Franciszkanie Białego Krzyża

.
Bracia Franciszkanie Białego Krzyża
Hermanos Franciscanos de Cruz Blanca
Frères Franciscains de la Croix-Blanche
Frati Francescani della Croce Bianca
Franciscan Brothers of the White Cross
Irmãos Franciscanos de Cruz Branca
Zgromadzenie tworzą bracia zakonni (bez święceń kapłańskich)

Data i miejsce założenia:
1975 rok - Maroko

Założyciel:
br. Isidoro Lezcano Guerra
.

.

Liczba braci na świecie: ok. 200

Franciszkanie Białego Krzyża obecni są w krajach: Hiszpania, Maroko, Wenezuela.

Dom generalny: Hiszpania (Montequinto – Sewilla)

.

Habit aktualny:

Szary habit z kapturem przepasany białym sznurem z różańcem lub bez; na piersi biały krzyż lub franciszkański krzyż TAU.

Duchowość:

Charyzmat Franciszkanów Białego Krzyża koncentruje się wokół służby osobom najbardziej cierpiącym i z tego powodu odrzuconym przez społeczeństwo. Dlatego obok trzech podstawowych ślubów zakonnych bracia składają także czwarty ślub: pomocy nieuleczalnie chorym i potrzebującym.
Bracia żyją według reguły św. Franciszka z Asyżu. W codziennym życiu pielęgnują serdeczne relacje z innymi ludźmi oraz braterską miłość, którą starają się obdarzać bliźnich. Szczególny nacisk bracia kładą na to, by prowadzone ośrodki opieki składały się z niewielkiej liczby podopiecznych (tzw. Domy Rodzinne), co pozwala zapewniać im rodzinną atmosferę, rekompensując w ten sposób poczucie odrzucenia.

W duchu franciszkańskim bracia pielęgnują w sobie ewangeliczną prostotę i ubóstwo, miłość do Jezusa i Maryi, a także miłość do Krzyża, z której wypływa pragnienie niesienia ulgi w cierpieniach innych. To cierpienie jest „białe” (stąd nazwa Franciszkanie Białego Krzyża); ta nazwa bierze się z bieli pościeli łóżek, w których ich podopieczni, jako chorzy, zmuszeni są spędzać większość swojego życia. 

Działalność:

Bracia w swojej pracy otaczają opieką osoby upośledzone fizycznie i umysłowo, nieuleczalnie chore, cierpiące na AIDS, uzależnione od alkoholu, chore psychicznie a także osoby starsze oraz emigrantów.
.

Historia:
Zgromadzenie założył w 1975 roku br. Isidoro Lezcano Guerra w mieście Tanger w Maroku. Z ludzkim cierpieniem i marginalizacją społeczną spotkał się najpierw pracując jako pielęgniarz w szpitalu psychiatrycznym w Hiszpanii, następnie w czasie służby wojskowej w Maroku, gdzie zetknął się z nieludzkim traktowaniem alkoholików, narkomanów i sparaliżowanych. Widok ludzi odrzuconych z powodu ich cierpienia sprawił, że odkrył w sobie powołanie do pomocy takim właśnie ludziom. Z czasem dołączyli do niego wolontariusze, co dało początek nowej wspólnocie zakonnej.
Obecnie zgromadzenie posiada domy głównie w Hiszpanii (w tym także na Wyspach Kanaryjskich), a także po kilka wspólnot w Maroku i Wenezueli.

Strony www:
Hiszpania: www.cruzblanca.org

Wenezuela: http://cruzblancavenezuela.org

Aktualizacja: 13.10.2014