Zakony i zgromadzenia zakonne na świecie: Paulistki

Zgromadzenie Sióstr św. Pawła (FSP)
Pia Societas Filiarum Sancti Pauli
Pious Society Daughters of St. Paul (Pauline Sisters)
Pia Società Figlie di San Paolo (Paoline)
Pia Sociedad Hijas de San Pablo (Paulinas)
Pia Sociedade Filhas de São Paulo (Paulinas)
Pieuse Société Filles de Saint Paul (Paulines)
Missionsschwestern vom hl. Paulus (Paulus-Schwestern)
inna nazwa: Córki św. Pawła

Data i miejsce założenia:
1915 rok - Włochy

Założyciele:
bł. Jakub Alberione
m. Tekla - Teresa Merlo

Liczba sióstr na świecie: ok. 2400 * dane z 2008 roku

Paulistki obecne są w krajach: Włochy, Malta, Portugalia, Hiszpania, Irlandia, Wielka Brytania, Islandia, Francja, Szwajcaria, Niemcy, Austria, Czechy, Słowacja, Polska, Rumunia, Chorwacja, Rosja, USA, Kanada, Meksyk, Portoryko, Dominikana, Kolumbia, Wenezuela, Brazylia, Ekwador, Peru, Boliwia, Paragwaj, Urugwaj, Argentyna, Chile, Egipt, Erytrea, Sudan Płd., Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Nigeria, Kamerun, Kongo-Brazzaville, RD Kongo, Kenia, Uganda, Rwanda, Tanzania, Malawi, Zambia, Angola, Mozambik, RPA, Madagaskar, Pakistan, Indie, Tajlandia, Wietnam, Chiny, Makau, Hongkong, Mongolia, Korea Płd., Japonia, Tajwan, Malezja, Singapur, Filipiny, Indonezja, Papua Nowa Gwinea, Australia, Kiribati.

Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:
Brak wspólnoty stroju zakonnego.

Polska, USA, Hongkong,Tajwan oraz część sióstr w krajach Europy Zachodniej i Ameryki Łacińskiej:
Niebieska kamizelka i spódnica, biała, błękitna lub szara bluzka, na głowie niebieski welon, na piersi zawieszony znak zgromadzenia: grecki krzyż - poziome ramię w kształcie książki, symbolizujące Ewangelię, pionowe składa się z anteny telewizyjnej, taśmy i płyty, symbolizujących środki społecznego komunikowania, po drugiej stronie krzyża popiersie św. Pawła i napis: Secundum Evangelium meum.

--------------------------------------------------

Filipiny, Tajlandia, Singapur, Malezja, Indonezja: habit i welon
jasno-niebieski.

--------------------------------------------------

W Afryce z wyjątkiem RD Konga, RPA i Mozambiku: welon biały.

--------------------------------------------------

W Korei w okresie zimowym: niebieski habit i welon z białą wypustką,
na piersi krzyż zgromadzenia.

W Korei w okresie letnim: strój w kolorze błękitnym.

--------------------------------------------------

W krajach Europy Zachodniej, Ameryki Łacińskiej, w RPA, Mozambiku i Australii większość sióstr nosi strój bez welonu.

--------------------------------------------------

Paulistki w Indiach

Paulistki w RD Kongo

Paulistki w Pakistanie

Habit historyczny:

Habit i welon w kolorze czarnym.

--------------------------------------------------

Duchowość:

Charyzmatem Córek św. Pawła jest rozpowszechnianie orędzia zbawienia poprzez wszelkie środki masowego przekazu, jakich dostarcza idąca z postępem czasu technika. Założyciel bł. Jakub Alberione nauczał: Mikrofon, ekran, maszyna drukarska są naszą amboną. Drukarnia, księgarnia, studio nagrań, pokój redakcyjny są naszym kościołem, w którym przepowiadamy Ewangelię.

Duchowość zgromadzenia koncentruje się na umiłowaniu i naśladowaniu Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza, który jest dla sióstr Mistrzem, pewną Drogą, jedyną Prawdą i prawdziwym Życiem. Dlatego Paulistki żyją w uległości wobec Jego Słowa i posłuszeństwie woli Ojca, ucząc się od Pana Jezusa – Mistrza i Pasterza – jak głosić Go światu. Ponadto biorą przykład z Maryi, z Jej wiary, miłości, służby i zawierzenia, uznając Ją za Matkę, Mistrzynię i Królową Apostołów – wzór i przewodniczkę każdego apostoła.

Swoim życiem siostry starają się kontynuować dzieło św. Pawła Apostoła, niestrudzonego głosiciela Ewangelii, który użył wszelkich dostępnych mu wówczas środków komunikacji i transportu, znosił cierpienia i wyrzeczenia, niebezpieczeństwa i trudności, odrzucał, przysługujące mu przywileje i korzyści, wszystko po to, aby odciąć się od ludzkich ambicji, a stać się całkowicie jak Chrystus i by móc powiedzieć: Żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus (Ga 2, 20). Siostry dążą do tego, aby jak Apostoł Paweł, być wszystkim dla wszystkich i ofiarować siebie Bogu w celu głoszenia Jego nauki jak największej liczbie dusz.

