9 listopada 2010

Służebnice Pana i Dziewicy z Matará

.
Instytut Służebnic Pana i Dziewicy z Matará (SSVM)
Institute Servants of the Lord and the Virgin of Matará
Istituto Serve del Signore e della Vergine di Matarà
Instituto Servidoras del Senor y de la Virgen de Matarà
Instituto Servidoras do Senhor e da Virgem de Matará
Institut Servantes du Seigneur et de la Vierge de Matará
Institut der Dienerinnen des Herrn und der Jungfrau von Matará
Instituut Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará (Blauwe Zusters)
Служебниці Господа і Діви Марії з Матара (Сестри Воплоченого Слова)
Zgromadzenie czynne z gałęzią kontemplacyjną

Data i miejsce założenia:
1988 rok - Argentyna

Założyciel:
o. Carlos Miguel Buela IVE













.
.
Liczby: 928 sióstr na świecie (w tym 42 siostry greckokatolickie)
* dane z 2009 roku
 

Służebnice Pana i Dziewicy z Matará obecne są w krajach: Włochy, Hiszpania, Francja, Luksemburg, Holandia, Irlandia, Islandia, Litwa, Ukraina, Rosja, Albania, USA, Kanada, Gujana, Surinam, Brazylia, Ekwador, Peru, Paragwaj, Argentyna, Chile, Egipt, Tunezja, Tanzania, Izrael, Syria, Jordania, Tadżykistan, Kazachstan, Hong-Kong, Tajwan, Filipiny, Papua Nowa Gwinea.
Dom generalny: Włochy (Rzym) 

Habit aktualny:

Szary habit, niebieski szkaplerz, na głowie biały czepek i niebieski welon, na piersi krzyż z Matará (stary krzyż wyrzeźbiony przez Indian z Matará w 1594 roku), przy boku możliwy różaniec.


Gałąź greckokatolicka (bizantyjsko-ukraińska): habit, szkaplerz i welon w kolorze czarnym.


Duchowość:
Celem istnienia instytutu jest przedłużenie Wcielenia Jezusa Chrystusa w świecie. Szczególnym zadaniem jest ewangelizacja kultury. Cechą charakterystyczną zgromadzenia jest niesienie Ewangelii tam, gdzie liczba chrześcijan jest niewielka lub w ogóle ich nie ma oraz w tereny zlaicyzowane.
Tajemnica Wcielenia ma swoją symbolikę w kolorze habitu służebnic: kolor niebieski oznacza Boskość Chrystusa, natomiast szary – jako kolor ziemi – Jego Człowieczeństwo. Siostry wpatrzone w Jezusa Ukrzyżowanego starają się wiernie stać u stóp Jego Krzyża. Istotnym elementem duchowości wspólnoty jest oddanie się w niewolnictwo Maryi według wskazówek św. Ludwika Marii Grigion de Montfort, do czego siostry zobowiązują się, składając dodatkowo czwarty ślub.
.
Służebnice Pana codziennie uczestniczą we Mszy Świętej. Wśród codziennych praktyk duchowych znajdują się ponadto godzina adoracji Jezusa Eucharystycznego, Różaniec, Anioł Pański, modlitwa indywidualna, a także wspólna modlitwa Liturgią Godzin. Patronką instytutu jest Matka Boża z Luján.
Zgromadzenie posiada w swoim obrębie gałąź kontemplacyjną. Mniszki, żyjąc za klauzurą w milczeniu i pokucie, oddają swoje życie w celu wspierania modlitwą dzieł prowadzonych przez zgromadzenie, w intencji Kościoła, zwłaszcza Ojca Świętego, a także w intencji uświęcenia i wytrwałości dla kapłanów i osób Bogu poświęconych. Dodatkowo każdy z klasztorów ma swoją szczególną intencję, za którą zanosi modlitwy przed tron Boży. 
Formacja w zgromadzeniu jest wspólna zarówno dla sióstr apostolskich jak i kontemplacyjnych. Dopiero po nowicjacie i trzech latach junioratu siostry o powołaniu kontemplacyjnym mogą wstąpić do jednego z klasztorów przeznaczonych dla tej formy życia.



Działalność:
W swojej działalności siostry starają się dawać świadectwo wiary poprzez miłość chrześcijańską. To pragnienie realizują przez katechizację, katolicką edukację dzieci i młodzieży, organizowanie misji ludowych i rekolekcji, zwłaszcza ignacjańskich, pracę w parafiach, wydawanie czasopism i książek katolickich. Ponadto służą chorym w szpitalach, niepełnosprawnym, starszym i opuszczonym, angażują się w programy chroniące życie. Przy zgromadzeniu istnieje także Trzeci Zakon skupiający ludzi świeckich pragnących żyć charyzmatem instytutu w swoich rodzinach i środowiskach. 



Historia:
Zgromadzenie założył w 1988 roku w San Rafael w Argentynie ks. Carlos Miguel Buela po latach pracy parafialnej i jako duszpasterz młodzieży. Jest ono żeńską gałęzią powołanego do życia cztery lata wcześniej męskiego Instytutu Słowa Wcielonego.
Służebnice Pana i Dziewicy z Matara są dziś jednym z najszybciej rozwijających się zgromadzeń w Kościele. Po zaledwie dwudziestu latach istnienia liczyło już 928 sióstr w tym 371 po ślubach wieczystych, 311 po ślubach czasowych, 108 nowicjuszek, 35 postulantek i 103 aspirantki.
W 1991 roku powstał w Argentynie pierwszy klasztor kontemplacyjny, dając tym samym początek nowej gałęzi zgromadzenia. Obecnie istnieje 9 klasztorów mniszek: po jednym we Argentynie, Peru, Brazylii, USA, Holandii, Hiszpanii i Ukrainie oraz dwa we Włoszech.


W 1998 roku na Ukrainie w obrębie zgromadzenia powstała gałąź greckokatolicka, skupiająca siostry obrządku bizantyjsko-ukraińskiego. W 2009 roku liczyła 42 siostry, obecnie są już 82 siostry, żyjące w kilku domach na Ukrainie (jeden z nich jest klasztorem kontemplacyjnym) oraz w Rosji na Syberii. 



Strony www:
Polskojęzyczna: www.servidorasdelsenor.org/pl
Dom generalny: www.servidoras.org
Włochy: www.servedelsignore.org (blog)
Hiszpania, Francja: www.ssvmnsdelpilar.org
Europa Północna: www.ssvmne.org
Ukraina: www.lastivky.org
USA: www.ssvmusa.org
Brazylia: www.ssvmbrasil.org

Aktualizacja: 3.12.2013

Filmy:

w jęz. włoskim:


siostry kontemplacyjne (w jęz. hiszpańskim):


gałąź greckokatolicka (w jęz.ukraińskim):