ss. „Opatrzność”

Zgromadzenie Sióstr „Opatrzność”
Congregation of the Sisters "the Providence”
Congregazione delle Suore "Provvidenza"
Congregación de las Hermanas "Providencia"
Congregação das Irmãs "Providência"
Congrégation des Sœurs "Providence"
Kongregation der Schwestern "die Vorsehung”
Congregatie van de Zusters van "De Voorzienigheid"

Data i miejsce założenia:
1852 rok - Holandia

Założyciel:
ks. Peter Johann Hesseveld
m. Theresia Maria Stroot

Liczba sióstr na świecie: brak danych
Siostry „Opatrzność” obecne są w krajach: Holandia.
Dom generalny: Holandia (Heemstede)

Habit aktualny:

Zgromadzenie założone jako habitowe.
W latach 1970-tych siostry zrezygnowały
z habitów.










Habit historyczny:

-------------------------------------------

Na misjach strój w kolorze białym.

 -------------------------------------------

Duchowość:

Źródło powołania sióstr stanowi wiara w wszechogarniającą miłość Boga i bycie dotkniętą przez Jezusa Chrystusa, a także słowa Pana, który mówi: Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili (Mt 25,40). Życie sióstr oparte jest więc na powołaniu do poświęcenia życia Bogu i służenia bliźnim. Siostry łączą życie wewnętrzne z postawą, w której otwierają serca na tych, którzy tego potrzebują, szczególnie tych znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej. Dlatego troska o innych zajmuje centralne miejsce w życiu zgromadzenia. W ten sposób siostry starają się naśladować Jezusa z Nazaretu, współpracując z Nim w Jego Królestwie miłości i sprawiedliwości.

Opierając się na Bożej Miłości i Opatrzności, w którą wierzą, oczekują nowego Jeruzalem, w którym nie ma już wojen, gdzie nikt się nikogo nie boi, gdzie nikt nie jest głodny i nikt nie jest odrzucony. Siostry chcą być również narzędziem Bożej Opatrzności wobec innych, to znaczy poświęcić siebie dla nich i przekazywać im to, co Bóg ofiarował siostrom.

Działalność:

Zgromadzenie zostało ustanowione dla opieki i edukacji osieroconych dzieci, wkrótce apostolstwo zostało rozszerzone na troskę o ludzi starszych, opiekę zdrowotną i rodzinną. Dziś ze względu na wiek sióstr zgromadzenie nie podejmuje się już działalności apostolskiej. Jedyną formą jest wspieranie działań i przedsięwzięć mających na celu pomoc ludziom będącym w trudnej sytuacji życiowej.

Historia:

W 1852 roku ks. Peter Johann Hesseveld założył w Amsterdamie dom dla dzieci, które nie miały już rodziców, lub których rodzice nie byli w stanie się nimi zaopiekować. Dom został nazwany: Opatrzność. Rok później przybyła do Opatrzności młoda kobieta Maria Stroot, aby wraz z innymi kobietami opiekować się sierotami.

Po kliku latach kobiet złożyły swoje pierwsze śluby zakonne, a Maria, już jako m. Theresia, została ich przełożoną. Wspólnota przyjęła nazwę: Ubogie Siostry Boskiego Dzieciątka, która odnosiła się do jej duchowości. Dzieciątko Jezus było symbolem wszystkich dzieci, które potrzebowały opieki.

Matka Theresia położyła fundament pod duchowość zgromadzenia, kładąc nacisk na kształtowanie w siostrach cnót takich jak: współczucie, troska o najsłabszych, miłość, duch służby, serdeczności, prostoty. Uczyła tego siostry przykładem swojego postępowania. Jak powiedziano później, m. Theresia była żyjącą regułą.

Szybki rozwój zgromadzenia sprawił, że podejmowało się ono nowych zadań apostolskich, głównie była to opieka nad ludźmi w podeszłym wieku, ale także troska o chorych, o rodziny, prowadzenie szkół, żłobków, domu dla samotnych matek, edukacja dzieci upośledzonych umysłowo.

Zgromadzenie rozwijało się do 1960 roku, zakładając domy w wielu miastach i wioskach Holandii. Siostry wyjechały także na misje: w 1925 roku do Indonezji, a w 1959 roku do Brazylii, skąd siostry powróciły w 1979 roku.

Po Soborze Watykańskim II (1962-65) wspólnota wprowadziła szereg modernistycznych zmian. Dotychczasowe ramy reguły regulujące życie wspólnotowe i modlitewne zostały odrzucone, osobista swoboda sióstr stała się większa, niektóre siostry zaczęły żyć samodzielnie, śluby wypełniane są odmiennie i bardziej indywidualnie, dotychczasowe posłuszeństwo zostało zastąpione dialogiem, własna indywidualność sióstr stała się wartością nadrzędną, stopniowo rezygnowano z noszenia habitu. W 1968 roku zmieniono także nazwę na: Zgromadzenie Sióstr „Opatrzność”, nawiązując w ten sposób do nazwy sierocińca, będącego kolebką wspólnoty, i ducha służby tam panującego.

Posoborowy kryzys życia zakonnego nie ominął więc zgromadzenia. Od końca lat 1960-tych nikt już nie wstąpił do wspólnoty. Praca, zwłaszcza w zakresie edukacji i opieki nad osobami starszymi, była stopniowo wycofywana, a domy zamykane. Dziś wszystkie siostry są powyżej 65 roku życia i nie podejmują się już aktywnego apostolstwa.

Strony www:
www.devoorzienigheid.nl