Wspólnota Monastyczna Rodzina św. Józefa
Zgromadzenie Mnichów i Mniszek św. Józefa
Fraternité Monastique de la Famille de Saint Joseph
Congrégation des Moines et Moniales de Saint Joseph
Fraternidad Monástica de la Familia de San José
Congregación de los Monjes y Monjas de San José
Fraternidade Monástica da Família de São José
Congregação de Monges e Monjas de São José
Fraternità Monastica della Famiglia di San Giuseppe
Congregazione di Monaci e Monache di San Giuseppe
Monastic Fraternity of the Family of Saint Joseph
Congregation of Monks and Nuns of Saint Joseph
Data i miejsce założenia:
1991 rok - Francja
Założyciel:
o. Joseph-Marie Verlinde
Liczby: brak danych
Mnisi Rodziny św. Józefa obecni są w krajach: Francja.
Dom główny: Francja (Mont-Luzin, Chasselay)
Habit aktualny:
Szary habit z ciemnobrązowym szkaplerzem z kapturem, przepasane brązowym skórzanym paskiem, przy boku różaniec. |
Rodzina św. Józefa składa się z dwóch gałęzi: braci i sióstr zakonnych tworzących wspólnotę monastyczną oraz osób świeckich.
Członkowie wspólnoty żyją według reguły św. Benedykta, prowadząc życie kontemplacyjne, ale nie klauzurowe. Na modlitwę poświęcają około 7 godzin dziennie, dużą wagę przywiązują do Liturgii Godzin, adoracji eucharystycznej oraz czytania duchowego Lectio Divina. Mnisi i mniszki razem posługują, mieszkają w sąsiedztwie, jednak tworzą oddzielne wspólnoty, zachowując wobec siebie konieczne odosobnienie.
Styl życia w klasztorach prowadzony jest w duchu Świętej Rodziny z Nazaretu. Tak jak Pan Jezus chciał przejść przez szkołę w Nazarecie, by przez 30 lat zwyczajnego, ukrytego życia wzrastać w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi (Łk 2, 52), tak i członkowie wspólnoty pragną podążać tą samą drogą. Założyciel stwierdził, że trzeba zapukać do skromnego domostwa Świętej Rodziny, by w szkole Jezusa, Maryi i św. Józefa ponownie się narodzić, a następnie wzrastać i umacniać się w tym nowym życiu. To poprzez Świętą Rodzinę został dany ludziom Zbawiciel: Słowo stało się ciałem w łonie Maryi Dziewicy – Matki, która powierza swego Syna św. Józefowi.
Szczególne miejsce w duchowości mnichów i mniszek zajmuje św. Józef. Pomaga on im w odkrywaniu prawdziwego oblicza Boga Ojca, pełnego miłości i troski o każdego z ludzi oraz siebie jako dzieci Bożych. Od niego uczą się w ciszy kontemplowania Jezusa, Syna Bożego i Maryi, pełnej łaski, a tym samym kontemplowania Boga w drugim człowieku. Św. Józef uczy ich także ufnego zawierzenia Opatrzności Bożej, wdzięczności wobec Boga we wszystkich okolicznościach życia oraz zdobywania świętości w zwyczajnym życiu codziennym, tak jak on sam zdobywał ją w skromnym zawodzie stolarza. Nawiązuje do tego także szary kolor habitu, który przypomina szare, codzienne życie św. Józefa w Nazarecie.
Pozostałymi patronami wspólnoty są: św. Benedykt, św. Ignacy Loyola, św. Teresa z Lisieux, św. Franciszek, św. Teresa z Avila, św. Jan Maria Vianey.
Pomimo monastycznego trybu życia wspólnota otwarta jest na działalność apostolską, jest to m.in. prowadzenie rekolekcji dla młodzieży, rekolekcji dla rodzin, wśród których specjalne miejsce zajmują specjalne rekolekcje 6-ściodniowe, pomoc w rozeznaniu powołania, przyjmowanie osób pragnących wzmocnić ducha poprzez czas spędzony w klasztorze na odosobnieniu, to także nauczanie katechizmu, organizowanie pielgrzymek, propagowanie kultu św. Józefa, informowanie na temat zagrożeń związanych z nowymi prądami religijnymi i religiami wschodu.
Założyciel wspólnoty o. Joseph-Marie - Jaques Verlinde urodził się w Belgii, w rodzinie katolickiej. Już jako dziecko rozmiłowany był w Eucharystii, myślał o kapłaństwie, jednak pod wpływem prądów myślowych lat 1960-tych oddalił się od Kościoła.
Pewien czas spędził w himalajskich ashramach zgłębiając hinduizm i jego praktyki. Tam jednak dokonało się jego decydujące spotkanie z Panem Jezusem. Wrócił do Europy, gdzie szukał sposobu połączenia tego, co przeżył na wschodzie, ze swoim odkryciem Osoby Jezusa Chrystusa, wpadł jednak w ezoterykę i okultyzm. W końcu w jednym z paryskich kościołów dokonało się jego ostateczne nawrócenie; zrozumiał wówczas, że wiary chrześcijańskiej i filozofii wschodu nie da się pogodzić.
Pewien czas spędził w himalajskich ashramach zgłębiając hinduizm i jego praktyki. Tam jednak dokonało się jego decydujące spotkanie z Panem Jezusem. Wrócił do Europy, gdzie szukał sposobu połączenia tego, co przeżył na wschodzie, ze swoim odkryciem Osoby Jezusa Chrystusa, wpadł jednak w ezoterykę i okultyzm. W końcu w jednym z paryskich kościołów dokonało się jego ostateczne nawrócenie; zrozumiał wówczas, że wiary chrześcijańskiej i filozofii wschodu nie da się pogodzić.
Będąc na południu Francji Verlinde odkrył miejsce pielgrzymkowe ku czci św. Józefa, na szczycie wzgórza zwanego Mont-Rouge w diecezji Montpellier, w pobliżu którego zamieszkał. Odtąd św. Józef stał się mu bardzo bliski. Odbył też studia i przyjął święcenia kapłańskie. W międzyczasie spędził pewien czas w klasztorze Trapistów, gdzie odkrył powołanie do życia monastycznego. Jego kierownik duchowy zaproponował mu habit i pomógł znaleźć odpowiednie miejsce do zamieszkania, którym był nieużywany budynek nowicjatu we Francheville koło Lyonu należący jednego ze zgromadzeń zakonnych. Ojciec Verlinde żył tam jak pustelnik, odmawiając samotnie Liturgię Godzin, jednocześnie przyjmował na rozmowy młodych ludzi i organizował spotkania dla osób zainteresowanych życiem konsekrowanym.
W 1990 roku część z nich zamieszkała razem z o. Verlinde, po roku kilka osób zapragnęło sprawdzić swoje powołanie do życia konsekrowanego. W 1991 bp Lyonu uznał wspólnotę za prywatne stowarzyszenie wiernych; pozostała grupa młodych zamieszkała w sąsiedztwie. Wspólnie z braćmi i siostrami tworzyli Rodzinę św. Józefa. Pierwsi bracia i siostry podjęli się także posługi w Kaplicy św. Józefa w Mont–Rouge. Parę lat później dom macierzysty został przeniesiony z Francheville do Mont-Luzin w Chasselay w pobliżu Lyonu. W 2000 roku wspólnota otrzymała status publicznego stowarzyszenia wiernych.
W 1990 roku część z nich zamieszkała razem z o. Verlinde, po roku kilka osób zapragnęło sprawdzić swoje powołanie do życia konsekrowanego. W 1991 bp Lyonu uznał wspólnotę za prywatne stowarzyszenie wiernych; pozostała grupa młodych zamieszkała w sąsiedztwie. Wspólnie z braćmi i siostrami tworzyli Rodzinę św. Józefa. Pierwsi bracia i siostry podjęli się także posługi w Kaplicy św. Józefa w Mont–Rouge. Parę lat później dom macierzysty został przeniesiony z Francheville do Mont-Luzin w Chasselay w pobliżu Lyonu. W 2000 roku wspólnota otrzymała status publicznego stowarzyszenia wiernych.
Strony www:
http://fsj.fr
www.batisseurdemonastere.org
Filmy:
.
.
.