Zakony i zgromadzenia zakonne na świecie: ss. Niepokalanego Serca Maryi z Wichita

Siostry Niepokalanego Serca Maryi z Wichita (IHM)
Sisters of the Immaculate Heart of Mary of Wichita
Suore del Cuore Immacolato di Maria di Wichita
Hermanas del Inmaculado Corazón de María de Wichita
Irmãs do Imaculado Coração de Maria de Wichita
Sœurs du Cœur Immaculé de Marie de Wichita
Schwestern vom Unbefleckten Herzen Mariens von Wichita

Data i miejsce założenia:
1979 rok - USA

Założycielka:
m. Joanne Brummel

Liczba sióstr na świecie: brak danych
Siostry Niepokalanego Serca Maryi z Wichita obecne są w krajach: USA
Dom generalny: USA (Wichita, KS)

Habit aktualny:

Niebieski habit ze szkaplerzem, biały kołnierzyk, na głowie prosty czarny welon z białą wypustką, na piersi po prawej stronie przypięte serce otoczone różami i przebite mieczem, przy boku różaniec.

Duchowość:

Siostry Niepokalanego Serca Maryi są wspólnotą kontemplacyjno-czynną. Celem ich życia jest zostać świętymi, dlatego pierwszym obowiązkiem sióstr jest modlitwa, która jednoczy z Bogiem. Jak Maryja, która rozważała w swoim sercu wszystkie tajemnice życia swego Boskiego Syna, tak samo mają czynić siostry. Charyzmatem zgromadzenia jest więc kontemplacja Słowa Bożego i głoszenie Ewangelii poprzez dzieła edukacji.

Duchowość zgromadzenia jest eucharystyczna i maryjna. W jedności z Maryją siostry modlą się za Kościół, szczególnie w intencji nawrócenia grzeszników i o uświęcenie kapłanów. Ważne miejsce zajmuje nabożeństwo do Niepokalanego i Bolesnego Serca Maryi. Zakonnice dążą do tego, by stać się żywymi obrazami Maryi, to znaczy nieść Chrystusa światu, zawsze wskazywać na Niego oraz dbać o życie Boże w duszach bliźnich.

Centralne miejsce w życiu zgromadzenia zajmuje Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie. Każdego dnia siostry wspólnie uczestniczą w Ofierze Mszy Świętej i Liturgii Godzin, każda siostra adoruje również Pana w czasie Godziny Świętej. Ponadto codzienne modlitwy obejmują modlitwę myślną, Anioł Pański, Różaniec i Litanię do Najświętszej Maryi Panny, rachunek sumienia i duchową lekturę. Co rok odprawiane są pięciodniowe rekolekcje, a co miesiąc dzień skupienia. W piątkowe wieczory siostry odprawiają dodatkową godzinę adoracji w intencji nawrócenia grzeszników oraz jako zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi.

Zgromadzenie cechuje się głęboką miłością do Kościoła i Ojca Świętego. W nauce Kościoła i jego dyrektywach siostry uznają przewodnictwo Ducha Świętego, dlatego chcą być posłuszne i wierne Kościołowi i papieżowi we wszystkim.

Działalność:

Oprócz modlitwy o uświęcenie kapłanów i nawrócenie grzeszników, działalność apostolska zgromadzenia obejmuje prace w edukacji katolickiej w szkołach i w ramach różnych edukacyjnych programów, edukację religijną dorosłych, duszpasterstwo młodzieżowe oraz prowadzenie rekolekcji.

Historia:

Zgromadzenie powstało w 1979 roku w Ameryce jednak jego korzenie sięgają połowy XIX wieku. Młody hiszpański ksiądz Joaquin Masmitja był głęboko zaniepokojony problemami społecznymi ówczesnej Hiszpanii, szczególnie trudną sytuacją kobiet. W związku z szybkim rozwojem przemysłowym, duża liczba ludności przybywała z obszarów wiejskich do miast, gdzie pracowała często w niewolniczych warunkach. Wielu nie udawało się znaleźć zarobku, żyli w nędzy, wiele kobiet oddawało się prostytucji. Jednym z owoców tej sytuacji była powszechna nieznajomość wiary, co przekładało się na życie dalekie od moralnego. Aby zaradzić tym problemom ks. Masmitja założył w 1848 roku Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Serca Maryi.

W 1871 roku 10 sióstr przybyło z Hiszpanii do Ameryki, osiedlając się w Los Angeles w Kalifornii. Trudności w komunikacji z przełożonymi w Europie sprawiły, że kalifornijska prowincja Sióstr Niepokalanego Serca Maryi usamodzielniła się w 1924 roku. Głównym apostolstwem zakonnic była edukacja katolicka w szkołach oraz prowadzenie rekolekcji. Do tego zgromadzenia wstąpiła m. Joanne Brummel, późniejsza założycielka.

Okoliczności powstania zgromadzenia w Wichita były podobne, jak wielu innych wspólnot powstałych w tamtym okresie. Pod wpływem Soboru Watykańskiego II (1962-65) siostry podjęły szereg zmian w życiu zgromadzenia, począwszy od rezygnacji z habitów, po daleko idącą modernizację duchowości, apostolstwa, stylu życia, a nawet stosunku do nauki i hierarchii Kościoła w praktyce przestając być zgromadzeniem zakonnym. Siostry popadły w konflikt z biskupem Los Angeles, który domagał się od nich zaprzestania zgubnych reform. W 1969 roku większość z nich opowiedziała się za zwolnieniem ze ślubów i utworzeniem w miejsce dotychczasowego zgromadzenia, nowej działającej już poza strukturami Kościoła Katolickiego Wspólnoty Niepokalanego Serca, tym samym rezygnując z kierownictwa Kościoła. Zgromadzenie więc przestało istnieć.

Nie wszystkie zakonnice akceptowały kierunek zmian, wśród nich była także m. Joanne. Chciały one pozostać przy tradycyjnych formach życia zakonnego, posłuszeństwie biskupowi i wierności nauce Kościoła i soboru, w której nie odnajdywały wezwania do rewolucji w zakonach. Była ich jednak zdecydowana mniejszość.

Ponieważ trudności we wspólnocie nie udawało się rozwiązać Stolica Apostolska poleciła wiernym siostrom znaleźć inną diecezję, w której zostałyby zaakceptowane. Ostatecznie m. Joanne i dwie inne zakonnice osiedliły się w 1976 roku w Wichita w stanie Kansas z aprobatą miejscowego biskupa, któremu podobała się wierność zakonnic ortodoksji katolickiej. W 1979 roku wspólnota została zaakceptowana jako nowe zgromadzenie, a m. Joanne stała się jego przełożoną generalną. Siostry pozostały wierne charyzmatowi ks. Masmitji oraz działalności na polu edukacji.