31 października 2015

oo. Szensztaccy


Instytut Ojców Szensztackich (ISChP)
Institutum Schoenstattense Patrum
Secular Institute of the Schoenstatt Fathers
Istituto dei Padri di Schönstatt
Instituto de los Padres de Schoenstatt
Instituto dos Padres de Schoenstatt
Institut des Pères de Schoenstatt
Säkularinstitut der Schönstatt-Patres

Instytut świecki kapłanów.

Data i miejsce założenia:
1965 rok - Niemcy

Założyciel:
o. Józef Kentenich















Liczba kapłanów na świecie: ok. 350 (w Polsce: 7)  * dane z 2008 roku
Ojcowie Szensztaccy obecni są w krajach: Niemcy, Polska, Czechy, Austria, Szwajcaria, Wielka Brytania, Hiszpania, Portugalia, Włochy, USA, Meksyk, Ekwador, Brazylia, Paragwaj, Argentyna, Chile, Nigeria, Burundi, Indie.
Dom generalny: Niemcy (Berg Sion, Vaterhaus)

Habit aktualny:


Strój duchowieństwa diecezjalnego.
Możliwa sutanna przepasana czarnym pasem wiązanym po lewej stronie. 

Ojcowie Szensztaccy w Indiach


Duchowość:
Duchowość instytutu opiera się na przymierzu miłości jego członków z Maryją, która jest obrazem "nowego człowieka", będącego celem zbawczego dzieła Chrystusa. Przymierze to staje się normą i formą życia każdego z członków instytutu i polega na tym, aby stać się osobą w najwyższym stopniu zdolną do współdziałania z Bogiem, by na Jej wzór oddać się całkowicie do Jego dyspozycji. Głęboka maryjność instytutu ma więc na celu prowadzić do Boga. Maryja czczona jest w instytucie szczególnie w tytule Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej.
Ojcowie Szensztaccy cechują się także silną wiarą w Bożą Opatrzność, która owocuje postawą dziecięcego oddania się Bogu.
Duchowość instytutu opiera się ponadto na ideale świętości dnia codziennego, który jest formą pobożności znamienną dla ludzi świeckich, a którego celem jest uświęcanie świata na wszystkich jego płaszczyznach. Dlatego też Ojcowie Szensztaccy w rzeczywistości są instytutem świeckim przeznaczonym dla kapłanów, choć ze względu na wspólnotowy charakter życia i inne elementy często wymieniani są w gronie zgromadzeń zakonnych. Jego członkowie nie składają ślubów zakonnych lecz zawierają tzw. kontrakt, najpierw czasowy po okresie nowicjatu, a przy święceniach diakonatu – wieczysty.
Wspólnota ojców w szczególny sposób stara się pielęgnować ducha rodzinności. Na ile jest to możliwe dąży do przyjęcia formy rodziny naturalnej (wewnętrzne prawa, styl sprawowanej przez przełożonych władzy, relacje pomiędzy członkami wspólnoty, atmosfera domów, ich wygląd, wyposażenie itp.). Z duchem rodzinnym wiąże się ściśle pielęgnowany w instytucie ideał kapłańskiego ojcostwa, dostrzegany w obrazie Dobrego Pasterza.
W ramach instytutu możliwe są różne formy życia. Większość kapłanów prowadzi życie wspólnotowe, choć możliwa jest również posługa na placówkach indywidualnych. Część kapłanów poświęca całe życie lub pewien czas życiu kontemplacyjnemu, tworząc gałąź tzw. Ojców Adoracji. W instytucie istnieje ponadto forma życia eremickiego.


Działalność:
Instytut Ojców Szensztackich jest częścią Międzynarodowego Ruchu Szensztackiego składającego się z licznych wspólnot żyjącą wspólną duchowością. Zadaniem ojców jest kierownictwo i kapłańska służba całemu ruchowi. Są oni odpowiedzialni m.in. za głoszenie rekolekcji, konferencji, organizowanie spotkań i pielgrzymek w ramach duszpasterstwa prowadzonego przez centra szansztackie. Księża podejmują się również innych zadań jak: prowadzenie parafii, działalność wychowawcza i naukowa w instytucjach kościelnych, apostolstwo poprzez środki społecznego przekazu, działalność misyjna itp. 

Nowicjusze - krzyż na piersiach.

Historia:
Historia instytutu wiąże się z osobą niemieckiego pallotyna o. Josefa Kentenicha. Niedługo po święceniach kapłańskich został ojcem duchownym w Niższym Seminarium Duchownym w Schönstatt. Z uczniami wiązała go szczególna więź zaufania. Starał się wyczulić młodzież na obecność i działanie Boga w codziennym życiu i wychować na katolików aktywnie włączających się w ewangelizację świata. Odznaczał się także wielką miłością do Maryi, którą czcił pod wezwaniem Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej, a która była dla niego wzorem człowieka i jego relacji z Bogiem.
Wraz z grupą podopiecznych założył Kongregację Mariańską. Podczas jednego z wykładów w małej kapliczce św. Michała Archanioła zwierzył się im z pragnienia, aby Matka Boża obrała ową kapliczkę na swoje umiłowane miejsce, gdzie mogliby wypraszać łaski i pomoc w dążeniu do doskonałości. Podopieczni życzliwie przyjęli myśl o. Kentenicha i uroczystym aktem oddali się na własność Matce Bożej.
Z czasem wokół idei o. Josefa zaczęło powstawać wiele grup gromadzących osoby różnych stanów, zawodów i w różnym wieku, urastając z czasem do wielkiego międzynarodowego Ruchu Szensztackiego.
Jedną z takich grup jest założony w 1965 roku Instytut Ojców Szensztackich – instytut świecki dla kapłanów. Oprócz niego, do licznych wspólnot szensztackich, należą jeszcze dwa inne świeckie instytuty życia konsekrowanego: powstałe w 1926 roku Siostry Szensztackie oraz założeni w 1942 roku Szensztaccy Bracia Maryi.

Strony www:
Polska: www.ojcowie.szensztat.pl
Międzynarodowa: http://schoenstatt-fathers.org/en
Adresy Ojców Szensztackich na świecie

Filmy:





27 października 2015

Dzieło Miłości


Dzieło Miłości
Obra de Amor
Opera di Carità
Work of Love
Oeuvre d'Amour
Werk der Liebe


Data i miejsce założenia:
1975 rok - Hiszpania

Założycielka:
m. María Luisa de Jesús y del Corazón Inmaculado















Liczba sióstr na świecie: 30
Siostry Dzieła Miłości obecne są w krajach: Hiszpania, Meksyk.
Dom generalny: ?


Habit aktualny:

Biały habit przepasany błękitnym pasem, biały szkaplerz o prostokątnym wycięciu, na głowie biały czepek i błękitny welon, przy boku różaniec.


Charyzmat:
Celem zgromadzenia jest dążenie do osiągnięcia doskonałej miłości poprzez bezwzględną i całkowitą wierność wszystkim natchnieniom Ducha Świętego. Założycielka nauczała: Świętością nie są wzniosłe oświecenia lub nadzwyczajne umartwienia, lecz stała wierność podoba się Bogu
Wzorem takiej wierności, a więc i wzorem powołania jest dla sióstr Matka Boża, doskonała Służebnica Pańska, która z uległością wyrzekła Bogu: Niech mi się stanie.
Wspólnota ma kontemplacyjny charakter. Życie codzienne jest proste i wymagające, skupione wokół modlitwy, adoracji Najświętszego Sakramentu i ofiary zanoszonej w intencji uświęcenia osób konsekrowanych oraz nawrócenia i zbawienia dusz ludzkich. 
W duchowości sióstr ważne miejsce zajmuje również tajemnica Wcielenia ich Oblubieńca i Pana.
Kontemplacyjny i klauzurowy styl życia sprawia, że mniszki nie podejmują się czynnego apostolstwa; siostry m.in. szyją ornaty, wykonują zwykłe prace na terenie klasztoru.


