Siostry Miłosierdzia

.

Siostry Miłosierdzia (Irlandzkie)
Religious Sisters of Charity (Irish Sisters of Charity)
Suore di Carità d'Irlanda
Hermanas Irlandesas de la Caridad
Irmãs Irlandesas da Caridade
Sœurs Irlandaises de la Charité
Barmherzigen Schwestern

Data i miejsce założenia:
1815 rok - Irlandia

Założycielka:
m. Mary Aikenhead

Liczby: 479 sióstr na świecie
Siostry Miłosierdzia obecne są w krajach: Irlandia, Wielka Brytania, USA, Wenezuela, Zambia, Nigeria,
Dom generalny: Irlandia (Dublin)

Habit aktualny:

Aktualnie siostry zrezygnowały z habitów.
Niektóre siostry w Afryce noszą biały welon do jednolitego świeckiego ubrania: białej bluzki i białej lub granatowej spódnicy; na piersi krzyż.

Siostry Miłosierdzia w Nigerii

Siostry Miłosierdzia w Nigerii

Habit historyczny:

Habit i welon czarne, na misjach białe.

Duchowość:

Zgromadzenie opiera się na duchowości św. Ignacego Loyoli, który postanowił zrobić wszystko dla większej chwały Boga. Duchowość ta charakteryzuje się odkrywaniem Boga we wszystkich rzeczach, zakorzenieniem w kontemplacji nawet pośrodku działania, ukierunkowaniem na miłość, która skłania do całkowitego oddania się Bogu, a także rozeznaniem, to znaczy, poszukiwaniem takiego sposobu działania, który byłby dla większej chwały Bożej. Wymaga to otwartości na modlitwie oraz słuchania tego, co Duch święty mówi  we własnym wnętrzu, ale także poprzez inne osoby. Sercem duchowości ignacjańskiej są ćwiczenia duchowe według wskazań św. Ignacego z Loyoli (tzw. rekolekcje ignacjańskie).

Szczególnym rysem duchowości nadanym zgromadzeniu przez założycielkę jest służba biednym, podkreślona dodatkowym, czwartym ślubem składanym przez siostry – ślubem służby ubogim - kolejny rys to  całkowite zaufanie Opatrzności Bożej, wypływające z przekonania, że Bóg zapewnia wszystko to czego potrzeba, aby służyć ubogim. Ducha zgromadzenia wyraża jego hasło: Caritas Christi urget nos - Miłość Chrystusa przynagla nas.

Działalność:

Od początku istnienia zgromadzenia do dnia dzisiejszego działalność sióstr skupia się w trzech obszarach: edukacji, służbie chorym oraz duszpasterstwie. Siostry Miłosierdzia prowadzą więc szkoły, opiekują się chorymi, starszymi, uzależnionymi, a w Afryce także chorymi na AIDS. Prowadzą hospicja troszczą się o bezdomnych i emigrantów, prostytutki, pracują w opiece społecznej. Na polu duszpasterskim angażują się w pracę parafialną, katechizację, kierownictwo duchowe, odwiedzają więźniów, posługują w sanktuariach.

Historia:

Mary Aikenhead wychowana została jako protestantka. Będąc raz na katolickiej Mszy Świętej usłyszała kazanie o przypowieści Jezusa mówiącej o bogaczu i Łazarzu, które stało się punktem zwrotnym w życiu Mary. Została głęboko poruszona wiadomością o ogromnej Bożej miłości i współczuciu dla zapomnianych, niechcianych i pogardzanych. W 1802 roku mając 16 lat postanowiła zostać katoliczką. Następnie dołączyła do grupy kobiet zajmującej się działalnością charytatywną wśród ubogich. Z czasem zaczęła odczuwać powołanie do wyłącznej służby Bogu, ale jednocześnie czuła, że jej powołaniem była służba ubogim, jednak w owym czasie nie było w Irlandii klasztorów, które pozwalałyby zakonnicom na pracę poza klauzurą. Pewnego dnia będąc w Dublinie zetknęła się z ks. Danielem Murray’em, który dostrzegał potrzebę istnienia wspólnoty sióstr opiekujących się biednymi. Gdy został biskupem pomocniczym Dublina zaproponował Mary, aby założyła takie właśnie zgromadzenie. Ta zgodziła się i wraz z towarzyszką odbyła formacje zakonną. Po powrocie w 1815 roku kobiety rozpoczęły życie jako siostry miłosierdzia. Początkowo jeszcze w ubraniach świeckich rozpoczęły pracę w sierocińcu oraz odwiedzały ubogich i chorych w ich własnych domach.

Rok później wspólnota została oficjalnie uznana przez Kościół, a siostry założyły habity zakonne. Zgromadzenie szybko się rozwijało. Już kilka lat później władze świeckie poprosiły siostry o regularne wizyty duszpasterskie wśród kobiet przebywających w więzieniach, rozpoczynając tym samym długą tradycję zgromadzenia posługi wśród więźniarek. W późniejszym okresie zgromadzenie otwierało także szkoły i szpitale.

Strony www:
Międzynarodowa: www.rsccaritas.ie
Irlandia: www.religioussistersofcharity.ie
Wielka Brytania: www.religioussistersofcharity.org

 

 .
.
.