Braterstwo Nadziei

Braterstwo Nadziei
Brotherhood of Hope
Fratellanza della Speranza
Hermandad de la Esperanza
Irmandade da Esperança
Confrérie de l'Espoir
Bruderschaft der Hoffnung

Data i miejsce założenia:
1980 rok - USA

Założyciel:
ks. Philip Merdinger

Liczba zakonników na świecie: brak danych
Bracia Braterstwa Nadziei obecni są w krajach: USA.
Dom generalny: USA (Boston)

Habit aktualny:

Szara koszula z wyszytym na piersi po lewej stornie znakiem zgromadzenia: krzyż z kotwicą z literą „M” oraz napisem „Hope” (nadzieja), na piersi zawieszony krzyżyk, czarne spodnie.

Duchowość:

Członkowie Braterstwa Nadziei poświęcają się Panu przez śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Powołani są do stałej i wyłącznej relacji z Chrystusem, świadczącej o pełni życia płynącego od Niego.

Jezus Chrystus jest Wszystkim, Pełnią, ponieważ jest Tym, który spełnia najgłębsze potrzeby serca. Nawet dobre rzeczy z tego świata nie zaspokajają ostatecznie najgłębszych pragnień ludzkiego serca. Życie razem z Nim i służenie Mu jest odpowiedzią braci na Jego hojność łask. Poświęcają oni doczesne dążenia, aby żyć wyłączną więzią z Panem. Streszcza to hasło zgromadzenia: Primum Deus, Deus Solum - Bóg Najpierw, Bóg Sam.

Szczególne miejsce w duchowości wspólnoty zajmuje cnota nadziei. Jezus Chrystus, który jest Nadzieją dla świata, dał nam obietnicę zbawienia, daje nadzieję na życie wieczne. Bracia trzymają się tej nadziei jako bezpiecznej i silnej kotwicy duszy (Hbr 6, 19). W kulturze często zniechęconej i pełnej rozpaczy, dążą do tego, aby być znakiem nadziei dla innych.

Zakonnicy wpatrują się w przykład Maryi stojącej odważnie u stóp kotwicy krzyżowej i proszą o Jej wstawiennictwo, starając się żyć z Panem Jezusem - Nadzieją świata.

Członkowie Braterstwa z założenia nie przyjmują święceń kapłańskich, choć jest to dopuszczone w drodze wyjątku. Starają się żyć ideałem prawdziwego zakonnego braterstwa. We wspólnotach domowych panuje rodzinna atmosfera, której szczególną cechą jest radość. W życiu wspólnotowym dążą do bycia obrazem doskonałego Kościoła, przez wspólny sposób życia oraz jedność dążeń.

Aby osiągnąć głębsze zjednoczenie z Panem, a także dla czytelniejszego świadectwa publicznego, codzienność braci wymaga od nich określonego stylu życia m.in.: pewnego stopnia oddzielenia się od świata, noszenia stroju zakonnego, powściągliwości w formach relaksu, rozrywki czy wygód. Bracia żyją prosto i oszczędnie, nie posiadają dochodów osobistych ani osobistej własności, jadają proste posiłki, sami sobie gotują i sprzątają.

Praktyki duchowe zgromadzenia obejmują m.in. Eucharystię, Liturgię Godzin, adorację Najświętszego Sakramentu, medytację, czytanie duchowe, studium Pisma Świętego oraz pochodzącą z nurtu odnowy charyzmatycznej modlitwę uwielbienia. W kaplicy zakonnicy wstawiają się razem w potrzebach Kościoła i świata. Modlą się zwłaszcza za siebie samych o skuteczność podejmowanej pracy ewangelizacyjnej.

Bracia szczególnym nabożeństwem otaczają Najświętsze Serce Pana Jezusa, Maryję w tytule Matki Nadziei oraz patronów zgromadzenia: św. Jana Chrzciciela, św. Andre Bessette i bł. Piera Giorgio Frassatiego.

Działalność:

Bracia pracują głównie wśród młodzieży studenckiej na kilku świeckich uczelniach wyższych, służą także młodym dorosłym poprzez konferencje, rekolekcje i programy katechetyczne ewangelizując według ich powołania, także kleryków w seminariach duchownych, prowadzą duszpasterstwa dla mężczyzn. Bracia starają się przygotować dusze bliźnich do głębokiego nawrócenia do Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła poprzez osobiste rozmowy, jak i budowanie wspólnot żywej i radosnej wiary.

Apostolstwo zgromadzenia skupia się na zaspokajaniu duchowych potrzeb bliźnich. Nie zapominają jednak o potrzebach ciała poprzez wspieranie ludzi będących w potrzebie materialnej m.in. ubogich w Afryce czy poszkodowanych przez kataklizmy.

Historia:

Założyciel ks. Philip Merdinger oraz pierwsi członkowie związani byli z nurtem odnowy charyzmatycznej w Kościele. Zainspirowani przykładem wspólnot o nawie Ludzie Nadziei oraz Sługami Słowa z Michigan, które zrzeszały ludzi pragnących przy łasce Ducha Świętego, prowadzić prawdziwie chrześcijańskie życie w swoich środowiskach, postanowili założyć nową wspólnotę życia konsekrowanego braci nie-kapłanów.

Powstała ona w Newark w stanie New Jersey w 1980 roku. Właśnie wtedy ks. Philip Merdinger oraz pięciu innych mężczyzn złożyło swoje pierwsze śluby czasowe, chcąc odpowiedzieć w sposób radykalny Bogu, ofiarując się całkowicie Jezusowi Chrystusowi i Jego Królestwu.

W Nowym Jorku rozpoczęli swoją pierwszą pracę apostolską: duszpasterstwo akademickie na uniwersytecie w Rutgers. W 1995 roku zostali zaproszenia przez arcybiskupa Bostonu do jego diecezji, gdzie w 1998 roku otrzymali zatwierdzenie kanoniczne, a dwa lata później dwóch braci zostało wyświęconych na kapłanów.

Strony www:
www.brotherhoodofhope.org

Filmy: