13 lipca 2017

Misjonarki Bożego Objawienia


Misjonarki Bożego Objawienia (MDR)
Missionaries of Divine Revelation
Missionarie della Divina Rivelazione
Misioneras de la Divina Revelación
Missionárias da Revelação Divina
Missionnaires de la Révélation Divine


Data i miejsce założenia:
2001 rok - Włochy

Założycielka:
m. Prisca - Concetta Mormina















Liczba sióstr na świecie: brak danych
Misjonarki Bożego Objawienia obecne są w krajach: Włochy.
Dom generalny: Włochy (Rzym)


Habit aktualny:

Zielony habit ze szkaplerzem wyciętym w szpic, biały kołnierzyk, na głowie zielony welon z białą wypustką, przy boku różaniec.




Duchowość:
Charyzmat zgromadzenia wyznacza mu trzy zasadnicze cele: strzeżenie Słowa Bożego z gorliwą miłością, rozpowszechnianie Bożego Objawienia w jedności z Magisterium Kościoła ze szczególnym podkreśleniem trzech "białych miłości": Eucharystii, Niepokalanej i Ojca Świętego. Ostatni cel to służba bliźniemu poprzez apostolat katechetyczny.
Misjonarki Bożego Objawienia czują się powołane do bycia apostołkami tajemnicy Kościoła, a więc pragną: Myśleć, jak Kościół zawsze myślał, kochać, jak Kościół zawsze kochał, chcieć tego, czego Kościół zawsze chciał.
Siostry szczególnie czczą Matkę Bożą, która objawiła się w Tre Fontane w Rzymie jako Dziewica Objawienia, w zielonym płaszczu i księgą przyciśniętą do serca. Księga ta to Słowo Boże, czyli Objawienie Boże. Ewangelia mówi, że Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu (Łk 2, 19). Jest więc Ona stróżem Słowa. Na cześć Dziewicy Objawienia siostry noszą zielone habity. Nawzajem pozdrawiają się słowami: Boże błogosław nam, Dziewico ochraniaj nas.
Ponadto siostry powołane są do duchowego macierzyństwa wobec kapłanów, dzięki któremu uczestniczą w macierzyństwie Matki Bożej, która jest Matką Wiecznego i Najwyższego Kapłana – Jezusa Chrystusa. Każda siostra ofiaruje Bogu swoje cierpienia i prace i prosi Boga o łaski dla kapłanów, aby wzrastali w świętości, byli wierni swojemu powołaniu i zaangażowani w swoją posługę. W intencji księży poświęcona jest także w zgromadzeniu cotygodniowa adoracja eucharystyczna.



Działalność:
Apostolstwo Misjonarek Bożego Objawienia ukierunkowane jest na wzrastanie Ludu Bożego, aby żył autentycznie chrześcijańskim życiem i uczestniczył w życiu Kościoła. Siostry wypełniają je poprzez apostolat katechetyczny w parafiach, w rodzinach, poprzez misje ludowe. Ponadto pełnią funkcję oficjalnych przewodników w Bazylice Świętego Piotra i Muzeach Watykańskich oraz posługują w Bazylice św. Jana na Lateranie – katedrze papieża, Matce Kościoła Rzymskiego i wszystkich kościołów na świecie.
Sprawują także duchową opiekę nad Oblatami Bożego Objawienia – osobami świeckimi, które żyją duchowością zgromadzenia w swoich środowiskach, poświęcając swój wolny czas pracy w służbie lokalnej parafii i diecezji zgodnie z liturgicznymi i katechetycznymi potrzebami.


Historia:
Mieszkająca na Sycylii Concetta Mormina, późniejsza m. Prisca, była bardzo zaangażowana w działalność Akcji Katolickiej. W 1948 roku przyjechała do Rzymu, aby wziąć udział w spotkaniu papieża Piusa XII z członkami Akcji Katolickiej. Właśnie wtedy po raz pierwszy usłyszała o Matce Bożej, która ukazała się rok wcześniej w Rzymie w Tre Fontane protestantowi o imieniu Bruno Cornacchiola, który gorliwie zwalczał katolicką naukę o przywilejach Maryi. Matka Boża powiedziała do Bruno: Jestem Dziewicą Objawienia. Przestań mnie prześladować i wróć do Kościoła Katolickiego - Świętej Owczarni Królestwa Niebieskiego na ziemi.
Z tego wydarzenia narodził się charyzmat zgromadzenia. W 1954 roku m. Prisca wraz z Bruno Cornacchiola założyli katechetyczne stowarzyszenie. Prisca w duszy czuła się wezwana, aby poświęcić się całkowicie Panu, a także do utworzenia wspólnoty zakonnej, opartej na przesłaniu z Tre Fontane. Nie doczekała jednak realizacji tego pragnienia; zmarła w 1998 roku.
Członkinie początkowo żyły jako świeckie osoby konsekrowane. Dopiero w 2001 roku udało się spełnić marzenie założycielki o nowym zgromadzeniu, gdy Misjonarki Bożego Objawienia uzyskały kościelną aprobatę diecezji rzymskiej.
Matka Prisca była kobietą, pokorną, pobożną, pełną prostoty, charakteryzującą się głęboką miłością do Eucharystii, Maryi Dziewicy, Słowa Bożego, kapłaństwa sakramentalnego i intensywnym życiem modlitwy. W szczególności miłość i pragnienie naśladowania Maryi w medytacji nad Słowem Bożym odznaczało jej całe życie.



Strony www:
www.divinarivelazione.org