12 grudnia 2011

Augustianki od Miłosierdzia Jezusa /Fed. francuska/

.
Kanoniczki Regularne Szpitalne od Miłosierdzia Jezusa Reguły
św. Augustyna

Canones Regulares Valetudinarii Misericordiae Jesu Ordinis Sancti Augustini
(Augustinianii Misericordiae Jesu) 
Canonesses Regular Hospitallers of the Mercy of Jesus of the Order of St. Augustine (Augustinian Canonesses of the Mercy of Jesus)
Canonichesse Regolari Ospedaliere della Misericordia di Gesù dell'Ordine di S. Agostino (Agostiniane della Misericordia di Gesù)
Canonesas Regulares Hospitalarias de la Misericordia de Jesús de la Orden de San Agustín (Agustinas de la Misericordia de Jesús)
Chanoinesses Régulières Hospitalières de la Miséricorde de Jésus de l'Ordre de Saint Augustin (Augustines de la Miséricorde de Jésus)

Data i miejsce założenia:
przed 1285 rokiem - data nieznana - Francja
1946 rok – założenie Federacji francuskiej

Założyciel:
Brak założyciela w sensie ścisłym, za ojca duchowego i prawodawcę uważany jest św. Augustyn, twórca reguły, według której żyje zakon.

św. Augustyn















Liczba sióstr: 264
Augustianki od Miłosierdzia Jezusa federacji francuskiej obecne są w krajach: Francja, Wielka Brytania, Nigeria, Burkina Faso, RPA.
Dom generalny: każdy klasztor jest autonomiczny, są one zrzeszone w federację z domem generalnym we Francji (Morlaix)


Habit aktualny:

Biały habit przepasany czarnym skórzanym długim paskiem, na głowie czarny welon, w niektórych klasztorach na piersi zawieszony krzyżyk, przy boku różaniec.


W czasie modlitwy chórowej zakładany jest biały płaszcz.
-----------------------------------------

W Nigerii: welon z białą wypustką.



W Burkina Faso: oprócz czarnego używany również welon biały, na piersi zawieszony krzyżyk.

W RPA: biały welon, habit przepasany białym paskiem.


Habit historyczny:





Duchowość:
Siostry Kanoniczki żyją według reguły św. Augustyna. Słowo kanoniczka pochodzi od łacińskiego słowa canonicus, które oznacza życie religijne zgodnie z regułą lub „kanonem”.
Zgromadzenie za swój pierwszy obowiązek uważa modlitwę. Siostry dbają, by modlitwa była pierwszą czynnością każdego dnia. Przyzywają wtedy pomocy Ducha Świętego hymnem Veni Creator.
Głównym rysem zgromadzenia jest kontemplacja rzeczy Bożych, zwłaszcza tajemnicy Bożego Miłosierdzia w służbie ubogim i chorym, w których Augustianki rozpoznają Twarz Pana Jezusa. Chrystus gromadzi siostry, aby uczynić je świadkami Jego kontemplacji i Jego miłosierdzia.
Na wzór pierwszej wspólnoty w Jerozolimie i według wskazań św. Augustyna, wspólnie szukają Boga, posiadając tylko jedno serce i jedną duszę zwrócone ku Niemu i do naszych braci.
Charyzmat augustiański wciela się w życie wspólnoty przez: życie liturgiczne - codzienne uczestnictwo w Eucharystii i modlitwę brewiarzową oraz modlitwę osobistą; życie w braterskiej wspólnocie dzielenia się według słów św. Augustyna: „wyznaję, że oddaję się całkowicie mym przyjaciołom, szczególnie gdy jestem zmęczony skandalami tego świata. Odpoczywam z nimi, nie niepokojąc się o cokolwiek, ponieważ czuję, że Bóg tam jest, że to ku Niemu zwracam się całkowicie bezpieczny, to w Nim spokojnie odpoczywam”; życie w służbie ubogim i chorym poprzez pełnienie dzieł miłosierdzia; oraz życie w stałości klasztoru – siostry wiążą się z konkretną wspólnotą klasztorną na całe życie, każdy klasztor sam formuje swoje kandydatki.
Zakorzeniona w lokalnym Kościele, każda ze wspólnot pragnie być żywym ośrodkiem miłości dla budowania Ciała Chrystusa. 


















Działalność:
Obowiązkiem sióstr jest posługa, pielęgnowanie i przynoszenie ulgi osobom chorym. Dlatego pierwszym polem działalności jest praca w szpitalach i klinikach w różnym charakterze: lekarek, pielęgniarek, pomocy medycznej, ale także jako pomoc dietetyczna, recepcjonistka, czy rehabilitantka. Cierpiącym służą również w duszpasterstwie chorych, nosząc im Komunię Świętą i regularnie odwiedzając. W niektórych klasztorach zapewniana jest podstawowa opieka medyczna dla mieszkańców z okolicy. Zgromadzenie prowadzi także domy opieki dla ludzi starszych i niepełnosprawnych oraz domy księży emerytów.
Drugą charakterystyczną cechą apostolstwa Augustianek jest gościnność, którą realizują w prowadzonych przez siebie domach gościnnych czy bursach dla studentek. Ponadto siostry włączają się w życie parafii poprzez katechizację dzieci i dorosłych, animację liturgii, organizację rekolekcji i spotkań formacyjnych dla młodzieży. 



Historia:
Historia wspólnot kanonicznych ginie w mrokach dziejów. Pierwsze wspólnoty zaczęły powstawać u schyłku starożytności, na przełomie IV i V wieku. Jedną z takich wspólnot był klasztor założony przez siostrę Św. Augustyna w Hipponie, dla której on sam napisał Regułę. Żyjące tam siostry łączyły ascezę z posługą apostolską. Do tradycji tej wspólnoty odwołują się wszystkie późniejsze wspólnoty kanoniczek regularnych.

Pierwsze ślady o siostrach szpitalnych pochodzą z 1271 roku z czasów św. Ludwika. Historia Augustianek Miłosierdzia Jezusa jest ściśle związana z francuskim miastem Dieppe. Początkowo była to mała osada rybacka, która w miarę swego  rozwoju  troszczyła  się  o biednych  i  chorych, co poświadczają najstarsze dokumenty pisane. Kobiety chrześcijańskie o miłosiernych sercach nie mogły pozostawać wobec nich obojętne. Biednych i chorych żywiły, leczyły, pomagały im a nawet dawały schronienie w swoich domach. W miarę upływającego czasu niektóre zapragnęły żyć razem, aby lepiej troszczyć się o tych biednych. O istnieniu sióstr już w XIII wieku świadczy bulla papieża Honoriusza IV, która mówi, że siostry z Dieppe żyjące we wspólnocie założonej przed rokiem 1285 składały uroczystą profesję zakonną i służyły biednym według reguły Świętego Augustyna. Dokładna data założenia nie jest jednak znana.
W 1946 roku klasztory Augustianek z Europy i Afryki utworzyły federację z przełożoną generalną na czele, zachowując jednak autonomię poszczególnych klasztorów. Dziś oprócz federacji francuskiej istnieje jeszcze federacja kanadyjska zrzeszająca klasztory w Ameryce.











Strony www: 
Międzynarodowa: www.augustines-misericorde.fr
Francja: RennesMalestroit, Gouarec, Pont-l'Abbé
Wielka Brytania: Grange-over-Sands

Aktualizacja: 14.09.2018