27 listopada 2015

Jadwiżanki


Zgromadzenie Sióstr św. Jadwigi od Niepokalanej Bogarodzicy Dziewicy Maryi (CSSH)
*Congregatio Sororum Sanctae Hedvigis ab Immaculata Virgine Genetrice Maria
*Congregation of the Sisters of St. Hedwig of the Immaculate Virgin Mary, Mother of God
*Congregazione delle Suore di Santa Edvige dell'Immacolata Vergine Maria, Madre di Dio
*Congregación de las Hermanas de San Hedwig de la Inmaculada Virgen María, Madre de Dios (Eduviginas)
*Congregação das Irmãs de Santa Edwiges da Imaculada Virgem Maria, Mãe de Deus
*Congrégation des Sœurs de Saint-Hedwig de l'Immaculée Vierge Marie, Mère de Dieu
*Kongregation der Hedwigschwestern von der allerreinsten und unbefleckt empfangenen Jungfrau und Gottesmutter Maria


Data i miejsce założenia:
1859 rok - Niemcy

Założyciel:
ks. Robert Spiske















Liczba sióstr na świecie: 298 (w Polsce: 203) * dane z 2008 roku
Jadwiżanki obecne są w krajach: Polska, Białoruś, Czechy, Austria, Niemcy, Dania.
Dom generalny: Niemcy (Berlin)


Habit aktualny:

Czarny habit z białym kołnierzykiem, na głowie niebieski welon z białą wypustką, na piersi zawieszony medali z wizerunkiem Niepokalanej oraz św. Jadwigi na odwrocie.






Habit historyczny:

Czarny habit z pelerynką, niebieski welon




-------------------------------------------







Duchowość:
Życie codzienne Jadwiżanek opiera się na regule św. Augustyna, która kładzie nacisk na życie wspólnotowe kształtowane na wzór pierwotnego Kościoła, gdzie wierni stanowili jedno serce i jedną duszę w Bogu (Dz 4, 32).
Składane śluby zakonne rozwijają bliską zażyłość sióstr z Chrystusem, do którego chcą przylgnąć myślą i sercem. Dlatego też codziennie z gorliwością uczestniczą w Ofierze Eucharystycznej i jednoczą się z Bogiem przyjmując Jego Ciało. Życie modlitewne zgromadzenia podkreśla wagę regularności praktyk religijnych: udziału we Mszy Świętej, korzystania z Sakramentu Pokuty, czy modlitwy wspólnotowej i osobistej. Zgodnie z nauką założyciela, siostry pielęgnują postawę wdzięczności wobec Boga, którą okazują m.in. w odprawianej codziennie adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie.


Główną patronką zgromadzenia jest św. Jadwiga Śląska, którą siostry starają się naśladować w bezkompromisowym przyjmowaniu i pełnieniu woli Bożej, w gotowości płacenia każdej ceny za wzrost miłości Boga, w umiłowaniu Eucharystii i Pisma Świętego, w praktykowaniu modlitwy, ascezy i skupienia, w radykalnym ubóstwie, w dążeniu do pokoju i w poświęceniu się służbie bliźnim.
Jadwiżanki kształtują swoje życie wewnętrzne również na wzór Niepokalanej Dziewicy Bogarodzicy Maryi, będącej dla nich przykładem pokornej służby i bezwarunkowej wierności. Siostry oddają Jej cześć m.in. codzienną modlitwą różańcową, w nabożeństwach sobotnich, poprzez wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych w soboty. Pobożność maryjna uzewnętrzniają również w stroju zakonnym, w niebieskim kolorze welonu.
Innymi patronami zgromadzenia są ponadto: Najświętsze Serca Jezusa, św. Augustyn, św. Franciszek Salezy, św. Józef.



