anny obecne są w krajach: Kanada, USA, Haiti, Chile, Kamerun.
Dom generalny: Kanada (Montreal)

Habit aktualny:

Zgromadzenie założone jako habitowe. Pod wpływem Soboru Watykańskiego II (1962-65)siostry przestały chodzić w habitach.








Siostry na Haiti









Habit historyczny:

Czarny habit z pelerynką, na głowie czarny welon z białym czepkiem,
na piersi krzyż, przy boku brązowy różaniec.

Habit używany od lat 1963-64

Duchowość:

Zgromadzenie opiera się na duchowości ignacjańskiej, cechującą się miłością do Boga przenikającą działalność podejmowaną na większą chwałę Bożą oraz umiłowaniem Jego woli. Założycielka zachęcała swoje duchowe córki: Niech Najświętsza Eucharystia i doskonałe poddanie się woli Bożej będzie waszym niebem na ziemi. Uczyła ich także zaufania Bożej Opatrzności.

Charyzmatem Sióstr św. Anny jest podążać za Panem Jezusem jak ewangeliczne niewiasty i podejmować misję Chrystusa Nauczyciela. Ducha sióstr cechuje hojność, gościnność i współczucie oraz pragnienie dzielenia się Bożą Miłością z bliźnimi.

Działalność:

Apostolstwo zgromadzenia realizowane jest głównie w tradycyjnych formach i placówkach oświatowych od szkół parafialnych przez szkoły podstawowe po szkoły wyższe. Siostry szczególnie mają na uwadze osoby ubogie oraz marginalizowane przez społeczeństwo. Zgromadzenie otacza troską również chorych, prowadzi dom opieki dla starszych sióstr zakonnych z różnych zgromadzeń. Ponadto siostry włączają się w różne duszpasterstwa: parafialne, młodzieżowe, emigrantów, więzienne, prowadzą rekolekcje.

Historia:

Esther Blondin jako młoda kobieta pracowała jako pomoc domowa. Marząc o życiu zakonnym wstąpiła do Sióstr Notre-Dame zajmującego się edukacją. Z powodu słabego zdrowia musiała opuścić nowicjat zgromadzenia wraz z marzeniem o byciu zakonnicą. Po pewnym czasie została zaproszona przez inną byłą nowicjuszkę Sióstr Notre Dame do pracy w charakterze nauczycielki w szkole w Montrealu.

Z tej pracy zrodziło się nowe Zgromadzenie Sióstr św. Anny, które Esther Blondin, już jako m. Marie-Anne, założyła w 1850 roku w Vaudreuil koło Montrealu za zgodą miejscowego biskupa, stając się jego przełożoną. Założycielce bardzo na sercu leżała kwestia edukacji dzieci; w XIX-wiecznej Kanadzie analfabetyzm był powszechny. Matka Marie-Anne sama późno nauczyła się czytać i pisać, stąd nowe zgromadzenie poświęcone było edukacji, nieco później ważne miejsce w działalności sióstr zajmowało nauczanie dzieci emigrantów.

M. Blondin widziała problem słabej edukacji katolickiej w ówczesnym prawie kościelnym wymagającym osobnych szkół dla dziewcząt i chłopców, a wielu parafii nie stać było na utrzymywanie dwóch szkół. Zakładając zgromadzenie matka chciała, by w szkołach prowadzonych przez siostry mogły uczyć zarówno dziewczynki i chłopcy. W owych czasach było to prawie rewolucyjnym pomysłem, jednak osiągnęła swój cel.

Na skutek nieporozumień z kapelanem sióstr ustanowionym przez władze kościelne, założycielka została zdegradowana do funkcji zwykłej praczki pracującej razem z nowicjuszkami, co pokornie przyjęła, aby zachować pokój wewnątrz wspólnoty. Swoim przykładem uczyła nowicjuszki pokory i prostoty, a także umiejętności wybaczania doznanych przykrości.

Zgromadzenie dynamicznie się rozwijało w całej Kanadzie i USA. W okresie największego rozkwitu liczyło ok. 3900 sióstr. Po Soborze Watykańskim II liczba sióstr zaczęła szybko spadać do ok. 840 obecnie.

Strony www:
Kanada: www.ssacong.org
USA: www.sistersofsaintanne.org
Haiti: www.ssacong.org/haiti

Filmy: