Służebnice Najświętszego Sakramentu

Służebnice Najświętszego Sakramentu (SSS)
Servants of the Blessed Sacrament
Ancelle del Santissimo Sacramento
Siervas del Santísimo Sacramento (Sacramentinas)
Servas do Santíssimo Sacramento (Eymardianas)
Servantes du Très Saint Sacrement
Dienerinnen des Allerheiligsten Sakraments
Inne nazwy: Sakramentynki; Ejmardystki

Data i miejsce założenia:
1859 rok - Francja

Założyciele:
św. Piotr Julian Eymard
m. Marguerite Guillot

Liczba sióstr na świecie: 305   * dane z 2015 roku

Służebnice Najświętszego Sakramentu obecne są w krajach: Francja, Holandia, Włochy, USA, Kanada, Brazylia, Kongo-Brazzaville, Wietnam, Filipiny, Australia.

Dom generalny: Kanada (Sherbrooke, PQ)

Habit aktualny:

Biały habit, na głowie biały welon, na piersi zawieszony medal z symbolami eucharystycznymi: Chlebem i Kielichem.

----------------------------------

W Wietnamie oprócz habitu używany także jednolity świecki strój - tradycyjne ao-dai składające się z szaro-niebieskiej tuniki rozcinanej
po bokach oraz czarnych szerokich spodni, na głowie szaro-niebieski welon, na piersi zawieszony medal.

Habit historyczny:

Strój używany do 1919 roku.

----------------------------------

Duchowość:

Życie sióstr i osobista świętość biorą swój początek od Jezusa Chrystusa Eucharystycznego. On jest wzorem i miarą ich doskonałości w życiu Bożym. Jest Ona źródłem, środkiem, jak również celem życia sióstr. W centrum duchowości zgromadzenia znajduje się więc Eucharystia, a pierwszym powołaniem jest Jej adoracja, która prowadzi siostry do zjednoczenia z Chrystusem. Celebracja Mszy Świętej przedłużona zostaje w Liturgii Godzin oraz w adoracji Pana Jezusa wystawionego w Najświętszym Sakramencie. Czyni to ze zgromadzenia wspólnotę o wyraźnym rysie kontemplacyjnym, choć nie klauzurowym.

Św. Piotr Julian Eymard widział Eucharystię jako sakrament miłości Chrystusa, jako ostateczny wyraz miłości Boga, który daje siebie za nas. Stąd rodzi się pragnienie, aby odpowiedzieć na tą miłość poprzez dar z własnej osoby. Założyciel uczył więc siostry, że wyrzeczenie nie dotyczy tylko tego, co się ma, ale samego siebie. Wyrzeczenie ma być zatem główną cnotą Służebnic Najświętszego Sakramentu.

Komunia Święta, odżywia i wzmacnia wewnętrzne życie; podobną rolę pełni rozważanie Słowa Bożego, które wprowadza w znajomość Boga i sprawia, że ​​siostry smakują Jego obecności, pozwala także dostrzec to, z czym Bóg zwraca się do nich.

Podobnie jak inne zgromadzenia zakonne Służebnice składają śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa i zobowiązują się do życia we wspólnocie. Ślub czystości to odpowiedź na miłość Chrystusa całym umysłem, sercem i wolą. Ubóstwo oznacza znajdowanie radości w prostych rzeczach i wykorzystywanie ich do służby Bogu. Posłuszeństwo polega na słuchaniu Bożego głosu i Jego woli, objawianej w wydarzeniach dnia codziennego i we wspólnocie, pod kierunkiem przełożonych.

Działalność:

Niezależnie od formy działalność apostolska zgromadzenia związana jest z Eucharystią. W swoich klasztorach siostry otwierają swoje kaplice również dla wiernych, w których istnieje możliwość adoracji Pana wystawionego w Najświętszym Sakramencie wraz zakonnicami. Ponadto siostry szerzą kult Eucharystii, prowadzą rekolekcje i dni skupienia, roznoszą Komunię Świętą osobom starszym i chorym, katechizują, przygotowują dzieci do przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej, zajmują się animacją liturgiczną w parafiach, a także wypiekają komunikanty.

Historia:

Św. Piotr Julian Eymard pochodził z biednej, francuskiej rodziny. Był dziesiątym dzieckiem swoich rodziców, jednak oprócz Piotra i jego dwóch sióstr wszyscy pozostali zmarli. Gdy dorastał jego pobożność stawała się coraz silniejsza; szczególnie pociągała go tajemnica Bożej obecności w Eucharystii. Lubił codziennie nawiedzać Najświętszy Sakrament. W końcu postanowił zostać kapłanem.

Pierwsza próba w Zgromadzeniu Oblatów Maryi Niepokalanej zakończyła się niepowodzeniem. Ostatecznie w 1834 roku został kapłanem diecezji Grenoble. Pięć lat później zafascynowany charyzmatem nowoutworzonego Zgromadzenia Marystów opuścił swoją diecezję i rozpoczął nowicjat. Wkrótce został opiekunem duchowym Trzeciego Zakonu Maryi. W 1845 roku do tercjarstwa wstąpiła Marguerite Guillot a następnie jej trzy siostry z gorącym pragnieniem zadania uświęcenia rodziny, na wzór Św. Rodziny z Nazaretu.

W 1851 roku ks. Eymard poczuł wyraźny głos wzywający go do poświęcenia się pracy apostolskiej dla Pana Jezusa Eucharystycznego. Otrzymawszy dyspensę ze ślubów zakonnych wyjechał do Paryża, inicjując adorację Najświętszego Sakramentu, i gdzie w 1856 roku narodziło się męskie Zgromadzenie Najświętszego Sakramentu. Za kapłanem przybyła do Paryża także Marguerite z jedną z sióstr, aby poświęcić się adoracji i wraz z innymi kobietami w 1858 roku rozpoczęła życie wspólne. Ks. Eymard napomniał je, aby żyły w pokorze i wyrzeczeniu oraz przedstawił im projekt reguły; Marguerite została ich przełożoną. W 1859 roku kobiety złożyły swoje pierwsze śluby zakonne jako Służebnice Najświętszego Sakramentu i właśnie ten rok uznawany jest za datę założenia zgromadzenia.

Strony www:
Dom generalny: www.sssthabor.org
USA: www.blesacrament.org
Filipiny: www.servantsoftheblessedsacramentphil.com