Urszulanki z Gandino

Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Maryi Panny Niepokalanej z Gandino (OMVI)
Suore Orsoline di Maria Vergine Immacolata di Gandino
Ursuline Sisters of the Immaculate Virgin Mary of Gandino
Hermanas Ursulinas de la Inmaculada Virgen María de Gandino
Irmãs Ursulinas de Maria Virgem Imaculada de Gandino
Soeurs Ursulines de la Vierge Marie Immaculée de Gandino
Ursulinen der Unbefleckten Jungfrau Maria von Gandino

Data i miejsce założenia:
1818 rok - Włochy

Założyciel:
Ks. Franciszek Della Madonna

Liczba sióstr na świecie: 419 w tym: 26 nowicjuszek, 15 postulantek
(w Polsce 8, w tym 1 postulantka)  * dane z 2015 roku

Urszulanki z Gandino obecne są w krajach: Włochy, Polska, Brazylia, Argentyna, Erytrea, Etiopia, Sudan Płd., Kenia.

Dom generalny: Włochy (Bergamo)

-------------------------------------------------------------------------------------

Habit aktualny:

Brak wspólnoty stroju zakonnego.

W Europie i Afryce: szary lub biały habit z białym kołnierzykiem, na głowie biały welon.

Na co dzień używany także strój o kroju sukienki.

Możliwy także habit i welon czarny.

---------------------------------

W Brazylii i Argentynie habit beżowy lub biały z białym welonem.

-------------------------------------------------------------------------------------

Habit historyczny:

Strój z pierwszej połowy XX wieku:
Czarny habit z pelerynką, z czarnym kołnierzem, na głowie czarny czepek, na piersi duży krzyż.

Na misjach habit i czepek biały

---------------------------------

Strój obowiązujący do początku lat 1970-tych:
Wprowadzono pelerynkę z rękawami, czarny kołnierzyk zastąpiono białym o rogach zaokrąglonych, zmiana krzyżyka, nieznacznie zmodyfikowano krój czepka oraz dodano do niego białą wypustkę.

Siostry z postulantkami

---------------------------------

Strój z początku lat 1970-tych: usunięto z habitu pelerynkę.

---------------------------------

Strój używany już w 1974 roku: czepek został zastąpiony przez welon.
Cały strój nadal w kolorze czarnym.

---------------------------------

Do współczesnego habitu szarego używano także czarnego welonu.

-------------------------------------------------------------------------------------

Duchowość:

Zgromadzenie jest jedną z wielu urszulańskich wspólnot zakonnych kierujących się wychowawczym charyzmatem św. Anieli Merici, która za patronkę obrała sobie św. Urszulę, symbol wierności Chrystusowi aż do męczeństwa i patronkę nauczania zasad wiary chrześcijańskiej.

Centralnym punktem duchowości Urszulanek z Gandino jest dążenie do utożsamienia się z Jezusem Chrystusem, który troszczy się o każdego człowieka, kochając bliźniego sercem Jezusa. Siostry codziennie wpatrują się w Matkę Bożą Niepokalaną, aby wcielać w swoją pracę Jej miłość, pokorę, oddanie, zaufanie Bogu. Za przykładem założyciela starają się być służebnicami: Słowa Bożego, Misji i Krzyża.

Życie modlitewne zgromadzenia obejmuje m.in.: codzienną Eucharystię, modlitwę brewiarzową, różaniec, modlitwę osobistą, Anioł Pański. 

Działalność:

Priorytetem w pracy apostolskiej zgromadzenia jest chrześcijańskie wychowanie i edukacja dziewcząt. Siostry realizują to m.in. w prowadzonych przez siebie szkołach, domach dziecka, poprzez katechizację, pracę w parafiach. Nie pozostają obojętne także na potrzebujących opiekując się starszymi osobami w domach opieki czy chorymi w szpitalach. W Polsce zgromadzenie prowadzi dom rekolekcyjny oraz Centrum Promocji Życia.

Historia:

Włochy w początkach XIX wieku po okresie wojen napoleońskich znajdowały się w trudnej sytuacji moralnej i materialnej. Nowe prawodawstwo świeckie zlikwidowało wówczas żeńskie klasztory działające na polu wychowawczym, zamykając w ten sposób dziewczętom jedyną wówczas możliwość kształcenia się, co sprawiło, że w dużej mierze pozostawały one analfabetkami.

Ks. Franciszek Della Madonna pragnął przyczynić się do odnowy społeczeństwa. Doszedł do wniosku, że należy zacząć od przyszłych pokoleń: od chrześcijańskiej edukacji i wychowania dziewcząt, które w przyszłości będą żonami, matkami, i w których rękach spoczywać będą losy rodzin, stanowiących rdzeń odnowionego społeczeństwa i całych narodów.

W 1818 roku otworzył w Gandino szkołę podstawową, a z czterech nauczycielek, chcących prowadzić życie poświęcone Bogu oraz siedmiu innych młodych kobiet uformował nowe zgromadzenie zakonne oddane formacji chrześcijańskiej dziewcząt. Ks. Franciszek chciał także, aby jego córki poświęciły się również duszpasterstwu parafialnemu i pomocy najbardziej potrzebującym.

Zamysł ks. Franciszka był podobny do tego, który miała św. Aniela Merici trzy wieki wcześniej. Dlatego młoda wspólnota szukając dla siebie reguły zakonnej przyjęła regułę zakonu urszulańskiego jako najbardziej odpowiadającą charyzmatowi zgromadzenia.

Wspólnota zaczęła intensywnie rozwijać się dopiero w pierwszej połowie XX wieku aż do lat 60-tych, kiedy liczyła 129 domów zakonnych, w tym ponad 100 w samych Włoszech. Siostry obecne były także w Belgii i Wielkiej Brytanii. Po Soborze Watykańskim II liczba domów zaczęła szybko spadać, głównie we Włoszech. W 2011 roku było ich już 55, w tym we Włoszech zaledwie 26. W Polsce Urszulanki z Gandino posługują w dwóch domach: w miejscowości Nurzec koło Siemiatycz w diecezji drohiczyńskiej oraz w Legionowie koło Warszawy. 

Strony www:

Polska: www.urszulanki-gandino.pl
Włochy: www.orsolinegandino.it

Aktualizacja: 13.11.2019