Mali Bracia z Klasztoru Jezusa Zbawiciela z Honda
Little Brothers of the Jesus the Savior Monastery of Honda
Piccoli Fratelli del Monastero di Gesù Salvatore di Honda
Hermanitos del Monasterio de Jesús Salvador de Honda
Petits Frères du Monastere Jesus Sauveur de Honda
Data i miejsce założenia:
2001 rok – Burkina Faso
Założyciele:
kard. Philippe Ouedraogo
br. Emmanuel Kalmogo
Liczba zakonników na świecie: 6 (4 profesów, 1 nowicjusz i 1 postulant)
* dane z 2017 roku
Mali Bracia z Honda obecni są w krajach: Burkina Faso.
Dom wspólnoty: Burkina Faso (Honda)
Habit aktualny:
 |
| Biały habit przepasany paskiem, szkaplerz z kapturem w kolorze ceglastym, na piersi wyszyty czerwone serce z krzyżem. |
Mali Bracia z Klasztoru Jezusa Zbawiciela z Honda to młoda wspólnota należąca do duchowych spadkobierców bł. Karola de Foucauld. Podążając jego przykładem zakonnicy żyją duchem Nazaretu, w skromności, pokorze, prostocie, zwyczajności, koncentrując się na adoracji eucharystycznej i rozważaniu Słowa Bożego, wszystko ofiarowując dla zbawienia ludzi, zwłaszcza tych, którzy jeszcze nie znają Jezusa Chrystusa lub nie przyjmują Go jako jedynego Zbawiciela.
Wspólnota łączy duchowość foucauldiańską z tradycją benedyktyńską przeżywaną na sposób cystersów ścisłej obserwancji. Benedyktyńskie elementy życia wspólnoty to praktyka lectio divina, odosobnienie, cisza przerywana tylko na modlitwę oraz podczas odbywającej się tylko raz w tygodniu rekreacji, ponadto praca fizyczna, gościnność, codzienne nawrócenie, stałość miejsca.
Wspólnota ma więc charakter ściśle kontemplacyjny, nie prowadzi czynnej działalności apostolskiej. Odznacza się jednak zapałem misyjnym na wzór bł. Karola i św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Przez milczenie, modlitwę, pracę, wysiłek uświęcenia własnej osoby, mnisi oddają nieustannie wszystko Bogu za tych, którzy nie słyszeli jeszcze Ewangelii lub jej nie przyjęli. Motto wspólnoty brzmi: Niech wam się stanie, jak uwierzyliście (Mt 8, 13).
Mali Braci składają cztery śluby zakonne. Według konstytucji wspólnoty poprzez ślub czystości oddają Bogu wszystkie swoje uczucia ludzkiej miłości i zdolność prokreacji, stając się stałą ofiarą przed Nim. Ślubem ubóstwa podążają za Panem Jezusem, który stał się ubogi i pokorny, jedynie w Bogu upatrują swój skarb, wszystko inne uznając za mało warte. Mnisi są ubodzy nie tylko w duchu, ale i materialnie. Nie posiadają żadnej własności; materialnie są zależni od swojej wspólnoty zakonnej. Ślubem posłuszeństwa uznają autorytet Boga i postrzegają je jako konieczność dla skuteczności i owocności życia wspólnotowego. Ślub stałości miejsca wynika z kontemplacyjnego charakteru wspólnoty. Nie będąc zakonnikami o aktywnej działalności nie potrzebują zmiany domów.
Patronami Małych Braci z Honda są Matka Boża stojąca pod Krzyżem, bł. Karol de Foucauld, św. Teresa od Dzieciątka Jezus oraz święci Aniołowie Stróżowie.
Historia:
Klasztor Jezusa Zbawiciela ma dwóch współzałożycieli: kard. Philippe Ouedraogo i o. Emmanuela Kalmogo. W 1996 roku ks. Philippe Ouedraogo został wyświęcony na biskupa diecezji Ouahigouya w Burkina Faso. Chciał mieć w swojej diecezji dwie wspólnoty życia kontemplacyjnego męską i żeńską, aby modlitewnie wspierały ewangelizację misjonarzy w diecezji, w której tylko 4% mieszkańców stanowili chrześcijanie, pozostali byli głównie muzułmanami. Ponieważ nie mógł żadnej znaleźć zinterpretował to jako znak, aby założyć nową wspólnotę.
Z pomocą przyszedł mu Emmanuel Kalmogo, starszy już wiekiem kapłan i pierwszy ksiądz wyświęcony dla diecezji Ouahigouya. Jeśli chodzi o duchową orientację nowego klasztoru ks. Emmanuel mówił, że w odniesieniu do organizacji życia klasztornego czerpać należy od św. Benedykta, natomiast ze względu na misyjnego ducha przykładem ma być bł. Karol de Foucauld. I to duchowość bł. Karola, jego głęboka wiara, zaufanie do Chrystusa i silne przywiązanie do Pana Jezusa w Eucharystii stanowią fundament życia mnichów.
Klasztor Jezusa Zbawiciela został założony w 2001 roku. Bp Ouedraogo wzniósł wspólnotę jako publiczne stowarzyszenie wiernych zmierzającą do przekształcenia się w niezależny klasztor sui iuris na prawie diecezjalnym. Mały Brat Emmanuel Kalmogo, pierwszy mnich i pierwszy przeor, śluby wieczyste złożył w 2008 roku, trzy lata później zmarł. Dopiero w 2012 roku pierwsi trzej nowicjusze złożyli profesję czasową.
Śmierć o. Emmanuela oraz przeniesienie bpa Philippe Ouedraogo do stolicy kraju, a co za tym idzie brak doświadczonego kapłana, który w sposób ciągły zająłby się formacją zakonników, niski poziom wykształcenia zgłaszających się kandydatów, ponadto surowość życia i duża bieda, w jakiej żyją mnisi sprawiły, że mała wspólnota znalazła się w trudnej sytuacji. Pomimo blisko 20 lat istnienia liczy ona zaledwie kilku zakonników, a wielu spośród kandydatów nie dociera nawet do pierwszych ślubów.
