Anielanki św. Pawła

Zgromadzenie Sióstr Anielanek św. Pawła (ASP)
Sorores Angelicae Sancti Pauli
Congregation of the Angelic Sisters of St. Paul
Congregazione delle Angeliche di San Paolo
Congregación de las Hermanas Angélicas de San Pablo
Congregação das Irmãs Angélicas de São Paulo
Congrégation des Sœurs Angéliques de Saint-Paul
Kongregation der Angeliken vom heiligen Paulus

Data i miejsce założenia:
1535 rok - Włochy

Założyciel:
św. Antoni Maria Zaccaria

Liczba sióstr na świecie: brak danych

Anielanki św. Pawła obecne są w krajach: Włochy, Portugalia, Hiszpania, Belgia, Polska, Kosowo, Albania, Brazylia, Chile, RD Kongo, Rwanda, Filipiny, Indonezja.

Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:

Biały habit o prostokątnym wycięciu pod szyją, na głowie czarny welon
z białą wypustką, na piersi wyszyty biały krzyż.

------------------------------------

W Brazylii welon biały, habit bez krzyża na piersi.

Na co dzień w Brazylii używany także habit w kolorze szarym.

Habit historyczny:

Duchowość:

Duchowość zgromadzenia zawarta jest już w jego nazwie. Siostry nazywają siebie Anielankami, ponieważ mają być jak aniołowie, którzy jednocześnie kontemplują Boga i są współpracownikami zbawienia - duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie (Hbr 1,14). Prowadzą więc swoisty styl życia zarówno kontemplacyjny, jak i czynny. Bóg jest Tym, Który zajmuje pierwsze miejsce w życiu sióstr; jest początkiem i celem każdej ich czynności.

Anielanki mają za wzór i patrona św. Pawła Apostoła. Naśladują go przede wszystkim w gorliwości apostolskiej, a także w postawie nawrócenia i pokuty.

Zgromadzenie cechuje się też nabożeństwem do Eucharystii i do Chrystusa Ukrzyżowanego, uważanego za prawdziwego Mistrza, do którego należy doprowadzić bliźnich. Pobożność eucharystyczna i częsta Komunia Święta jest siłą apostolstwa sióstr.

Czcią otaczana jest również Maryja jako Matka Bożej Opatrzności. Dzieła apostolskie wspólnoty są inspirowane przez Maryję, która w swoim życiu była wzorem matczynej miłości, z której powinni czerpać wszyscy, którzy przyłączają się do apostolskiej misji Kościoła.

Działalność:

Siostry oddają się kształceniu i wychowaniu chrześcijańskiemu dzieci i młodzieży. Prowadzą przedszkola, szkoły podstawowe i średnie, katechizują, kierują grupami młodzieżowymi, głównie w ramach duszpasterstwa parafialnego. Na misjach opiekują się dziećmi i osobami starszymi z rodzin najuboższych, kształcą zawodowo głównie dziewczęta i kobiety. W jedynym domu zgromadzenia w Polsce, który znajduje się w Gdyni, siostry prowadzą przedszkole.

Historia:

Zgromadzenie Anielanek św. Pawła narodziło się w zataczającym coraz szersze kręgi klimacie reformy Kościoła w XVI wieku w czasach, gdy życie ówczesnego duchowieństwa i świeckich dalekie było od moralności chrześcijańskiej. Młody kapłan Św. Antoni Zaccaria ogarnięty ideą wskrzeszenia zapału chrześcijańskiego, pragnął przemienić pogrążone w bierności duchowej i zepsute społeczeństwo, które zaczęło popadać w pogaństwo. Widział także potrzebę kształtowania sumień chrześcijan w czasie zamętu i błędów okresu reformacji.

Św. Antoniemu Zaccari szczególnie bliski był św. Paweł Apostoł, którego listy stanowiły dla niego strawę duchową i źródło, z którego czerpał zapał do przeprowadzenia reformy w Kościele.

W celu doprowadzenia do odnowienia wiary w społeczeństwie założył w 1533 roku w Mediolanie we Włoszech męską wspólnotę zakonną Kleryków Regularnych św. Pawła, zwanych Barnabitami. Wspólnota żeńska Anielanek św. Pawła narodziła się w 1535 roku. Jej celem była współpraca ze zgromadzeniem męskim.

Św. Antoni nie chciał, aby zakonnice żyły w odosobnieniu klauzury, lecz aby poświęcały się czynnemu apostolstwu. Założyciel mówił do sióstr: Chrystus Ukrzyżowany pośle was we wszystkie strony, głosić życie chrześcijańskie i żywego ducha. W praktyce Anielanki oddały się pielęgnowaniu chorych, opiece nad sierotami, pomocy w rozpoczęciu nowego życia dziewczętom nawróconym. Jednakże w 1552 roku na mocy dekretu papieskiego zgromadzenie zostało przekształcone we wspólnotę klauzurową, co zresztą było zgodne z uchwałami Soboru Trydenckiego, tym samym zaprzestając aktywnego apostolatu.

W XIX wieku zgromadzenie zaczęło zamierać. Ostatnia Anielanka zmarła w 1846 roku. Opatrzność Boża przygotowywała jednak odrodzenie rodziny zakonnej. W 1879 roku proboszcz parafii w Lodi, Barnabita o. Pius Mauri, wraz z innym kapłanem doszli do wniosku, że potrzebna jest w parafii obecność sióstr zakonnych. Początkowo myślano o sprowadzeniu jakiegoś zgromadzenia, jednakże ów kapłan zasugerował ks. Mauri, aby założył nową wspólnotę. Ten jednak wyjawił swoje pragnienie, podzielane zresztą przez niektórych Barnabitów, aby reaktywować Anielanki.
Jeszcze w tym samym roku w Lodi życie wspólne rozpoczęło pięć postulantek, przyjmując dawne konstytucje Anielanek z niezbędnymi zmianami, które wymogły ówczesne czasy. Nie była to jednak wspólnota poświęcona apostolstwu. Dopiero w 1926 roku, za zgodą Stolicy Apostolskiej, siostry powróciły do pierwotnego czynnego charakteru.

Strony www:
Polska: http://anielanki.info.pl
Włochy: www.angeliche.it
Brazylia: https://irmasangelicas.blogspot.com.br
Filipiny: http://angelicsistersofstpaul.blogspot.com