Historia:
Matka María Luisa de Jesús y del Corazón Inmaculado życie zakonne zaczynała w klasztorze Karmelitanek Bosych. Przed złożeniem profesji zakonnej musiała jednak opuścić zakon. To właśnie wtedy otrzymała natchnienie do założenia nowej wspólnoty zakonnej. Ze względu na różne zarzuty kierowane przeciwko niej przez długie lata nie mogła uzyskać zgody władz kościelnych. 
Wreszcie w 1975 roku, po blisko 30 latach, mając ze sobą dwie towarzyszki, otrzymała zgodę biskupa diecezji Coria-Caceres. Wspólnota zaczęła istnieć, jednak po pięciu latach jedna z towarzyszek odeszła, w 1987 roku druga zmarła. Nowych powołań nie było; Maria Luisa została sama. Mimo wszystko biskup nie cofnął swojej zgody.
Dwa lata później zgłosiła się pierwsza kandydatka; po kolejnych pięciu latach następne. W 1999 roku 12 sióstr, w tym matka założycielka, złożyły swoje pierwsze śluby zakonne, oficjalnie już rozpoczynając życie klauzurowe. Trzy lata później wspólnota liczyła już 21 sióstr.
Obecnie Dzieło Miłości jest publicznym stowarzyszeniem wiernych liczącym 30 mniszek, które modlą się i pracują w dwóch klasztorach: w Caceres w Hiszpanii i w Chiapas w Meksyku.

Adres:
Obra de Amor
Plaza de la Audiencia, 2
10003 Cáceres
España
e-mail: obradeamorchis@gmail.com



22 października 2015

Córki Maryi Matki Eucharystii


Córki Maryi Matki Eucharystii
Daughters of Mary, Mother of the Eucharist
Hijas de María, Madre de la Eucaristía
Filhas de Maria Mãe da Eucaristia
Figlie di Maria Madre dell'Eucaristia
Filles de Marie Mère de l'Eucharistie
Töchter Mariens Mutter der Eucharistie


Data i miejsce założenia:
2009 rok - Meksyk

Założycielki:
m. Luz María de la Eucaristía - Rodríguez
m. M.Hilda del Corazón Eucarístico de Jesús - Leal













Liczba sióstr na świecie: 2   * dane z 2014 roku
Córki Maryi Matki Eucharystii obecne są w krajach: Meksyk
Dom wspólnoty: Meksyk (Nueva Rosita)


Habit aktualny:

Biały habit przepasany skórzanym paskiem, biały szkaplerz z wyszytą na piersi Hostią i literą „M”, na głowie biały czepek i biały welon, przy boku różaniec.



Charyzmat:
Celem zgromadzenia jest adorować i uczyć adoracji. Jego duchowość koncentruje się wokół kultu Pana Jezusa w Eucharystii i Maryi, Matki Eucharystii, natomiast apostolstwo skupia się na szerzeniu nabożeństwa do Najświętszego Sakramentu poprzez uroczystą celebrację Liturgii Godzin, szerzenie praktyki Godziny Świętej, nauczanie i propagowanie muzyki sakralnej służącej pięknu liturgii Mszy Świętej.
Siostry ponadto posługują w zakrystii, katechizują, prowadzą rekolekcje, uczą modlitwy medytacyjnej Lectio Divina.
Pomimo prowadzonej działalności apostolskiej wspólnota ma wyraźny rys kontemplacyjny. Siostry szczególnie starają się pielęgnować ducha ofiary, czystości i wierności.


Historia:
Córki Maryi Matki Eucharystii to mała wspólnota licząca zaledwie dwie siostry założona w 2009 roku w diecezji Piedras Negras w Meksyku, aktualnie będąca prywatnym stowarzyszeniem wiernych.
Założycielkami są: m. Luz María de la Eucaristía Rodríguez oraz m. M. Hilda del Corazón Eucarístico de Jesús Leal. Dom wspólnoty znajduje się w miasteczku Nueva Rosita.

Adres e-mail::
luz_maro@hotmail.com