Zgromadzenie Pracownic Chrystusa Robotnika (WCW)
Workers of Christ the Worker Congregation
Congregazione delle Operaie di Cristo Lavoratore
Congrégation des Ouvrières du Christ Ouvrier
Kongregation der Arbeiterinnen Christi des Arbeiters
Data i miejsce założenia:
1971 rok - Filipiny
Założycielka:
m. Deolindis - Emerita Arambulo Luza
Liczba sióstr na świecie: 81 (w tym 10 nowicjuszek, 2 postulantki)
Pracownice Chrystusa Robotnika obecne są w krajach: Filipiny, Sri Lanka, Szwajcaria, Włochy, Nowa Zelandia.
Dom generalny: Filipiny (Binalonan)
Habit aktualny:
 |
| Niebiesko-szary (siny) habit z kołnierzykiem w takim samym kolorze, na głowie niebiesko-szary (siny) welon, na piersi zawieszony krzyżyk. |
Termin pracownice użyty w nazwie zgromadzenia na określenie sióstr podkreśla, że ich powołaniem jest bycie pracownicami posłanymi przez Chrystusa na swoje żniwo (Mt 9, 37-38), do pracy w winnicy Pańskiej.
Wzorem postępowania jest dla nich Pan Jezus, którego Serce płonie współczuciem dla wszystkich. Jego pełne litości zdanie wypowiedziane na widok tych, którzy przyszli Go słuchać: Żal mi tego tłumu (Mt 15, 32) stało się hasłem zgromadzenia. Dla sióstr jest ono nauką, że prawdziwe współczucie wymaga osobistego zainteresowania i troski o potrzeby bliźnich opartej na miłości braterskiej.
Szczególną uwagę poświęcają ubogim mieszkańcom wsi, aby na fundamencie Słowa Bożego i katolickiej nauki społecznej, dążyć do przemiany świata, w którym sprawiedliwość i pokój będą panowały na chwałę Boga. Siostry pragną czynić to poprzez budowanie wspólnot chrześcijańskich skupionych wokół Eucharystii, aby wszyscy byli jedno (J 17, 21). Każda siostra stara się odznaczać duchem miłości, jedności, sprawiedliwości, współczucia, prostoty, radości, umiłowania pracy i wierności hierarchii kościelnej.
Duchowość zgromadzenia nawiązuje także do duchowości Ruchu Focolari, założonego przez Chiarę Lubich, którego główną ideą jest, by stawiać Boga zawsze na pierwszym miejscu, odnajdywać Go w każdej chwili swojego życia oraz, jako Jego uczniowie, wyróżniać się nie wielkimi dziełami, ale wzajemną miłością.
Wzorem postępowania jest dla nich Pan Jezus, którego Serce płonie współczuciem dla wszystkich. Jego pełne litości zdanie wypowiedziane na widok tych, którzy przyszli Go słuchać: Żal mi tego tłumu (Mt 15, 32) stało się hasłem zgromadzenia. Dla sióstr jest ono nauką, że prawdziwe współczucie wymaga osobistego zainteresowania i troski o potrzeby bliźnich opartej na miłości braterskiej.
Duchowość zgromadzenia nawiązuje także do duchowości Ruchu Focolari, założonego przez Chiarę Lubich, którego główną ideą jest, by stawiać Boga zawsze na pierwszym miejscu, odnajdywać Go w każdej chwili swojego życia oraz, jako Jego uczniowie, wyróżniać się nie wielkimi dziełami, ale wzajemną miłością.
Działalność:
Apostolstwo zgromadzenia skierowane jest w pierwszej kolejności do ubogich mieszkańców obszarów wiejskich: rolników, rybaków i innych. Swoją pracą siostry starają się podnieść gospodarcze, społeczne, intelektualne, a przede wszystkim duchowe warunki tych ludzi. Siostry służą ubogim materialnie, katechizują, przygotowują do przyjęcia sakramentów świętych, apostołują wśród emigrantów i cudzoziemców, opiekują się ludźmi starszymi w domach opieki. Ponadto posługują w różnych instytucjach kościelnych i charytatywnych.
Matka Deolindis Luza urodziła się w głęboko religijnej filipińskiej rodzinie, gdzie otrzymała solidne wychowanie chrześcijańskie, wpojono jej miłość do Boga i bliźniego oraz wrażliwość na ludzi biednych. W młodości wstąpiła do Zgromadzenia Służebnic Ducha Świętego.
W czasie swojej posługi spostrzegła, że większość nieszczęść, jakich doświadczają ludzie wypływa z niesprawiedliwości społecznej, której prawdziwym korzeniem jest grzech. Była przekonana, że tylko wprowadzenie w życie Ewangelii i wypływającej z niej społecznej nauki Kościoła jest w stanie zaradzić różnego rodzaju biedzie. To przekonanie pogłębiło się również po zetknięciu się matki Deolindis z dwoma kościelnymi organizacjami: Ruchem Focolari wraz z jego postulatem bezwarunkowego postawienia Pana Boga w centrum swojego życia oraz z katolickim ruchem skierowanym do rolników.
W czasie swojej posługi spostrzegła, że większość nieszczęść, jakich doświadczają ludzie wypływa z niesprawiedliwości społecznej, której prawdziwym korzeniem jest grzech. Była przekonana, że tylko wprowadzenie w życie Ewangelii i wypływającej z niej społecznej nauki Kościoła jest w stanie zaradzić różnego rodzaju biedzie. To przekonanie pogłębiło się również po zetknięciu się matki Deolindis z dwoma kościelnymi organizacjami: Ruchem Focolari wraz z jego postulatem bezwarunkowego postawienia Pana Boga w centrum swojego życia oraz z katolickim ruchem skierowanym do rolników.
Dom generalny:
Bo. Linmansangan, Binalonan
2436 Pangasinan
Philippines
tel. 562-3156
Aktualizacja: 10.04.2017
