29 maja 2015

Córki św. Franciszka Serafickiego


Zgromadzenie Córek św. Franciszka Serafickiego (CFS)
Congregatio Filiae Sancti Francisci Seraphici
Congregazione delle Figlie di San Francesco Serafico
Congregation of the Daughters of St. Francis Seraphic
Congregación de las Hijas de San Francisco Seráfico
Congregação das Filhas de São Francisco Seráfico
Congrégation des Filles de Saint-François-Séraphique
Kongregation der Töchter des Seraphischen hl. Franziskus

inna nazwa: Rewerzanki

Data i miejsce założenia:
1928 rok - Polska

Założyciel:
bł. Antoni Rewera















Liczba sióstr na świecie: 88  * dane z 2008 roku
Córki św. Franciszka Serafickiego obecne są w krajach: Polska, Włochy.
Dom generalny: Polska (Sandomierz)


Habit aktualny:

Czarny habit przepasany białym sznurem, biały kołnierzyk, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi zawieszony franciszkański krzyż San Damiano.
W okresie letnim możliwy habit i welon beżowy.


Duchowość:
Celem zgromadzenia jest uwielbienie Boga w Tajemnicy Jego Odkupieńczej Miłości na Krzyżu oraz szerzenie Chrystusowego Królestwa Prawdy i Miłości. Ponadto siostry pragną wynagradzać Bogu za zniewagi i niewdzięczności. Pokuta i wynagrodzenie przenikają więc całe ich życie zakonne i codzienną pracę.
Duchowość zgromadzenia jest typowo franciszkańska. Jako Córki św. Franciszka, który został naznaczony stygmatami, siostry mają szczególny kult Krzyża i Męki Chrystusa. Kontemplacja Pana Jezusa konającego w Ogrójcu pomaga im ujrzeć świętość Boga oraz ludzką słabość.
Centrum każdego dnia sióstr stanowi Ofiara Eucharystyczna, która uobecnia dzieło Odkupienia i objawia Miłość Odkupiciela. Do Ofiary Pana siostry dołączają własny dar serca i życia, odnawiając w każdy dzień ofiarę z siebie złożoną Bogu w chwili ślubów.
W duchu św. Franciszka siostry czczą Maryję jako swą Matkę i na Jej wzór kształtują swoje postępowanie. Od Niej uczą się otwartości na natchnienia Ducha Świętego, prawdziwej służby Kościołowi i bliźnim, a także wielkodusznego posłuszeństwa, ubóstwa oraz dziewiczej czystości. Cnotami szczególnie bliskimi duchowi zgromadzenia jest umiłowanie prawdy i prostota w życiu codziennym.


Działalność:
Zadaniem podejmowanym przez siostry jest pomoc w duszpasterstwie parafialnym w charakterze katechetek, organistek, kancelistek, zakrystianek, siostry posługują też na plebaniach, pracują w różnych instytucjach kościelnych domach rekolekcyjnych, seminariach duchownych, pomagają ludziom chorym i starszym oraz ubogim.


Historia:
Zgromadzenie założył bł. ks. Antoni Rewera, proboszcz parafii katedralnej w Sandomierzu oraz gorliwy propagator idei tercjarstwa franciszkańskiego. Postanowił on z tercjarek żyjących samotnie w świecie stworzyć wspólnotę. Z jego inicjatywy w 1928 roku zakupiono w Sandomierzu dom, w którym zamieszkały trzy tercjarki, które podjęły się opieki nad starszymi członkiniami tego zakonu. Rok ten uznaje się za datę narodzin zgromadzenia.
W niedługim czasie zaczęły zgłaszać się młode dziewczęta, pragnące nieść taką samą posługę. W tej sytuacji w 1933 roku ks. Rewera utworzył nowicjat, a wspólnota przyjęła nazwę Stowarzyszenia Sióstr św. Franciszka. Siostry początkowo nazywane były Rewerzankami. Oprócz opieki nad chorymi i starszymi tercjarkami, organizowały spotkania dla tercjarzy na wsiach, tworzyły kółka różańcowe, organizowały pogadanki i spotkania religijne, pomagały w licznych inicjatywach duszpasterskich ks. Rewery. Założyciel napisał konstytucje, ale nie zostały one zatwierdzone przez biskupa sandomierskiego. Niedługo później wybuchła II Wojna Światowa, w czasie której zginął ks. Rewera.
Po wojnie opiekę duchową nad zgromadzeniem objął ks. Wincenty Granat, który kierując się duchem ks. Rewery poprawił konstytucje. Zgromadzenie zostało zatwierdzone przez władze kościelne jako Córki św. Franciszka Serafickiego

Strony www:
www.franciszkanki.kuria.lublin.pl



28 maja 2015

Bracia św. Stefana


Zgromadzenie Braci św. Stefana (BSS)
Congregation of Brothers of St. Stephen
Congregazione dei Fratelli di San Stefano
Congregación de los Hermanos de San Esteban
Congregação dos Irmãos de São Estêvão
Congrégation des Frères de Saint-Étienne
Kongregation der Brüder vom St. Stephan


Data i miejsce założenia:
1975 rok - Nigeria

Założyciel:
kard. Francis Arinze















Liczba zakonników na świecie: brak danych
Bracia św. Stefana obecni są w krajach: Nigeria
Dom generalny: Nigeria (Onitsha)


Habit aktualny:

 
Biała sutanna przepasana czarnym sznurem, na piersi zawieszony krzyż.



Duchowość:
Głównym celem zgromadzenia jest chwała Boża i uświęcenie własne członków. Celem apostolskim jest szeroko rozumiana praca katechetyczna. Mottem braci są słowa z Ewangelii: Aby znali Ciebie (J 17, 3).
Bracia św. Stefana są wspólnotą laicką, tzn. zakonnicy nie przyjmują święceń kapłańskich. Składają trzy śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, a swoje powołanie rozumieją jako wezwanie do służby.
Za Jezusem Chrystusem podążają śladami Maryi oraz żyjąc we wspólnocie, dzieląc się ze sobą wszystkim, co posiadają. Boga spotykają przede wszystkim w modlitwie osobistej i wspólnotowej oraz medytacji. Miłość i opiekę Bożą dostrzegają i doświadczają w zwyczajnych i niezwyczajnych wydarzeniach codziennego życia. Z Nim dzielą wszystkie swoje troski i radości.

Działalność:  
Charyzmat zgromadzenia realizowany jest poprzez zwykłą katechizację, jak również edukację dzieci i młodzieży w szkołach i poza nimi oraz formację katechetyczną dla seminarzystów, księży czy świeckich. Zakonnicy mogą szerzyć znajomość wiary także przez inne posługi właściwe zakonnemu stanowi życia.

Historia:
Zgromadzenie Braci św. Stefana założył w 1975 roku ówczesny ordynariusz nigeryjskiej diecezji Onitsha kard. Francis Arinze, późniejszy prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
W Onitsha do dziś znajduje się dom macierzysty zgromadzenia.

Strony www:
www.bssgeneralate.com



23 maja 2015

ss. Niepokalanego Poczęcia z Castres


Zgromadzenie Matki Bożej Niepokalanie Poczętej z Castres
*Congrégation des Sœurs de Notre-Dame de l’Immaculée Conception
de Castres
(Sœurs de l’Immaculée Conception de Castres; Sœurs de Bleues de Castres)
*Congregation of the Sisters of Our Lady of the Immaculate Conception
of Castres
(Sisters of the Immaculate Conception of Castres; Blue Sisters of Castres)
*Congregazione delle Suore di Nostra Signora dell'Immacolata Concezione
di Castres
(Suore dell'Immacolata Concezione di Castres; Suore Azzurre di Casres)
*Congregación de las Hermanas de Nuestra Señora de la Inmaculada Concepción de Castres 

