Córki Najświętszych Serc Jezusa i Maryi

Instytut Córek Najświętszych Serc Jezusa i Maryi (HHSSCC)
Instituto Hijas de los Sagrados Corazones de Jesús y María
Filhas dos Sagrados Corações de Jesus e de Maria
Daughters of the Sacred Hearts of Jesus and Mary
Figlie dei Sacri Cuori di Gesù e di Maria
Filles des Sacrés Coeurs de Jésus et de Marie
Töchter vom Heiligsten Herzen Jesu und Mariens

Data i miejsce założenia:
1905 rok - Kolumbia

Założyciel:
bł. Luis Variara

Liczby: 404 siostry na świecie

Córki Najświętszych Serc Jezusa i Maryi obecne są w krajach: Kolumbia, Wenezuela, Peru, Boliwia, Ekwador, Brazylia, Meksyk, Dominikana, Kamerun, Gwinea Równikowa, Hiszpania, Włochy.
Dom generalny: Kolumbia (Bogota)

Habit aktualny:

Czarny habit z białym kołnierzykiem i wycięciem o rogach zaokrąglonych,
na głowie czarny prosty welon z białą wypustką, na piersi krzyż.

Na co dzień używany również habit biały z czarnym lub białym welonem.

nowicjuszki

siostry z postulantkami

Habit historyczny:

Duchowość:

Córki Najświętszych Serc Jezusa i Maryi należą do rodziny salezjańskiej i w duchu św. Jana Bosko prowadzą swoją misję wśród potrzebujących dzieci, młodzieży oraz chorych. Zgromadzenie czerpie również z dziedzictwa duchowego swojego założyciela salezjanina bł. Luisa Variara. Zgodnie z nim instytut ma być znakiem i narzędziem realizacji Królestwa Bożego, które niesie za sobą miłość, sprawiedliwość, pokój i wyzwolenie. Siostry czują się powołane do naśladowania Chrystusa w Tajemnicy Paschalnej, żyjąc we wspólnocie ślubami czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.

Tym, co wyróżnia zgromadzenie spośród innych salezjańskich wspólnot jest troska o to, by ból przeżywany przez swoich podopiecznych, przekształcić w radość i nadzieję. Dlatego w odkupieńczej Męce i Zmartwychwstaniu Chrystusa siostry starają się ukazać światu chrześcijański sens cierpienia, a przez to pomóc tym, którym służą, odkryć w sobie godność jako dzieci Bożych. Duch zgromadzenia cechuje się więc radością i optymizmem.

Działalność:

Córki Najświętszych Serc służą Bogu przede wszystkim w osobach najbardziej potrzebujących dzieci i młodzieży poprzez działalność edukacyjną i wychowawczą prowadzaną w duchu salezjańskim. Zgromadzenie prowadzi oratoria, szkoły, ośrodki prewencyjne dla ubogich dziewcząt, opuszczonych i zagrożonych moralnie, a także będących ofiarami przemocy. Drugim obszarem apostolstwa jest służba chorym. W tym celu siostry prowadzą ośrodki zdrowia. Zgodnie z tradycją zgromadzenia pielęgnują zwłaszcza trędowatych, przyjmują także do swoich domów dzieci zdrowe, których krewni chorują na trąd, zapobiegając przez to rozprzestrzenieniu się choroby. Ponadto siostry rozdają posiłki w kuchniach dla ubogich, a także angażują się w prace parafialną.

 

Historia:

Bł. Luis Variara urodził się we Włoszech. Jako nastolatek został wychowankiem w oratorium założonym przez św. Jana Bosko w Valdocco. Był pod dużym wrażeniem świętego i w wieku 16 lat postanowił wstąpić do zgromadzenia salezjanów. Wkrótce został wysłany na misje do Kolumbii; tam trafił do miejscowości Aqua de Dios nazywanej „miastem bólu”, gdyż znaczna część jego mieszkańców chorowała na trąd. Swoją opieką duszpasterską objął m.in. Stowarzyszenie Córek Maryi, grupę 200 dziewcząt, wśród których wiele również było trędowatymi. Młody kapłan odkrył, że kilka z nich chętnie oddałoby się na wyłączność Panu. Młode dziewczyny z Aqua de Dios nie mogły jednak zrealizować pragnienia o życiu zakonnym, gdyż albo chorowały na trąd, albo pochodziły z rodzin zarażonych, a żadne ze zgromadzeń nie przyjmowało nie tylko chorych, ale nawet zdrowych córek osób trędowatych. Ks. Variara był przekonany, że Bóg nie pozbawia łaski powołania, tylko dlatego, że ktoś jest chory. Po pewnym czasie badań, refleksji i modlitwy wybrał więc 7 kandydatek, którym pomógł zrozumieć i przyjąć łaskę Bożą i z nich postanowił zorganizować nową wspólnotę zakonną. Ideę założenia nietypowego zgromadzenia, które przyjmowałoby w swoje szeregi osoby także chore na trąd, poparł arcybiskup Bogoty oraz ówczesny generał salezjanów ks. Michał Rua, następca księdza Bosko. W 1905 roku pierwsze trzy dziewczęta przyjęły habit rozpoczynając nowicjat, a trzy kolejne rozpoczęły postulat; zgromadzenie Córek Najświętszych Serc Jezusa i Maryi narodziło się. Siostry rozpoczęły swą pracę w „wiosce trędowatych”, opieką objęły chore dzieci.

Córki Najświętszych Serc są pierwszym zgromadzeniem zakonnym założonym przez salezjanina.

Strony www:
www.hijasdelossagradoscorazones.org
http://hhsscc.blogspot.com

Zdjęcia pochodzą ze strony internetowej zgromadzenia.
.
.
.