Misyjne Zgromadzenie Córek św. Tomasza (DST)
Missionary Congregation of the Daughters of St. Thomas
Congregazione Missionaria delle Figlie di San Tommaso
Congregación Misionera de las Hijas de San Tomás
Congrégation Missionnaire des Filles de Saint-Thomas
Missions-Kongregation der Töchter vom Hl. Thomas (Thomas-Schwestern)
Zgromadzenie obrządku syro-malabarskiego
Data i miejsce założenia:
1969 rok - Indie
Założyciel:
ks. Jacob Thazhathel
Liczba sióstr na świecie: 346 * dane z 2014 roku
Córki św. Tomasza obecne są w krajach: Indie, Niemcy, Włochy, USA.
Dom generalny: Indie (Bharananganam)
Habit aktualny:
 |
| Szary habit z kołnierzykiem i prostym welonem w takim samym kolorze, na piersi krzyżyk. |
 |
| Możliwy także strój w kolorze białym. |
Córki św. Tomasza są pierwszym zgromadzeniem powstałym w obrębie Kościoła Syro-Malabarskiego, poświęconym działalności misyjnej. Jego głównym celem jest praca nad zakorzenieniem i wzmocnieniem Królestwa Bożego w duszach i szerzenie go na całym świecie, szczególnie tam, gdzie Słowo Boże nie było jeszcze słyszane. Siostry pragną być zwiastunkami wiary chrześcijańskiej, świadkami zmartwychwstałego Pana i znakiem miłości Boga.
Inspirację czerpią z św. Tomasza Apostoła, który według Tradycji ewangelizował Indie i którego Kościół Syro-Malabarski uważa za swojego założyciela. Siostry starają się cechować gorliwością apostolską św. Tomasza w głoszeniu Jezusa Chrystusa i Jego Ewangelii, która przejawia się w gotowości, by iść i umrzeć z Nim.
Zgromadzenie swoje misyjne powołanie realizuje nie tylko poprzez ewangelizację ludzi, którzy dotąd nie słyszeli o Bogu, ale podobnie jak Pan Jezus w czasie ziemskiego życia nie tylko nauczał Ewangelii lecz także uzdrawiał ciało jak i duszę, tak Córki św. Tomasza głoszą Dobrą Nowinę poprzez różnorodną posługę: edukację, katechizację, duszpasterstwo rodzin, pracę w szpitalach, aptekach, wśród chorych umysłowo, osób starszych, więźniów, pracę socjalną, w środkach masowego przekazu. Siostry wstawiają się także za równouprawnieniem kobiet, ludzi zmarginalizowanych społecznie i najsłabszych.
Narodziny zgromadzenia były odpowiedzią na ówczesną sytuację Kościoła w Indiach, który zmagał się z dotkliwym brakiem misjonarzy na północnych obszarach kraju.
Ks. Jacob Thazhathel, kapłan diecezji Pala obrządku syro-malabarskiego, od młodości marzył o byciu misjonarzem. Nie mogąc jednak oddać się misjom zaczął odczuwać natchnienie do założenia żeńskiego zgromadzenia poświęconemu takiemu właśnie apostolstwu. Zwrócił się więc do biskupa Sebastiana Vayalila o stosowne pozwolenie. Ten chętnie udzielił zgody, gdyż podzielał troski ks. Jacoba. Sam biskup był bardzo aktywny w wysyłaniu gorliwych księży i zakonnic na północ kraju, założył także męskie zgromadzenie Misjonarzy św. Tomasza Apostoła, myślał również o założeniu wspólnoty żeńskiej. W 1969 roku, dzięki wsparciu bpa Vayalila, ks. Jacob powołał do istnienia w Aruvithura zgromadzenie zakonne poświęcone działalności misyjnej nie tylko w Indiach, ale i za granicą.
Ks. Jacob Thazhathel, kapłan diecezji Pala obrządku syro-malabarskiego, od młodości marzył o byciu misjonarzem. Nie mogąc jednak oddać się misjom zaczął odczuwać natchnienie do założenia żeńskiego zgromadzenia poświęconemu takiemu właśnie apostolstwu. Zwrócił się więc do biskupa Sebastiana Vayalila o stosowne pozwolenie. Ten chętnie udzielił zgody, gdyż podzielał troski ks. Jacoba. Sam biskup był bardzo aktywny w wysyłaniu gorliwych księży i zakonnic na północ kraju, założył także męskie zgromadzenie Misjonarzy św. Tomasza Apostoła, myślał również o założeniu wspólnoty żeńskiej. W 1969 roku, dzięki wsparciu bpa Vayalila, ks. Jacob powołał do istnienia w Aruvithura zgromadzenie zakonne poświęcone działalności misyjnej nie tylko w Indiach, ale i za granicą.
W 1990 roku zgromadzenie otwarło pierwszy dom poza Indiami. Najpierw w Niemczech, następnie w 2009 roku we Włoszech i rok później w USA.
Strony www:
www.dstsisters.org
Aktualizacja: 1.09.2018
