Dominikanki Różańca Świętego z Filipin

Siostry Dominikanki Różańca Świętego z Filipin (OP)
Dominican Sisters of the Most Holy Rosary of the Philippines
Suore Domenicane del Santissimo Rosario di Filippine
Hermanas Dominicas del Santo Rosario de las Filipinas
Irmãs Dominicanas do Santíssimo Rosário de Filipinas
Soeurs Dominicaines du Saint-Rosaire des Philippines

Data i miejsce założenia:
1925 rok - Filipiny

Założyciele:
m. Rosario Arroyo
bp James McCloskey

Liczby: 264 siostry na świecie
Dominikanki Różańca Świętego z Filipin obecne są w krajach: Filipiny, USA, Hawaje, Kenia, Włochy.
Dom generalny: Filipiny (Iloilo City)

Habit aktualny:

Biały habit długości ¾ przepasany czarnym skórzanym paskiem, biały szkaplerz, na głowie czarny prosty welon bez białej wypustki, przy boku różaniec.
Stroju dopełnia czarny płaszcz.

nowicjuszki

Duchowość:

Zgromadzenie opiera się na duchowości dominikańskiej. Jej podstawą jest kontemplacja rzeczy Bożych i dzielenie się owocami kontemplacji z innymi. Siostry starają się być autentycznymi świadkami prawdy, chwalić Boga, oraz głosić Jego Słowo. Powołane są do uświęcania siebie i innych przez włączenie się w ewangelizacyjną misję Kościoła w duchu prawdy, modlitwy, prostoty, radości, służby i miłosierdzia.
Duchowość dominikańska wzbogacona jest o specyficzny charyzmat założycieli, zwłaszcza m. Rosario. Podążając za jej przykładem siostry mają wielkie nabożeństwo do Ofiary Eucharystycznej i realnej obecności Boga w Najświętszym Sakramencie.
Szczególną czcią otaczają Matkę Bożą. Wśród modlitw zanoszonych od Jej stóp naczelne miejsce zajmuje Różaniec Święty; wielką wagę przykładają również do obchodzenia Jej świąt. Na wzór m. Rosario siostry kształtują w sobie miłość do ubogich, potrzebujących i cierpiących.
.

Działalność:

Apostolstwo zgromadzenia jest zróżnicowane. Obejmuje formację i kształcenie młodzieży, edukację dorosłych oraz osób niepełnosprawnych. Siostry prowadzą szkoły różnego szczebla, akademiki, sierocińce, dom dla dzieci niepełnosprawnych. Pomagają w duszpasterstwie, prowadzą domy rekolekcyjne. Opiekują się chorymi jako lekarki, pielęgniarki w szpitalach, troszczą się o ludzi starszych, a także o biednych i bezdomnych.

 
Historia:

Beatriz Arroyo z domu rodzinnego wyniosła miłość do modlitwy różańcowej i ubogich, których jej rodzina często wspierała materialnie. Mając 27 lat wstąpiła do filipińskiego zgromadzenia Dominikanek św. Katarzyny ze Sieny, gdzie przyjęła imię zakonne Rosario i została skierowana do pracy w szkole.
Rosario pochodziła z bogatej, ale jednocześnie pobożnej filipińskiej rodziny. Jej rodzice pragnęli przeznaczyć część swojego majątku na jakieś religijne dzieło. W tym samym czasie ordynariusz diecezji Jaro bp James McCloskey chciał sprowadzić do swojej diecezji dominikańskie zgromadzenie.
Wiedząc o zamiarach państwa Arroyo postanowił zorganizować nowe zgromadzenie, w co zaangażował ich córkę m. Roasario. Po otrzymaniu zgody Stolicy Apostolskiej w 1925 roku przystąpił do działania. Dzięki funduszom państwa Arroyo wybudowano w Molo, dzielnicy miasta Iloilo bezpłatną szkołę. Matka Rosario oraz jej dwie współsiostry opuściły dotychczasowe zgromadzenia i objęły placówkę, stanowiąc zalążek nowej wspólnoty zakonnej o duchowości dominikańskiej poszerzoną o elementy pobożności bliskie m. Rosario. Niedługo późnej siostry zajęły się opieką i edukacją bezdomnych miejscowych dziewcząt oraz pracą w parafiach.

Strony www:

Hawaje: www.dominicansistershawaii.org
.
.
.