Działalność:
Zgromadzenie przeznaczone jest do chrześcijańskiego wychowania dzieci i młodzieży opartego na nauce Kościoła, opieki nad chorymi i pomocy w duszpasterstwie i takie też apostolstwo pełni na co dzień. Jadwiżanki katechizują, prowadzą przedszkola, ośrodki wychowawcze, domy opieki, troszczą się o ubogich, wspomagają kapłanom w pracy parafialnej, w instytucjach kościelnych, czy w domach rekolekcyjnych, organizują dni skupienia.



Historia:
W połowie XIX wieku Dolny Śląsk, znajdujący się wówczas w granicach Niemiec, przeżywał wielkie trudności: głód, nieurodzaje, epidemie i bezrobocie. Problemy te nie pozostały bez wpływu na młodego kapłana Roberta Spiske, który stał się bardziej wrażliwy na nędzę ludzką.
W tamtym czasie we Wrocławiu powstało Stowarzyszenie św. Jadwigi, którego kierownictwo objął ks. Spiske. Miało ono trzy cele: udzielanie schronienia i wychowanie bezdomnych i opuszczonych dzieci, troskę o młodzież ubogą i zaniedbaną, aby chronić ją przed złem oraz opiekę nad ludźmi chorymi, starcami i opuszczonymi w domach stowarzyszenia i poza nimi. W 1857 roku otwarto Dom Ratunkowy św. Jadwigi - dzieło miłości chrześcijańskiej dla najuboższych i opuszczonych, dla którego ks. Spiske opracował statut.
Do stowarzyszenia należało wiele osób i wykształconych kobiet, w tym nauczycielki. To spośród nich wywodzą się pierwsze cztery członkinie zgromadzenia, które postanowił założyć ks. Spiske. W 1859 roku złożyły one śluby zakonne, dając początek nowemu zgromadzeniu. Za wzór postawił on siostrom św. Jadwigę Śląską, której pełne poświęcenia życie podziwiał i do której miał wielkie nabożeństwo. Wspólnota kontynuowała cele apostolskie Stowarzyszenia św. Jadwigi, z którego się wywodzi.



Strony www:
Polska:
- prow. katowicka: www.jadwizanki.com
- prow. wrocławska: http://jadwizanki.com.pl
Niemcy: http://hedwigschwestern.de
Czechy: www.hedvicky.cz



22 listopada 2015

Karmelici Maryi Niepokalanej


Zgromadzenie Karmelitów Maryi Niepokalanej (CMI)
Congregatio Fratrum Carmelitarum Beatae Virginis Mariae Immaculatae
Congregation of the Carmelites of Mary Immaculate
Congregazione dei Carmelitani di Maria Immacolata
Congregación de los Carmelitas de María Inmaculada
Congregação dos Carmelitas de Maria Imaculada
Congrégation des Carmes de Marie Immaculée
Kongregation der Karmeliten von der Unbefleckten Jungfrau Maria

Zgromadzenie obrządku syro-malabarskiego składające się z kapłanów i braci.

Data i miejsce założenia:
1831 rok - Indie

Założyciele:
o. Thomas Palackal
o. Thomas Porukara
św. Cyriak Eliasz Chavara















Liczba zakonników na świecie: 2896 (w tym: 9 biskupów, 1730 kapłanów,
1 diakon stały, 26 braci, 525 kleryków, 125 nowicjuszy, 480 aspirantów) 
* dane z 2013 roku

Karmelici Maryi Niepokalanej obecni są w krajach: Indie, Włochy, Austria, Niemcy, Szwecja, Holandia, Belgia, Francja, Wielka Brytania, Irlandia, USA, Kanada, Brazylia, Ekwador, Peru, Argentyna, Ghana, Kamerun, Etiopia, Somalia, Kenia, Tanzania, Namibia, RPA, Madagaskar, Izrael, ZEA, Filipiny, Papua Nowa Gwinea, Australia, Nowa Zelandia.
Dom generalny: Indie (Kakkanad, Chavara Hills)

Habit aktualny:

Biała sutanna przepasana białym pasem wiązanym po lewej stronie.



W Europie, Ameryce Pn. i Płd.: strój duchowieństwa diecezjalnego.


