Siostry Świętej Unii Najświętszych Serc (SUSC)
Sisters of the Holy Union of the Sacred Hearts (Holy Union Sisters)
Suore della Santa Unione dei Sacri Cuori
Sœurs de la Sainte Union des Sacrés Cœurs
Hermanas de la Santa Unión de los Sagrados Corazones
Data i miejsce założenia:
1826 rok - Francja
Założyciel:
ks. Jean-Baptiste Debrabant
.jpg)
Liczba sióstr na świecie: 654 * dane z 2008 roku
Siostry Unii Najświętszych Serc obecne są w krajach: Francja, Belgia, Wielka Brytania, Irlandia, Włochy, USA, Haiti, Argentyna, Benin, Kamerun, Tanzania.
Dom generalny: Włochy (Rzym)
Dom generalny: Włochy (Rzym)
Habit aktualny:
Zgromadzenie założone jako habitowe. W okresie posoborowym siostry zamieniły je na świeckie ubrania.
Znakiem wspólnym jest noszony na piersi krzyż z napisem Sancta Unio.
Znakiem wspólnym jest noszony na piersi krzyż z napisem Sancta Unio.
 |
| W Kamerunie siostry noszą białe habity i welony. |
 |
| We Francji część sióstr nosi niebieskie welony. |
Habit historyczny:
 |
| Czarny habit z peleryną, na głowie czarny welon, na piersi po lewej stronie przypięty krzyż. |
 |
| Na misjach habit i welon biały. |
--------------------------------------------
Duchowość zgromadzenia ma swoje źródło w Tajemnicy Wcielenia. W Jezusie z Nazaretu Bóg stał się jednym z ludzi, aby zaradzać różnorodnym potrzebom człowieka i aby wszyscy stanowili jedno (J 17, 21).
Tą jedność siostry budują na wzór Świętej Unii, czyli zjednoczenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi. Siostry starają się dążyć do jedności serca, umysłu i miłości w Jezusie i Maryi, najpierw między sobą we własnych wspólnotach, a następnie między ludźmi, którym służą. Czynią to poprzez pracę wśród różnych kultur, grup etnicznych i osób zmarginalizowanych, aby pojednać wszystkich w Chrystusie.
Siostry czują się wezwane, by być w centrum świata, ukazując miłość Boga; nie stawiają więc żadnych granic w służbie bliźniemu, do której siły odnajdują w modlitwie wspólnotowej i osobistej. Codzienna modlitwa jest dla sióstr priorytetem, ona także wspiera je w trudnych chwilach. Ważnym aspektem tożsamości zgromadzenia jest jego międzynarodowość jako przestrzeń do budowania siostrzanej jedności.
W zgromadzeniu szczególnie pielęgnowane są cztery cnoty: prostota, samotność, posłuszeństwo i miłość. Wybierając życie proste siostry przeciwstawiają się konsumpcyjnemu charakterowi współczesnego społeczeństwa. W samotności pośród hałasu i coraz szybszego tempa życia dbają o ducha kontemplacji. W duchu posłuszeństwa starają się rozeznawać i pełnić wolę Bożą w przeciwieństwie do skrajnego indywidualizmu dzisiejszych czasów. Miłością natomiast pragną odznaczać się w służbie drugiemu człowiekowi, zwłaszcza ubogiemu.
Główną formą działalności Sióstr Unii Najświętszych Serc jest edukacja w prowadzonych przez zgromadzenie szkołach, jak również w szkołach parafialnych. Siostry opiekują się również imigrantami i uchodźcami. Współcześnie posługa sióstr rozszerzona została o pracę duszpasterską w parafiach, w więzieniach oraz pracę w służbie zdrowia. Siostry włączają się również w działania na rzecz kobiet i dzieci oraz walkę z handlem ludźmi.
.
.
Historia:
Historia zgromadzenia sięga okresu po burzliwych latach Rewolucji Francuskiej. W 1826 roku w miejscowości Douai na północy Francji cztery pobożne kobiety zamieszkały razem w małym domku, gdzie pomagały innym kobietom w pracach ręcznych oraz nauczały religii dzieci z miejscowej parafii. Gdy niedawno wyświęcony ks. Jean-Baptiste Debrabant przybył do parafii w Douai, służył kobietom duchowym kierownictwem. Do kobiet zaczęły dołączać następne coraz szerzej angażując się w chrześcijańskie wychowanie dzieci oraz naukę różnych umiejętności praktycznych. Ponieważ liczba członkiń szybko rosła ks. Debrabant postanowił uzyskać uznanie władz kościelnych dla tej grupy pobożnych młodych kobiet. W 1843 roku ponad sto kobiet złożyło śluby jako Siostry Unii Najświętszych Serc.
Strony www:
USA: www.holyunionsisters.org
Wielka Brytania: www.cathcom.org/mysharedaccounts/lsu
.
.
.