Instytut Dobrego Pasterza

.
Instytut Dobrego Pasterza (IBP)
Institutum a Bono Pastore
Institut du Bon-Pasteur
Istituto del Buon Pastore
Institute of the Good Shepherd
Instituto del Buen Pastor
Instituto do Bom Pastor
Institut vom Guten Hirten
Instituut van de Goede Herder
stowarzyszenie życia apostolskiego złożone z kapłanów, diakonów i braci
Wspólnota tradycyjna podległa Papieskiej Komisji Ecclesia Dei

Data i miejsce założenia:
2006 rok - Francja

Założyciele:
pierwszych pięciu kapłanów i jeden diakon

Liczby: ok. 60 członków (27 kapłanów i ok. 30 seminarzystów i braci), w Polsce 3- sami kapłani.
Instytut Dobrego Pasterza obecny jest w krajach: Francja, Polska, Włochy, Chile, Kolumbia.
Dom generalny: Francja (Migné-Auxances)

Habit aktualny:

Czarna sutanna przepasana czarnym szerokim pasem wiązanym po lewej stronie.

Duchowość:

Najważniejszym powołaniem członków Instytutu Dobrego Pasterza jest oddawanie czci Bogu w Trójcy Jedynemu, chwała Kościoła Świętego i Najświętszej Dziewicy Maryi. Kolejnym celem istnienia wspólnoty jest nieustanna modlitwa, praca i służba na rzecz zbawienia jak największej liczby dusz, poprzez gorliwe wypełnianie posługi duszpasterskiej oraz przygotowanie i formowanie młodych mężczyzn do kapłaństwa służebnego, aby byli gorliwymi duszpasterzami i przewodnikami powierzonych im dusz.
Pragnieniem każdego członka instytutu jest służba Chrystusowi, który jest Drogą, Prawdą i Życiem poprzez wierność katolickiej doktrynie wiary. W tym celu studiują Pismo Św., Ojców Kościoła i dokumenty Magisterium. Ducha kapłanów i braci cechuje miłość do Kościoła i jego Najwyższego Pasterza. Każdy z nich zobowiązuje się osobiście do „całkowitej wierności nieomylnemu magisterium Kościoła”. Ofiara Mszy Świętej stanowi centrum życia wspólnoty. Będąc instytutem tradycyjnym liturgia i sakramenty sprawowane są w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego, czyli według ksiąg liturgicznych obowiązujących przed Soborem Watykańskim II. Liturgia przedsoborowa jest więc rytem własnym instytutu.

.

Sposób życia również prowadzony jest według zasad i dyscypliny obowiązującej w Kościele przed soborem. Przyszli kapłani odbywają formację która trwa 6 lat. W tym czasie młodzi mężczyźni w skupieniu oddają się modlitwie i nauce. Codziennie wspólnie uczestniczą we Mszy Świętej, wspólnie też odmawiają godziny brewiarzowe i Różaniec. Rozmyślanie poranne, comiesięczny dzień skupienia i coroczne sześciodniowe rekolekcje zapewniają solidną formację duchową i pielęgnują życie wewnętrzne. Formację początkową kończą święcenia prezbiteratu; diakoni stają się już na zawsze kapłanami Jezusa Chrystusa.

Chociaż instytut ma charakter klerycki konstytucje przewidują przynależność także braci, których zadaniem jest pomagać kapłanom. Składają oni śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Ponieważ bracia mają bardzo szeroki zakres posług przy ołtarzu, mogą przyjmować święcenia niższe. Dzielą się oni na dwie grupy: bracia nauczający i wychowujący - uczestniczą w apostolacie instytutu (nauka katechizmu, szkoła, zakrystia itp.) oraz bracia konwersi – wykonują prace fizyczne i domowe. Formacja braci rozpoczyna się postulatem i nowicjatem.

Działalność:

Podstawowym miejscem realizacji apostolatu instytutu jest parafia, zwłaszcza parafie personalne, w których liturgia i posługa sakramentalna realizowana jest w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego, a także różnorodna posługa katolikom przywiązanym do Tradycji Katolickiej i tradycyjnych form pobożności. Ponadto kapłani prowadzą domy rekolekcyjne, dni skupienia według zasad św. Ignacego z Loyoli, szkoły, w których wychowanie prowadzone jest w duchu katolickim według klasycznych metod, otaczają opieką duszpasterską grupy młodzieżowe, angażują się także w działalność wydawniczą.
W Polsce kapłani Instytutu Dobrego Pasterza obecni są w Białymstoku, gdzie sprawują opiekę nad Duszpasterstwem Tradycji Łacińskiej diecezji białostockiej oraz w Warszawie i Częstochowie.

Historia:

Instytut Dobrego Pasterza założyło pięciu księży i jeden diakon, byłych członków tradycjonalistycznego Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, nie będącego w tzw. „pełnej łączności” z papieżem, którzy postanowili uregulować swój status kanoniczny w Kościele i jednocześnie wypełnić postanowienia ugody z 1988 roku zawartej między Stolicą Apostolską a abp. Marcelem Lefebvrem założycielem bractwa, która jednak ostatecznie nie doszła do skutku, a dotyczącej obecności w Kościele Tradycji Katolickiej w formach obowiązujących przed Soborem Watykańskim II oraz interpretacji dokumentów tego soboru w świetle owej Tradycji. Instytut powstał z osobistym przyzwoleniem samego Ojca Świętego Benedykta XVI, został kanonicznie erygowany przez Stolicę Apostolską w 2006 roku i przyjęty przez kard. Jeana-Pierre'a Ricarda do swojej diecezji we Francji. Pierwszy dom powstał w Bordeaux, gdzie kard. Ricard powierzył instytutowi prowadzenie parafii personalnej dla wiernych przywiązanych do nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego. Instytut  Dobrego  Pasterza  jest  stowarzyszeniem  życia apostolskiego  na  prawie

seminarzyści

papieskim i jak każde tradycyjne zgromadzenie cieszy się bardzo licznymi powołaniami, także w krajach zlaicyzowanych, w których zwykłe diecezje i zgromadzenia zakonne borykają się z dotkliwym brakiem nowych powołań. Do wspólnoty należy także kilku Polaków.

Strony www:
Polska: www.instytutdobregopasterza.pl/
Francja: www.institutdubonpasteur.org
Seminarium Duchowne: www.seminairesaintvincent.fr
Kolumbia: http://instituto-delbuenpastor.webnode.es/
Chile: www.delbuenpastor.blogspot.com



Filmy:






.
.
.