(Hermanas de la Inmaculada Concepción de Castres; Hermanas Azules
de Castres)
*Congregação das Irmãs de Nossa Senhora da Imaculada Conceição
de Castres
(Irmãs da Imaculada Conceição de Castres; Irmãs Azuis de Castres)
*Kongregation der Schwestern Unserer Lieben Frau von der Unbefleckten Empfängnis von Castres (Blaue Schwestern von Castres)

inna nazwa: siostry Niebieskie z Castres

Data i miejsce założenia:
1836 rok - Francja

Założycielka:
św. Joanna Emilia de Villeneuve















Liczba sióstr na świecie: 585  * dane z 2011 roku
Siostry Matki Bożej Niepokalanie Poczętej z Castres obecne są w krajach: Francja, Hiszpania, Włochy, Meksyk, Haiti, Wenezuela, Boliwia, Paragwaj, Urugwaj, Brazylia, Argentyna, Senegal, Gwinea Bissau, Burkina Faso, Benin, Gabon, RD Kongo, Filipiny.
Dom generalny: Włochy (Rzym)

Habit aktualny:

Zgromadzenie założone jako habitowe.
W okresie posoborowym siostry zamieniły habity na ubrania świeckie; noszą jedynie zawieszony na piersi krzyż. Pojedyncze siostry noszą niebieski welon z białą wypustką.


Po prawej:
w Senegalu, Burkina Faso i Beninie
- welon biały.

Habit historyczny:

Niebieski habit przepasany białym sznurem, na głowie biały czepek i niebieski welon.




Duchowość:
Siostry Niepokalanego Poczęcia z Castres dążą do tego, aby stać się uczennicami Jezusa Zbawiciela, wejść do sanktuarium Jego Serca, kontemplować Je i odwzorować w sobie postawy i uczucia w Nim zwarte, aby przez to świadczyć o miłości Zbawiciela. Matkę Bożą Niepokalaną siostry obierają za Towarzyszkę i Mistrzynię życia zakonnego, gdyż to Ona najdoskonalej naśladowała Pana Jezusa. 
Duch zgromadzenia charakteryzuje się postawą stałego rozeznawania i dyspozycji wobec woli Bożej, zaufania Bożej Opatrzności, nawrócenia, małości, pokory i ubóstwa. Cechą szczególną charyzmatu jest służba ludziom ubogim. Założycielka uczyła siostry aby iść bez wahania tam, gdzie głos ubogich je wzywa. Gotowość tą siostry potwierdzają składanym czwartym ślubem zakonnym: poświęcenia się służbie ludziom, zwłaszcza ubogim.
Wspólnota życia, duchowości i misji jest tym, co jednoczy siostry i pozwala im stać się jednego serca i jednego ducha.


Działalność:
Zgromadzenie angażuje się w działalność edukacyjną i wychowawczą w przedszkolach, szkołach różnego typu, uczelniach i domach dziecka. Siostry pracują także wśród chorych w szpitalach, przychodniach, domach opieki, opiekują się młodymi matkami z dziećmi, ludźmi starszymi w domach dla osób w podeszłym wieku, imigrantami, włączają się w obronę prawa do życia. Ponadto siostry zajmują się katechizacją i pracą parafialną.

Historia:
Św. Joanna Emilia de Villeneuve otrzymała wychowanie mocno oparte na wartościach, w rodzinie hojnej wobec ludzi w potrzebie. Nauczyło ją to miłości do Boga i wrażliwości na ubogich. Dla niej jałmużna była niewystarczająca. Emilia pragnęła być z biednymi, chorymi, więźniami, prostytutkami, by przywrócić im godność i pokazać, że Bóg ich też kocha.
Pragnienie służby ubogim i potrzebującym doprowadziło Emilię do założenia w 1836 roku nowego zgromadzenia poświeconego Matce Bożej. Maryja była założycielce szczególnie bliska od chwili śmierci jej matki; Maryi powierzała swoje radości, smutki i  decyzje, Ona stała się jej Towarzyszką i Powierniczką. Zakonnice zaczęto nazywać Siostrami Niepokalanego Poczęcia lub, od koloru habitu – Niebieskimi Siostrami.
Pierwsza wspólnota zamieszkała w małym, skromnym domu w Castres. Siostry zaangażowały się w pomoc zagrożonym ubóstwem dziewczętom oraz opiekę nad więźniami. Szybko powstał drugi dom, w którym siostry zajęły się nauczaniem dzieci, katechizacją i opieką nad chorymi. Emilia chciała iść tam, gdzie Pan Jezus nie jest znany, ani kochany, dlatego już w 1848 roku wysłała pierwsze siostry na misje do Senegalu w Afryce.

Strony www:
Francja: www.cic-castres.org
Hiszpania: www.ciccastres-es.net
Włochy: www.ciccastres-it.net
Brazylia: www.ciccastres-br.net , www.irmasazuissp.net
Argentyna, Urugwaj: http://provinciaargentinauruguay.jimdo.com
Filipiny: www.ciccastres-ph.net

Filmy:







15 maja 2015

ss. Królowej Świata


Zgromadzenie Sióstr Królowej Świata
Congregazione delle Suore della Regina del Mondo
Congregation of the Sisters of Queen of the World
Congregación de las Hermanas Reina del Mundo
Congregação das Irmãs da Rainha do Mundo
Congrégation des Sœurs de la Reine du Monde
Kongregation der Schwestern der Königin der Welt
Družba Sestara Kraljice Svijeta


Data i miejsce założenia:
1963 rok - Chorwacja

Założyciel:
o. Ivan Jäger SJ















Liczba sióstr na świecie: 44
Siostry Królowej Świata obecne są w krajach: Chorwacja, Niemcy.
Dom generalny: Chorwacja (Zagrzeb)


Habit aktualny:

Czarny habit wycięty w szpic z kołnierzem (lub habit ze zwykłym białym kołnierzykiem), na głowie czarny welon z biała wypustką, na piersi zawieszony medal.




Duchowość:
Zgromadzenie jest powołane, aby służyć Kościołowi poprzez pomoc kapłanom w pracy parafialnej. Siostry naśladują Chrystusa ubogiego, czystego i posłusznego aż do śmierci na Krzyżu. Dla sióstr żyć w Chrystusie znaczy żyć dla Kościoła; starają się więc o wzmocnienie i wzrost Ciała Chrystusowego - Kościoła.
W zgromadzeniu w sposób szczególny czci się Najświętszą Maryję Pannę jako Królową Świata. Ona jest patronką zgromadzenia, Jej wstawiennictwu siostry powierzają swoje życie i apostolstwo.
Zakonnice codziennie poświęcają godzinę medytacji, odmawiają Liturgię Godzin, różaniec, dwukrotnie w ciągu dnia robią rachunek sumienia. Najważniejsze miejsce zajmuje jednak Eucharystia, która ożywia całe życie duchowe wspólnoty. Istotne jest także codzienne czytanie i rozważanie Pisma Świętego oraz zgłębianie duchowości chrześcijańskiej. Podkreśla się również znaczenie jedności między siostrami, natomiast wspólnota życia daje im okazję do praktykowania prawdziwej miłości chrześcijańskiej.


Działalność:
Zgodnie z celem zgromadzenia siostry zaangażowane są w różne formy pracy parafialnej. Pracują jako katechetki, zakrystianki, organistki, prowadzą chóry parafialne, przygotowują dzieci i młodzież do przyjęcia sakramentu Pierwszej Komunii Świętej i Bierzmowania, zajmują się animacją liturgiczną i biblijną, organizują rekolekcje dla dziewcząt, propagują prasę katolicką. Pełnią również dzieła miłosierdzia wobec ubogich i chorych w parafii, posługują także w domu opieki dla osób starszych i niedołężnych. Apostolstwo zgromadzenie zawsze ściśle związane jest z parafią.