W życiu modlitewnym każdej Paulistki, oprócz uczestnictwa we Mszy Świętej, szczególne miejsce zajmuje codzienna, przynajmniej godzinna adoracja Pana Jezusa Eucharystycznego, obejmująca rozważanie tekstu biblijnego, rachunku sumienia w jego świetle, modlitwę wstawienniczą i dziękczynienie oraz wezwania modlitewne do Jezusa Mistrza, Drogi, Prawdy i Życia. Druga ważną praktyką pobożną jest medytacja nad Słowem Bożym, która rozpoczyna się od stawienia się w obecności Bożej, prośbie o światło Ducha Świętego oraz o łaskę powzięcia zdecydowanych i skutecznych postanowień.

Swoją modlitwą Paulistki obejmują szczególnie pracowników i odbiorców mass-mediów, wynagradzając za krzywdy czynione ludziom tą drogą.

Działalność:

Córki św. Pawła zajmują się redagowaniem treści religijnych dla różnych środków społecznego przekazu oraz ich realizacją techniczną i rozpowszechnianiem. Prowadzą wydawnictwa, księgarnie, strony internetowe, programy radiowe i telewizyjne, wydają płyty DVD oraz minimedia, organizują imprezy religijno-kulturalne, kiermasze książki, spotkania formacyjno-informacyjne itp.

Historia:

Na przełomie wieku XIX i XX papież Leon XIII wezwał wiernych Kościoła do modlitwy za nadchodzący wiek, aby ludzie powrócili do Pana Jezusa. W odpowiedzi wierni z włoskiego miasta Alba zgromadzili się na adoracji eucharystycznej. Wśród nich był też kleryk Jakub Alberione, który właśnie wtedy postanowił zrobić coś dla Kościoła i ludzi nowego wieku.

Gdy już jako kapłanowi biskup powierzył mu stanowisko dyrektora jednej z gazet ks. Jakub odkrył, że zobowiązanie z owej adoracji może spełnić głosząc Ewangelię poprzez środki masowego przekazu. Zainspirowały go słowa wypowiedziane przez jednego z biskupów: Gdyby św. Paweł żył dzisiaj, byłby dziennikarzem. W ten sposób można dotrzeć do szerokich rzesz ludzi i zanieść do wielu miejsc światło Ewangelii Jezusa Chrystusa.

Wkrótce doszedł do wniosku, że osoby, z którymi powinien współpracować powinny być zakonnikami i zakonnicami, ponieważ poprzez całkowity dar z siebie i ciągłość misji, pozostawaliby całkowicie dyspozycyjni dla potrzeb Królestwa Bożego.

W 1914 r. w Alba założył szkołę drukarską. Z grupy młodych ludzi współpracujących z nim zorganizował dwa zgromadzenia zakonne: męskie - Paulistów oraz w 1915 roku żeńskie - Paulistki.

Współzałożycielką Córek św. Pawła została m. Tekla Teresa Merlo. Jako młoda kobieta prowadziła pracownię krawiecką, czemu poświęcała się z wielką pasją. Jednak nie czuła się do końca usatysfakcjonowana, pragnęła czegoś więcej, czegoś obejmującego całe jej życie, a będąc jednocześnie katechetką, zapragnęła większego poświęcenia się Bogu.

Ks. Alberione chcąc powołać do życia wspólnotę żeńską szukał odpowiednich kandydatek. Zalążek zgromadzenia stanowiła mała pracownia, która z powodu trwającej właśnie wojny miała zająć się szyciem mundurów dla wojska. Gdy dowiedział się o istnieniu Teresy, będącej krawcową, a do tego osobą bardzo pobożną, skontaktował się z nią i zaproponował włączenie się w dzieło z perspektywą podjęcia się, najszybciej jak to będzie możliwe, ewangelizacji poprzez mass-media. Teresa z entuzjazmem zgodziła się i już dwa dni później przybyła do Alby do pracy w pracowni krawieckiej ks. Alberione.

Młoda wspólnota wkrótce zaczęła prowadzić sklep z książkami, ponadto siostry uczyły katechizmu. Trzy lata później zajęły się drukiem gazety diecezji Susa, dokąd przeniosły się z Alby. Wraz z napływem nowych powołań siostry składały śluby, przyjmując imiona zakonne; Teresa otrzymała imię Tekla na pamiątkę pierwszej uczennicy Apostoła Pawła, została też wyznaczona przez założyciela przełożoną generalną.

W Polsce Paulistki obecne były w latach 1935-39, jednak przez wybuch wojny powróciły do Włoch. Ponownie osiedliły się w 1986 roku; jedyny ich dom znajduje się w Warszawie, przy którym prowadzą wydawnictwo i księgarnie. W niektórych krajach np. w Niemczech czy Kongo, Paulistki nazywane są Misjonarkami św. Pawła.

Z biegiem lat bł. Jakub Alberione zakładał kolejne zgromadzenia żeńskie: Apostolinki, Pasterzanki i Uczennice Boskiego Mistrza oraz instytuty świeckie, które razem tworzą dziś Rodzinę Św. Pawła.