ss. Bożej Opatrzności i Świętej Rodziny

Zgromadzenie Bożej Opatrzności i Świętej Rodziny (DPSF)
Congregation of the Divine Providence and Holy Family
Congregazione della Divina Provvidenza e della Sacra Famiglia
Congregación de la Divina Providencia y Sagrada Familia
Congregação da Divina Providência e Sagrada Familia
Congrégation de la Divine Providence et de la Sainte Famille
Kongregation der Göttlichen Vorsehung und der Heiligen Familie

Data i miejsce założenia:
1945 rok- Portugalia

Założyciele:
ks.Cónego Doutor Adão Salgado Vaz
m. Maria Rosa Campos







Liczba sióstr na świecie: ok.90  *dane z 2021 roku
Siostry Bożej Opatrzności i Świętej Rodziny obecne są w krajach: Portugalia, Angola.
Dom generalny: Portugalia (Braga)


--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Habit aktualny:

Beżowy habit z beżowym kołnierzykiem, na głowie czarny welon z białą wypustką,
na piersi zawieszony medal zgromadzenia.

Używany również strój uproszczony.

---------------------------------------------------------------------------------------

W Afryce możliwy biały welon lub strój świecki.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Habit historyczny:

---------------------------------------------------------------------------

Strój w 1974 roku.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Duchowość:
- charyzmat to wspieranie życia i powołania każdego człowieka;
- być współpracownicami Opatrzności Bożej, to znaczy ukazywać poprzez życie i posługę sióstr, że Bóg troszczy się także o innych;
- życie modlitwy osobistej, wspólnotowej i liturgicznej ma być wyrazem całkowitego zawierzenia i ufności w opatrznościową miłość Ojca, który z troską kieruje biegiem wydarzeń, zaspokaja potrzeby swojego ludu i otacza opieką swoje dzieci.
- całkowite oddanie się Opatrzności Bożej, żyjąc w stylu Świętej Rodziny z Nazaretu, dając pierwszeństwo życiu ukrytemu i szczególnie pielęgnując takie cnoty jak: prostota, pokora, ubóstwo, dyspozycyjność, wyrzeczenie się siebie, akceptacja każdego człowieka począwszy od współsióstr,
- pielęgnowanie wewnętrznej ciszy jako niezbędnej do życia kontemplacyjnego w działaniu, odkrywanie obecności Boga w wydarzeniach życia


- duch rodzinny najpierw we własnych wspólnotach domowych,
- każda z osób Świętej Rodziny jest codziennym wzorem  poświęcenia się Bogu, misji i służbie ludziom;
- modlitwa wstawiennicza o uświęcenie rodziny i wierność kapłanów w powołaniu,
- duch misyjny; gorliwość apostolska każdej siostry jest wyrazem miłości do Kościoła i miłości do świata, która wymaga i oczekuje od każdej z nich, ducha modlitwy i miłości do wszystkich.











Działalność :
- uobecnianie samego Chrystusa w świecie poprzez osobiste świadectwo życia konsekrowanego
- wspieranie życia
-wspieranie powołania każdego człowieka
-praca społeczna i charytatywna szczególnie wśród najbardziej potrzebujących i zepchniętych na margines
-pomoc w pracy duszpasterskiej Kościoła, zwłaszcza wśród młodzieży poprzez realizację różnych projektów edukacyjnych
- centrum duchowości
- dom schronienia dla kobiet w trudnej sytuacji życiowej w tym kobiet w podeszłym wieku

Historia:
Zgromadzenie Opatrzności Bożej i Świętej Rodziny, zostało założone w 1945 roku we wsi São Clemente de Sande w gminie Guimarães w diecezji Braga w Portugalii przez ks. Cónego Doutor Adão Salgado Vaz, był on kapłanem archidiecezji Braga, w której pełnił liczne posługi, jednak wyróżniał się jako kaznodzieja, spowiednik, kierownik duchowy i asystent wielu kościelnych grup i wspólnot np. Akcji Katolickiej, Zjednoczenia Córek Maryi, pracował także na rzecz powołań. To właśnie ta intensywna działalność duszpasterska stworzyła warunki, aby został wybrany przez Boga na założyciela Dzieła Opatrzności Bożej i Świętej Rodziny, które stało się zalążkiem nowego zgromadzenia, które jakiś czas później powstało pod tym samym imieniem. Podróżując po parafiach archidiecezji i poza nią zetknął się z ówczesną rzeczywistością kościelną i społeczną: szerzył się materializm, ubóstwo moralne, chrześcijanie żyli niekonsekwentnie, brakowało autentyczności wiary, była potrzeba bardziej intensywnego życia duchowego.
Ks. Adão Salgado Vaz de Faria, spotkał się też z przypadkami kobiet, które przez pewien czas przebywały w zgromadzeniach zakonnych, ale z różnych powodów musiały je opuścić i teraz nie miały co ze sobą zrobić. Ponadto widział potrzebę ochrony młodych kobiet i dziewcząt przed demoralizacją. Dzieło Bożej Opatrzności powstało w celu przyjęcia tych kobiet, jak i dziewcząt zagrożonych wykorzystaniem seksualnym i demoralizacją. Był to dom schronienia dla nich, który miał stać się dla nich "drugą rodziną”. Uczęszczały one do szkoły i uczyły się różnego rodzaju rzemiosła i umiejętności życiowych: gotowania, szycia, haftu, higieny i wystroju domu.
Przełomowym momentem były rekolekcje głoszone przez ks. Adão dla Akcji Katolickiej w 1944 roku w São Clemente de Sande, grupa uczestniczek podzieliła się z kapłanem pragnieniem wprowadzeniem w czyn tego, co usłyszały podczas rekolekcji. Tak powstał ów dom schronienia w tym samym miejscu, w którym odbywały się rekolekcje. Właśnie to dzieło rok później przekształciło się w zgromadzenie zakonne. Następnie opieką zostały tam otoczone sieroty.
Duży wzrost liczby członków zaangażowanych w działalność dzieła niósł ze sobą potrzebę znalezienia przez założyciela osoby, która współpracowałaby z nim w codziennej pracy, ponieważ on sam miał swoje obowiązki duszpasterskie w diecezji, której nigdy nie opuścił. Taką osobą stała się m. Maria Rosa Campos, była zakonnica, która nie zdążyła złożyć ślubów z powodu choroby i musiała opuścić swoje zgromadzenie.
Członkowie dzieła zapewniali sobie utrzymanie poprzez: uprawę folwarku, tkactwo, sprzedaż przedmiotów kultu religijnego; przyjmowanie grup na rekolekcje  oraz z ofiar. Maria Rosa Campos odegrała fundamentalną rolę nie tylko w rozwoju dzieła, ale też w jego transformacji w zgromadzenie zakonne, dlatego została uznana współzałożycielkę. Posługa sióstr rozszerzała się na całą Portugalię, w różnych dziedzinach: w szpitalach, domach akademickich, domach dziecka, domach biskupich, seminariach i innych.
W1961 roku wspólnota otrzymała pierwsze zatwierdzenie biskupa Bragi, a 7 lat później Stolicy Apostolskiej. W tym samym roku grupa sióstr złożyła śluby czasowe, inna grupa wieczyste, współzałożycielka została mianowana przełożoną generalną.



Strony www:
www.cdpsfsite.wixsite.com/cdpsf