Historia:
Założycielem Sióstr Królowej Świata był jezuita o. Ivan Jäger. Był teologiem,  wychowawcą młodzieży, zwłaszcza kandydatów do kapłaństwa, był również znanym w Chorwacji misjonarzem ludowym. W pracy tej spostrzegł, że w wielu parafiach brakowało księży, co skutkowało duchowym spustoszeniem w życiu ludzi. Chciał więc pomóc w duchowej odnowie Kościoła. W 1963 roku w miejscowości Turanj założył żeńską wspólnotę zakonną przeznaczoną do pracy w duszpasterstwie parafialnym. Powierzył ją opiece Maryi, Królowej Świata.
Ojciec Ivan Jäger miał trzy wielkie miłości: Eucharystię, z której czerpał siłę i moc do apostolstwa; Matkę Bożą, której powierzał wszystkie swoje wysiłki i pragnienia; oraz Kościół, dla którego żył i kochał żarliwym sercem. Te trzy cechy stały się więc podstawą duchowości sióstr.
Zgromadzenie Sióstr Królowej Świata od 1982 roku jest wspólnotą na prawie diecezjalnym. Siostry obecne są w kilku domach w Chorwacji i jednym w Niemczech w Monachium.

Strony www:
http://ds-kraljice-svijeta.hr



12 maja 2015

Franciszkanki Zaśnięcia i Wniebowzięcia Matki Bożej


Siostry Tercjarki Franciszkanki Zaśnięcia i Wniebowzięcia Matki Bożej
Hermanas Terciarias Franciscanas del Tránsito y Asunción de Nuestra Señora
(Franciscanas del Pozo Santo)
Irmãs Terciárias Franciscanas do Trânsito e Assunção de Nossa Senhora
Suore Terziarie Francescane della Dormizione e Assunzione di Nostra Signora
Tertiary Franciscan Sisters of the Dormition and Assumption of Our Lady
Sœurs Tertiaires Franciscaines de la Dormition et de l'Assomption de Notre-Dame


Data i miejsce założenia:
1666 rok - Hiszpania

Założycielki (od lewej):
m. Marta de Jesús Carrillo Aguilera
m. Beatriz Jerónima de la Concepción



Liczba sióstr na świecie: brak danych
Franciszkanki Zaśnięcia i Wniebowzięcia Matki Bożej obecne są w krajach: Hiszpania.
Dom generalny: Hiszpania (Sewilla)


Habit aktualny:


Granatowy habit w prostokątnym wycięciem pod szyją, przepasany białym sznurem, biały kołnierz, na głowie biały czepek i czarny welon, na piersi zawieszony duży medal, przy boku koronka franciszkańska.






Charyzmat:
Podstawą życia i normą postępowania zgromadzenia jest Święta Ewangelia Jezusa Chrystusa. Sposób życia sióstr oparty jest na regule Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka z Asyżu. Duchowość zgromadzenia wyróżnia się szczególnym nabożeństwem do Matki Bożej w tajemnicy Jej Zaśnięcia i Wniebowzięcia.
Od samego początku istnienia wspólnoty charyzmat realizowany jest przez szpitalną posługę ubogim, cierpiącym, niepełnosprawnym bądź nieuleczalnie chorym ludziom, niosąc pomoc w chorobie lub towarzysząc w chwili śmierci.


Historia:
Zgromadzenie ma swoje korzenie w XVII wieku. Marta de Jesús Carrillo Aguilera, kobieta szlachetnie urodzona, oddana Najświętszej Dziewicy i duszom w czyśćcu, za które od dziecka modliła się codziennie na różańcu. Po śmierci męża i usamodzielnieniu się dzieci została tercjarką franciszkańską i poświęciła się działalności dobroczynnej wśród chorych oraz pielgrzymów.
W 1666 roku w Sewilli przy placu Pozo Santo m. Marta de Jesús założyła wraz z drugą tercjarką m. Beatriz Jerónima de la Concepción szpital służący chorym i umierającym, zwłaszcza ubogim i opuszczonym kobietom. To właśnie z pracy szpitalnej tych dwóch kobiet zrodziło się pobożne stowarzyszenie tercjarek franciszkańskich. Wspólnota ta przez wieki opiekowała się chorymi wyróżniając się miłością i świętością życia należących do niej sióstr. Stowarzyszenie to zostało zatwierdzone przez ordynariusza Sewilli jako zgromadzenie zakonne na prawie diecezjalnym dopiero w 1946 roku.
Siostry do dziś pełnią posługę w szpitalu przy Pozo Santo założonym przez m. Martę i m. Beatriz w XVII wieku.


Strony www:
http://franciscanasdelpozosanto.blogspot.com