Franciszkanie z Betanii

Bractwo Franciszkańskie z Betanii (FFB)
Franciscan Fraternity of Bethany
Fraternità Francescana di Betania
Fraternidad Franciscana de Betania
Fraternidade Franciscana de Betânia
Fraternité Franciscaine de Béthanie
Franziskanische Gemeinschaft von Betanien 

Data i miejsce założenia:
1982 rok - Włochy

Założyciel:
o. Pancracio Nicola Gaudioso OFMCap

Liczba zakonników na świecie: 77 (w tym: 37 kapłanów, 5 nowicjuszy) 
* dane z 2009 roku
Franciszkanie z Betanii obecni są w krajach: Włochy, Szwajcaria, Niemcy, Brazylia.
Dom generalny: Włochy (Terlizzi)

Habit aktualny:

Błękitny habit z kapturem przepasany białym sznurem, na piersi zawieszony drewniany krzyżyk TAU, przy boku koronka franciszkańska.

Duchowość:

Bractwo opiera się na duchowości maryjno-franciszkańskiej oraz duchowości ewangelicznej Betanii.

Maryja, Służebnica Pańska stanowi dla członków wspólnoty wzór życia poświęconego Bogu i jest także Bramą, która wprowadza w tajemnicę Chrystusa. Dzięki Jej fiat realizowany jest Boży plan zbawienia. Matka Boża uczy też łączenia posługi Marty z Betanii i milczenia Marii ukazując, że obie postawy można pogodzić w tym samym czasie w życiu jednej osoby. Z myślą o Najświętszej Maryi Pannie zakonnicy noszą błękitne habity.

Osobami ważnymi w duchowości wspólnoty są także św. Ojciec Pio, przykład życia modlitewnego, bohaterskiego dążenia do cnót, ducha poświęcenia, zaangażowania w posługę kapłańską i naśladowania Chrystusa Ukrzyżowanego oraz św. Józef, przykład pokory w wypełnianiu obowiązków, któremu opiece bracia powierzają się jako najlepszemu opiekunowi, skoro Bóg powierzył mu troskę o Swojego Syna i Jego Matkę.

Charyzmat Betanii znajduje swój wyraz w modlitwie i gościnności w duchu głęboko braterskiego życia i ewangelicznej radości, cech typowych dla duchowości franciszkańskiej. Od św. Franciszka z Asyżu zakonnicy uczą się prostoty, która jest uprzywilejowaną drogą do zjednoczenia człowieka z Bogiem.

Modlitwa to pierwszy filar charyzmatu zgromadzenia. Modląc się Franciszkanie przywołują obecność Jezusa Chrystusa pośród siebie. Modlitwa jest pokarmem niezbędnym do rozpalenia ognia miłości, która konieczna jest do braterskiego życia. Życie modlitewne obejmuje m.in. codzienną Mszę Świętą, Liturgię Godzin uświęcającą cały dzień i noc, modlitwę w ciągu nocy na wzór Pana Jezusa i wielu świętych, różaniec będący formą uczczenia Maryi Dziewicy. Adoracja eucharystyczna, medytacja Słowa Bożego i spontaniczne oddawanie chwały Bogu to inne formy modlitwy obecne w życiu wspólnoty. Idąc za św. Franciszkiem, który często wyrażał swoje uczucia Bogu za pomocą pieśni i muzyki, każda liturgia celebrowana jest ze śpiewem.

Drugi filar charyzmatu to gościnność. W Betanii Pan Jezus był witany jako przyjaciel i brat. Betania nie jest zatem symbolem ogólnej gościnności, ale jest tajemnicą przyjęcia osoby Chrystusa. Domy wspólnoty są powołane, aby być duchowymi oazami. Każdy, kto odwiedza te domy może doświadczyć spotkania z Panem w modlitwie, sakramentach i życiu braterskim.

Bractwo Franciszkańskie z Betanii należy do tzw. nowych form życia konsekrowanego. Jest wspólnotą mieszaną, w której bracia i siostry dzielą to samo życie i wspólnie przeżywają swoje powołanie.

Działalność:

Apostolat Betanii polega na przyjmowaniu w gościnę wszystkich, którzy chcą pogłębić swoją relację z Bogiem, zaczerpnąć duchowych sił, pogłębić swoją wiarę i życie duchowe, bądź po prostu doświadczyć braterskiego życia chrześcijańskiego. Członkowie wspólnoty sprawują również duchową opiekę nad kilkoma grupami dla kapłanów diecezjalnych i osób świeckich tworzących Rodzinę Bractwa Franciszkańskiego z Betanii.

Historia:

O. Pancracio Nicola Gaudioso w bardzo młodym wieku wstąpił do Zakonu Braci Kapucynów. W 1946 roku, rok przed ślubami wieczystymi, rozpoczął posługę przy sanktuarium w Loretto. Tam poczuł, że Bóg wzywa go do czegoś nowego, nie wiedział jednak co to miałoby być. Następne lata naznaczone były wpływem św. ojca Pio, z którym br. Pancracio miał okazję wielokrotnie spotykać się.

W 1973 roku został wyświęcony na kapłana i przeniesiony do klasztoru w Civitanova Marche. Dwa lata później zaczął zakładać grupy modlitewne. W jednej z takich grup zrodziło się pragnienie stałej formy braterskiego, wspólnego życia. Dla o. Pancracio była to odpowiedź na wezwanie, które od dawna odczuwał w swoim sercu.

W 1982 roku narodziła się więc wspólnota mężczyzn i kobiet, która zamieszkała w Terlizzi w domu nazwanym: Dom Betanii. W 1998 roku przekształciła się oficjalnie w instytut życia konsekrowanego. Bractwo Franciszkańskie z Betanii było pierwszym mieszanym instytutem zakonnym zatwierdzonym przez Kościół.

Strony www:
Włochy: www.ffbetania.net
Niemcy: www.fgbaschaffenburg.de
Brazylia: www.ffbsalvador.com.br