Duchowość:
Zgromadzenie łączy w sobie tradycje duchowe Indii i Kościoła Syro-Malabarskiego z duchowością karmelitańską.
Tradycje syro-malabarskie odwołują się do silnego doświadczenia duchowego św. Tomasza Apostoła, który przyniósł wiarę chrześcijańską do Indii. Doświadczenie to było spotkaniem ze zmartwychwstałym Jezusem, które zaowocowało głoszeniem innym ludziom z silną wiarą, że to Pan mój i Bóg mój (J 20, 26-28).
Ponadto zgromadzenie opiera się na duchowości karmelitańskiej, której kontemplacyjny charakter zakonnicy łączą z działalnością apostolską, podczas której dzielą się z innymi owocami swojej kontemplacji. Przykład czerpią z osoby proroka Eliasza - pełnego gorliwości o Bożą chwałę, ze św. Teresy z Avila oraz św. Jana od Krzyża.
Hasłem Karmelitów Maryi Niepokalanej są słowa: Żarliwością rozpaliłem się o chwałę Pana, Boga Zastępów (1 Krl 19, 10).



Działalność:
Wspólnota podejmuje się bardzo różnorodnej działalności apostolskiej. Zakonnicy kształcą przyszłych kapłanów w seminariach duchownych, prowadzą parafie, różne duszpasterstwa, domy rekolekcyjne, ośrodki odnowy duchowej, schroniska dla bezdomnych, kuchnie dla ubogich, szkoły i przedszkola, domy pomocy dla osób niepełnosprawnych fizycznie i umysłowo oraz starszych, pomagają kształcić się ubogiej młodzieży, są kapelanami w szpitalach, angażują się w działalność misyjną oraz ekumeniczną. 


Historia:
Narodziny zgromadzenia wiążą się z osobami dwóch indyjskich gorliwych kapłanów Thomas’a Palackala i Thomasa Porukara. Zapragnęli oni życia w większym odosobnieniu i na modlitwie. Miejscowy biskup poradził im założyć dom zakonny. Powstał on w 1831 roku w Mannanam, w stanie Kerala w Indiach. Niedługo dołączyli do nich inni księża i klerycy, wśród nich Cyriak (Kuriakose) Chavara.
Wspólnota została kanonicznie erygowana w 1855 roku pod nazwą: Zgromadzenie Sług Maryi Niepokalanej z Góry Karmel. Przyjęto duchowość karmelitańską, a pierwszym przełożonym generalnym został św. Cyriak Chavara – ostatni żyjący z grupy założycieli, który przyjął imię Eliasz i uznawany jest dziś za jednego z założycieli. Nazwa zgromadzenia została zmieniona na obecną w 1958 roku.
Karmelici Maryi Niepokalanej nie prowadzili życia kontemplacyjnego w całkowitym odosobnieniu. Od początku angażowali się w różne formy działalności. Pierwszą było kształcenie przyszłych kapłanów, ponadto głosili rekolekcje, zajmowali się edukacją młodzieży, upowszechniali literaturę chrześcijańską, nawracali pogan na wiarę chrześcijańską, podejmowali się różnych uczynków miłosierdzia, inicjowali wiele dzieł charytatywnych.



Strony www:
Indie: http://cmiglobal.blogspot.com
- prow. Bellampalli: www.cmibellampalli.in
- prow. Bhavnagar: http://cmibvn.com
- prow. Bhopal: http://cmibhopal.com
- prow. Bijnor: www.cmibijnor.org
- prow. Coimbatore: www.preshitha.com
- prow. Jagdalpur: www.cmijag.in
- prow. Kochi: www.shprovince.org
- prow. Kottayam: www.cmiktm.com
- prow. Mysore: www.cmimysore.in
- prow. Rajkot: www.cmirajkot.com
- prow. Thrissur: http://devamatha.in
- prow. Thiruvananthapuram: www.cmitvm.info
USA: www.cmiusa.org
Niemcy: http://cmigermany.de
Kenia: https://cmikenya.wordpress.com