oo. Szensztaccy

Instytut Ojców Szensztackich (ISChP)
Institutum Schoenstattense Patrum
Secular Institute of the Schoenstatt Fathers
Istituto dei Padri di Schönstatt
Instituto de los Padres de Schoenstatt
Instituto dos Padres de Schoenstatt
Institut des Pères de Schoenstatt
Säkularinstitut der Schönstatt-Patres
Instytut świecki kapłanów.

Data i miejsce założenia:
1965 rok - Niemcy

Założyciel:
o. Józef Kentenich

Liczba kapłanów na świecie: ok. 350 (w Polsce: 7)  * dane z 2008 roku

Ojcowie Szensztaccy obecni są w krajach: Niemcy, Polska, Czechy, Austria, Szwajcaria, Wielka Brytania, Hiszpania, Portugalia, Włochy, USA, Meksyk, Ekwador, Brazylia, Paragwaj, Argentyna, Chile, Nigeria, Burundi, Indie.
Dom generalny: Niemcy (Berg Sion, Vaterhaus)

Habit aktualny:

Strój duchowieństwa diecezjalnego.
Możliwa sutanna przepasana czarnym pasem wiązanym po lewej stronie. 

Ojcowie Szensztaccy w Indiach

Duchowość:

Duchowość instytutu opiera się na przymierzu miłości jego członków z Maryją, która jest obrazem "nowego człowieka", będącego celem zbawczego dzieła Chrystusa. Przymierze to staje się normą i formą życia każdego z członków instytutu i polega na tym, aby stać się osobą w najwyższym stopniu zdolną do współdziałania z Bogiem, by na Jej wzór oddać się całkowicie do Jego dyspozycji. Głęboka maryjność instytutu ma więc na celu prowadzić do Boga. Maryja czczona jest w instytucie szczególnie w tytule Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej.

Ojcowie Szensztaccy cechują się także silną wiarą w Bożą Opatrzność, która owocuje postawą dziecięcego oddania się Bogu.

Duchowość instytutu opiera się ponadto na ideale świętości dnia codziennego, który jest formą pobożności znamienną dla ludzi świeckich, a którego celem jest uświęcanie świata na wszystkich jego płaszczyznach. Dlatego też Ojcowie Szensztaccy w rzeczywistości są instytutem świeckim przeznaczonym dla kapłanów, choć ze względu na wspólnotowy charakter życia i inne elementy często wymieniani są w gronie zgromadzeń zakonnych. Jego członkowie nie składają ślubów zakonnych lecz zawierają tzw. kontrakt, najpierw czasowy po okresie nowicjatu, a przy święceniach diakonatu – wieczysty.

Wspólnota ojców w szczególny sposób stara się pielęgnować ducha rodzinności. Na ile jest to możliwe dąży do przyjęcia formy rodziny naturalnej (wewnętrzne prawa, styl sprawowanej przez przełożonych władzy, relacje pomiędzy członkami wspólnoty, atmosfera domów, ich wygląd, wyposażenie itp.). Z duchem rodzinnym wiąże się ściśle pielęgnowany w instytucie ideał kapłańskiego ojcostwa, dostrzegany w obrazie Dobrego Pasterza.

W ramach instytutu możliwe są różne formy życia. Większość kapłanów prowadzi życie wspólnotowe, choć możliwa jest również posługa na placówkach indywidualnych. Część kapłanów poświęca całe życie lub pewien czas życiu kontemplacyjnemu, tworząc gałąź tzw. Ojców Adoracji. W instytucie istnieje ponadto forma życia eremickiego.

Działalność:

Instytut Ojców Szensztackich jest częścią Międzynarodowego Ruchu Szensztackiego składającego się z licznych wspólnot żyjącą wspólną duchowością. Zadaniem ojców jest kierownictwo i kapłańska służba całemu ruchowi. Są oni odpowiedzialni m.in. za głoszenie rekolekcji, konferencji, organizowanie spotkań i pielgrzymek w ramach duszpasterstwa prowadzonego przez centra szansztackie. Księża podejmują się również innych zadań jak: prowadzenie parafii, działalność wychowawcza i naukowa w instytucjach kościelnych, apostolstwo poprzez środki społecznego przekazu, działalność misyjna itp. 

Nowicjusze - krzyż na piersiach.

Historia:

Historia instytutu wiąże się z osobą niemieckiego pallotyna o. Josefa Kentenicha. Niedługo po święceniach kapłańskich został ojcem duchownym w Niższym Seminarium Duchownym w Schönstatt. Z uczniami wiązała go szczególna więź zaufania. Starał się wyczulić młodzież na obecność i działanie Boga w codziennym życiu i wychować na katolików aktywnie włączających się w ewangelizację świata. Odznaczał się także wielką miłością do Maryi, którą czcił pod wezwaniem Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej, a która była dla niego wzorem człowieka i jego relacji z Bogiem.

Wraz z grupą podopiecznych założył Kongregację Mariańską. Podczas jednego z wykładów w małej kapliczce św. Michała Archanioła zwierzył się im z pragnienia, aby Matka Boża obrała ową kapliczkę na swoje umiłowane miejsce, gdzie mogliby wypraszać łaski i pomoc w dążeniu do doskonałości. Podopieczni życzliwie przyjęli myśl o. Kentenicha i uroczystym aktem oddali się na własność Matce Bożej.

Z czasem wokół idei o. Josefa zaczęło powstawać wiele grup gromadzących osoby różnych stanów, zawodów i w różnym wieku, urastając z czasem do wielkiego międzynarodowego Ruchu Szensztackiego.

Jedną z takich grup jest założony w 1965 roku Instytut Ojców Szensztackich – instytut świecki dla kapłanów. Oprócz niego, do licznych wspólnot szensztackich, należą jeszcze dwa inne świeckie instytuty życia konsekrowanego: powstałe w 1926 roku Siostry Szensztackie oraz założeni w 1942 roku Szensztaccy Bracia Maryi.

Strony www:
Polska: www.ojcowie.szensztat.pl
Międzynarodowa: http://schoenstatt-fathers.org/en
Adresy Ojców Szensztackich na świecie

Filmy: