Misjonarze św. Apostołów

Stowarzyszenie Misjonarzy Świętych Apostołów (MSA)
Society of the Missionaries of the Holy Apostles
Società dei Missionari dei Santi Apostoli
Sociedad de los Misioneros de los Santos Apóstoles
Sociedade dos Missionários dos Santos Apóstolos
Société des Missionnaires des Saints-Apôtres
Gesellschaft der Missionare der Heiligen Apostel

Data i miejsce założenia:
1995 rok - Kanada

Założyciel:
o. Eusèbe-Henri Ménard

Liczba członków na świecie: 317  * dane z 2017 roku
Misjonarze św. Apostołów obecni są w krajach: Kanada, USA, Wenezuela, Kolumbia, Peru, Brazylia, Kamerun, RD Kongo, Wietnam, Indonezja.
Dom generalny: Kanada (Montreal)

Habit aktualny:

Beżowa sutanna przepasana beżowym pasem z wyszytym na końcu znakiem stowarzyszenia w kolorze czerwonym.

-----------------------------------------

W Afryce używany także strój w kolorze kremowym.

Duchowość:

Misjonarze Świętych Apostołów są stowarzyszeniem życia apostolskiego złożonym z kapłanów i braci uczestniczących w tym samym charyzmacie, którym jest promowanie, formacja i towarzyszenie młodzieży i dorosłym w ich powołaniu do kapłaństwa i do innych posług w Kościele.

Życie braterskie i misja apostolska są jego podstawowymi elementami wspólnoty. Członkowie stowarzyszenia nie składają ślubów zakonnych lecz obietnicę wierności. Zobowiązuje ich ona do życia radami ewangelicznymi czystości, ubóstwa i posłuszeństwa w życiu braterskim.

Duchowość wspólnoty ma swoje źródło w Panu Jezusie: Pasterzu, który gromadzi swój lud w rodzinę dzieci Bożych; Proroku, który ogłasza Królestwo Boże i głodzi grzech osobisty i społeczny; oraz Kapłanie, który pojednał świat ze swoim Ojcem i uświęca Kościół. Ponadto duchowość skupia się na Eucharystii, Kapłaństwie i Słowie Bożym. Patronami i wzorami do naśladowania są Apostołowie oraz Maryja Dziewica.

Apostolska misja pozostawia Misjonarzy w dyspozycji Kościoła, szczególnie w regionach, w których brakuje księży. Ten wymiar misyjny stanowi ważną cześć charyzmatu wspólnoty. Hasło Misjonarzy: Zjednoczeni w Panu Jezusie ukazuje ich pragnienie głoszenia prawdy, że wszyscy ludzie są powołani, aby stać się dziećmi tego samego Ojca i kochać się nawzajem jak bracia i siostry.

Działalność:

Działalność stowarzyszenia obejmuje różne formy duszpasterstwa powołaniowego, począwszy od budzenia powołań kapłańskich, przez ich formowanie, skończywszy na towarzyszeniu osobom powołanym na drodze do kapłaństwa bądź innych posług w Kościele. W ramach tej pracy Misjonarze prowadzą m.in. seminaria duchowne i domy rekolekcyjne. Ponadto głoszą Słowo Boże oraz prowadzą parafie, szczególnie ubogie. Członkowie stowarzyszenia są gotowi podjąć się innych form apostolstwa zgodnych z charyzmatem wspólnoty.

Historia:

Początki wspólnoty sięgają lat 1940-tych, gdy kanadyjski franciszkanin o. Eusèbe-Henri Ménard został przeznaczony do prowadzenia rekolekcji w domu rekolekcyjnym w Châteauguay. Podczas kilku lat swojej posługi zetknął się z wieloma młodymi ludźmi, którym pomagał w drodze do kapłaństwa. Wtedy też poznał przedsiębiorcę Hektora Duranda, który zaoferował swoją pomoc finansową, aby rozwinąć jakieś pożyteczne dzieło. Po przemyśleniach postanowiono założyć seminarium duchowne i pomagać w powołaniu kandydatom do kapłaństwa. Seminarium znane później jako Seminarium Świętych Apostołów powstało w 1946 roku.

Cztery lata później narodził się pomysł powołania do istnienia wspólnoty, która całkowicie poświęciłaby się sprawie powołań. Abp Montrealu zaaprobował pomysł i w 1951 roku o. Eusèbe Ménard założył Stowarzyszenie Świętych Apostołów, którego członkowie żyli we wspólnocie, nie składali ślubów, lecz łączyła ich misja apostolska, którą określono jako formacja młodzieży męskiej i dorosłych myślących o kapłaństwie, głoszenie rekolekcji i praca w biednych parafiach. W tym samym też roku bracia otrzymali pozwolenie noszenia stroju zakonnego. W 1956 roku stowarzyszenie uzyskało status pobożnego związku, a osiem lat później stała się wspólnotą na prawie diecezjalnym.

W 1960 roku pierwsi członkowie rozpoczęli działalność apostolską w Amazonii w Peru, co było owocem pobytu o. Ménarda w tym kraju i zetknięcie się z ogromną biedą żyjących tam ludzi. Dwa lata później, wspólnota ta pod nazwą Misjonarzy Świętych Apostołów została uznana przez lokalnego biskupa jako pobożny związek. Tym samym zaczęły istnieć dwa niezależne od siebie stowarzyszenia. Wspólnota Misjonarzy uzyskała zatwierdzenie na prawie diecezjalnym w 1971 roku.

Po śmierci założyciela rozpoczęto proces połączenia ze sobą obu stowarzyszeń, który zakończył się w 1995 roku, dając początek Misjonarzom Świętych Apostołów w obecnym kształcie. Nowa wspólnota łączy w sobie cel propagowania i formacji powołań pierwszego stowarzyszenia z misyjnym charakterem drugiego.

W 2014 roku do stowarzyszenia przyłączyła się założona w 2000 roku w Wietnamie przez o. Martina Hoang Xuan Nguyen Wspólnota Słowo Boga. Podobnie stało się dwa lata wcześniej w Indonezji, gdzie do Misjonarzy Świętych Apostołów przyłączyła się młoda, licząca kilkunastu członków wspólnota powstała w tym właśnie kraju.

Strony www:
Dom generalny: www.msagen.org
Kanada: www.msacan.org
USA: https://msausa.org
Peru: www.msaperu.org
Wietnam: www.msavietnam.org

Sakramentki z Bergamo

Siostry Sakramentki z Bergamo
Sacramentine Sisters of Bergamo
Suore Sacramentine di Bergamo
Hermanas Sacramentinas de Bergamo
Irmãs Sacramentinas de Bérgamo
Soeurs Sacramentines de Bergame
Sakramentinerinnen von Bergamo

Data i miejsce założenia:
1882 rok - Włochy

Założycielka:
św. Gertruda Comensoli

Liczba sióstr na świecie: brak danych

Sakramentki z Bergamo obecne są w krajach: Włochy, Chorwacja, Brazylia, Ekwador, Boliwia, Kenia, Tanzania, Malawi.

Dom generalny: Włochy (Bergamo)

Habit aktualny:

Szary habit z białym kołnierzykiem, na głowie szary welon z białą wypustką, na piersi zawieszony krzyżyk.

W Brazylii i Afryce oprócz habitu używana także szara kamizelka
ze spódnicą i biała bluzka.

Habit historyczny:

----------------------------------------

Duchowość:

Siostry Sakramentki z Bergamo powołane są do kontemplowania z głęboką wiarą Boga obecnego w Najświętszym Sakramencie. Wieczysta adoracja prowadzona w klasztorach zgromadzenia jest ich najważniejszym celem.

Dzięki adoracji Najświętszego Sakramentu siostry widzą, że Bóg nie żyje w odległym niebie, ale jest niewiarygodnie blisko, jest obecny w życiu każdego człowieka i jego codziennej historii. Za przykładem założycielki całą swoją ufność składają w Bogu, który nigdy nie pozostawia człowieka samego, ale staje się jego Towarzyszem. Rodzi to pragnienie dotrzymywania Panu towarzystwa poprzez adorację, wzywania Jego pomocy, ufnego zawierzenia i bliskiego zjednoczenia z Jego kochającym Sercem.

Styl życia Sakramentek z Bergamo polega na naśladowaniu Chrystusa, który daje się w Eucharystii, czego wyrazem jest bezwarunkowe i radykalne oddanie się sióstr Bogu poprzez śluby posłuszeństwa, ubóstwa i czystości oraz siostrzane życie wspólne. Zaangażowanie apostolskie podejmowane jest dla chwały Bożej, w nieustannej otwartości na natchnienia Ducha Świętego i wymagania Kościoła.

Działalność:

Działalność zgromadzenia skupia się wokół dwóch dziedzin: szerzenia wśród osób świeckich duchowości eucharystycznej oraz pracy edukacyjnej z młodzieżą. Siostry prowadzą liczne szkoły, włączają się w pracę duszpasterską Kościoła poprzez animację liturgiczną w parafiach, przygotowywanie dzieci, młodzieży i dorosłych do przyjęcia sakramentów świętych, prowadzą grupy duszpasterskie, organizują misje ewangelizacyjne, odwiedzają chorych przynosząc im Komunię Świętą, pomagają biednym i chorym mieszkańcom wsi, w Afryce zajmują się m.in. formacją katechetów i animatorów wspólnot chrześcijańskich. Ponadto opiekują się osieroconymi dziećmi oraz prowadzą domy rekolekcyjno-wypoczynkowe

Historia:

Miłość do Najświętszego Sakramentu obecna była w duszy św. Geltrude Comensoli już od dzieciństwa. Dopuszczona do wczesnej Komunii Świętej, wiele czasu spędzała na modlitwie przed tabernakulum. Poświęcała się także chrześcijańskiej formacji dzieci i młodzieży.

Jej praca oraz duchowość były podwalinami pod charyzmat nowego zgromadzenia. W 1882 roku w Bergamo św. Geltrude Comensoli wraz z dwoma innymi kobietami oraz ks. Francesco Spinelli założyli wspólnotę zakonną o nazwie Adoratorki Najświętszego Sakramentu. W 1889 roku, z powodu trudności finansowych, ks. Spinelli i m. Geltrude zostali zmuszeni do rozdzielenia się, dając życie dwóm nowym instytutom zakonnym. Pierwszy pozostał przy dotychczasowej nazwie, drugi natomiast, którego przełożoną została m. Geltrude, to obecne Sakramentki z Bergamo. Dwa lata później biskup diecezji Lodi kanonicznie erygował zgromadzenie Sakramentek.

Św. Geltrude ukierunkowała powierzoną sobie wspólnotę w stronę żarliwej miłości ku Najświętszemu Sakramentowi. Modliła się do Boga: Nie mam innego celu, niż Twoją chwałę… niż uwielbiać Cię w Najświętszym Sakramencie. Według niej kochać Pana Jezusa oznacza iść za Nim, dzielić Jego Krzyż i podobnie jak On oddać się całkowicie. Nie bać się stawiać czoła próbom, cierpieniom i trudom, tylko po to, aby pozostać wiernym celowi kochania Go i uwielbiania do końca.

Strony www:
Dom generalny: www.sacramentinedibergamo.it
Brazylia: www.sacramentinasdebergamo.org.br

Filmy: