31 marca 2015

ss. Małego Testamentu św. Franciszka


Siostry Małego Testamentu św. Franciszka
Sorelle del Piccolo Testamento di S. Francesco
Sisters of the Little Testament of St Francis
Hermanas del Pequeño Testamento de San Francisco

Data i miejsce założenia:
2006 rok - Włochy

Założycielki (od lewej):
s. Daniela del Santo Vangelo - Rossella Cancilla
s. Francesca di Gesù Povero - Serena Chiarella



Liczba sióstr na świecie:* dane z 2012 roku
Siostry Małego Testamentu św. Franciszka obecne są w krajach: Włochy
Dom wspólnoty: Włochy (Gubbio)

Habit aktualny:

Brązowy habit przepasany białym sznurem, na głowie brązowy welon, przy boku koronka franciszkańska.


Charyzmat:
Powołaniem wspólnoty jest wierne i radykalne życie duchem św. Franciszka, jego regułą oraz tzw. Małym Testamentem, który Franciszek podyktował niedługo przed swoją śmiercią. W owym testamencie święty zawarł trzy wskazania, które stały się charakterystycznym rysem duchowości wspólnoty; są to: miłość braterska, miłość ubóstwa i miłość do Kościoła i jego pasterzy. Przez profesję rad ewangelicznych członkinie chcą ściślej naśladować Chrystusa oraz oddać się całkowicie Bogu.
Codzienność sióstr to życie proste, życie głębokiej modlitwy i pobożności, w siostrzanej wspólnocie i służbie Kościołowi. Siostry chcą zawsze wiernie słuchać Kościoła i wspierać go swoją pracą według swoich możliwości. Aktualnie apostolstwo sióstr obejmuję posługę w ramach duszpasterstwa diecezjalnego wśród młodzieży i rodzin. Siostry przyjmują też w gościnę pielgrzymów.


Historia:
Wspólnotę założyły Rossella Cancilla, która przyjęła imię: s. Daniela del Santo Vangelo oraz Serena Chiarella, której imię zakonne to s. Francesca di Gesù Povero. Doświadczywszy życia duchowością franciszkańską zapragnęły, aby stała się ona ich udziałem na całe życie. 
Kobiety zwróciły się do biskupa diecezji Gubbio o aprobatę sposobu życia, który chciały prowadzić. W 2006 roku biskup zatwierdził Siostry Małego Testamentu św. Franciszka jako publiczne stowarzyszenie wiernych. Dom wspólnoty powstał w Gubbio.

Dom wspólnoty:
Sorelle del Piccolo Testamento di S. Francesco
Convento San Marziale - Gubbio,
06024 Gubbio (PG)
Italia
e-mail: pictestn1@gmail.com



28 marca 2015

ss. Dzieciątka Jezus z Reims


Zgromadzenie Sióstr Świętego Dzieciątka Jezus z Reims (SEJ)
Congrégation des Sœurs du Saint-Enfant-Jésus de Reims
Congregazione delle Suore del Santo Bambino Gesù di Reims
Congregation of the Sisters of the Holy Child Jesus of Rheims
Congregación de las Hermanas del Santo Niño Jesús de Reims
Congregação das Irmãs do Santo Menino Jesus de Reims
Kongregation der Schwestern vom Kinde Jesu von Reims


Data i miejsce założenia:
1670 rok - Francja

Założyciel:
bł. Nicolas Roland















Liczba sióstr na świecie: 27
Siostry Dzieciątka Jezus z Reims obecne są w krajach: Francja.
Dom generalny: Francja (Reims)


Habit aktualny:


 Granatowy bezrękawnik, biała bluzka, na piersi zawieszony krzyżyk, pojedyncze siostry noszą na głowie welon.


Habit historyczny:

Strój z ok. 1839 roku
---------------------------------------------------




---------------------------------------------------



---------------------------------------------------

Siostry Dzieciątka Jezus w 1969 roku.
Habit biały używany na misjach.

Charyzmat:
Duchowość zgromadzenia opiera się na tajemnicy Wcielenia. Zadaniem sióstr jest kontemplacja Pana Jezusa - Słowa Wcielonego, uniżonego z miłości do człowieka, uniżonego w żłóbku, na Krzyżu, na ołtarzu.
Duch każdej siostry powinien cechować się postawą dziecięcej prostoty na wzór Dzieciątka Jezus. Siostry posłane są, aby głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie poprzez świadectwo swojego życia oraz słowem, każdemu napotkanemu człowiekowi. Szczególnym zadaniem apostolskim zgromadzenia jest edukacja i wychowanie młodzieży, zwłaszcza ubogiej.


Historia:
Francuski ksiądz bł. Nicolas Roland święcenia kapłańskie przyjął we wczesnym wieku, mając 20 lat. Od samego początku pociągała go prawda o Wcielonym Bogu, który stał się ubogim z miłości do człowieka. Był też bardzo wrażliwy na los porzuconych, pozostawionych samym sobie, dzieci. Zaczął więc przeznaczać swoje środki materialne na zapewnienie dachu nad głową i opieki sierotom. Szkolił nauczycieli na oddanych i troskliwych wychowawców, którzy pomagaliby dzieciom odnaleźć swoje miejsce w społeczeństwie i w Kościele.
W 1670 roku sprowadził z Rouen do Reims dwie zakonnice ze Zgromadzenia Dzieciątka Jezus założonego przez bł. Nicolasa Barre. Szybko zaczęły dołączać do nich miejscowe dziewczęta, gotowe poświęcić się Bogu w służbie dzieciom. Jeszcze w tym samym roku stały się one pierwszymi siostrami nowego Zgromadzenia Dzieciątka Jezus z Reims pod duchowym kierownictwem Nicolasa Rolanda. Zaledwie 8 lat później, mając 36 lat założyciel zmarł. Opiekę nad młodą wspólnotą roztoczył jego uczeń, św. Jan Chrzciciel de La Salle – założyciel Braci Szkolnych. Jego wpływ sprawił, że Siostry Dzieciątka Jezus stały się częścią rodziny lasalliańskiej.


Zgromadzenie przez długie lata zajmowało się wyłącznie wychowaniem i kształceniem dzieci z ubogich środowisk. Prowadziło liczne szkoły i sierocińce. W połowie XIX wieku zakonnice zajęły się także na mniejszą skalę opieką nad chorymi, posługiwały m.in. w hospicjum, domu rekolekcyjnym, a w latach 1969-1991 włączyły się w działalność misyjną w Czadzie. Posoborowy kryzys powołań sprawił, że zgromadzenie jest dziś małą wspólnotą starszych już wiekiem sióstr, żyjących w trzech domach w diecezji Reims. Potrzeba więc nowych kandydatek gotowych odnowić charyzmat bł. Nicolasa Rolanda.


Strony www:
https://soeurssaintenfantjesus.wordpress.com



25 marca 2015

Bracia Niepokalanego Poczęcia z Huijbergen


Zgromadzenie Braci Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Matki Boga (CFH) Zgromadzenie Braci z Huijbergen
*Fratres Immaculatae Conceptionis Beatissimae Virginis Mariae Matris Dei (Congregatio Fratrum de Huybergen)
*Fratelli dell'Immacolata Concezione della Beata Maria Vergine, Madre di Dio (Fratelli di Huijbergen)
*Brothers of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary, Mother of God (Brothers of Huijbergen)
*Hermanos de la Inmaculada Concepción de la Santísima Virgen María, Madre de Dios (Hermanos de Huijbergen)
*Irmãos da Imaculada Conceição da "Bem-aventurada Virgem Maria, Mãe de Deus (Irmãos de Huijbergen)
*Frères de l'Immaculée-Conception de la Bienheureuse Vierge Marie, Mère de Dieu (Frères de Huijbergen)
*Brüder der Unbefleckten Empfängnis der Seligen Jungfrau Maria-Mutter Gottes (Brüder von Huhbergen)
*Broeders van de Onbevlekte Ontvangenis van de Allerheiligste Maagd en Moeder Gods Maria (Congregatie Broeders van Huijbergen)

inna nazwa: Bracia z Huijbergen
Zgromadzenie złożone z braci zakonnych (bez święceń kapłańskich).

Data i miejsce założenia:
1854 rok - Holandia

Założyciel:
bp Johannes van Hooydonk















Liczba braci na świecie: 112  * dane z 2005 roku
Bracia Niepokalanego Poczęcia z Huijbergen obecni są w krajach: Holandia, Brazylia, Indonezja.
Dom generalny: Holandia (Huijbergen)


Habit aktualny:

Zgromadzenie założone jako habitowe.
Po Soborze Watykańskim II bracia przestali chodzić w habitach.








 Habit historyczny:

Czarny habit przepasany czarnym sznurem, przy boku różaniec.

Na misjach habit biały.


Duchowość:
Zgromadzenie stawia sobie za wzór postępowania Pana Jezusa, Matkę Bożą i św. Franciszka z Asyżu.
Pan Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski, nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza (Mt 9, 35-36). Bracia starają się więc odznaczać duchem miłości i współczucia wobec tych, którzy cierpią.
Patronka zgromadzenia, Matka Boża Niepokalanie Poczęta, która nazwała siebie Służebnicą Pańską uczy braci całkowitej otwartości na wolę Bożą. Razem z Nią zakonnicy starają się służyć Panu.
Bracia z Huijbergen są wspólnotą należącą do Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka. Za przykładem świętego z Asyżu żyją duchem Ewangelii, wierni i ufni w moc miłości Bożej szukają pokoju i dobra, traktując wszystkich jak braci i siostry.
Zgromadzenie jest wspólnotą braterską (laicką), zakonnicy nie przyjmują święceń kapłańskich.


Działalność:
Tradycyjna działalność zgromadzenia, czyli edukacja i wychowanie młodego pokolenia aktualnie realizowana jest tylko przez braci w Indonezji, gdzie prowadzą kilka szkół podstawowych, średnich i zawodowych oraz internaty.
W Holandii i Brazylii apostolstwo skupia się na pomocy w duszpasterstwie parafialnym, towarzyszenie ludziom w żałobie oraz wspieranie pracą różnych organizacji i fundacji wspomagających m.in. ludzi ubogich i chorych, kształcenie dzieci upośledzonych umysłowo, a także rodziny z dziećmi upośledzonymi.


Historia:
Braci Niepokalanego Poczęcia założył biskup Bredy Johannes van Hooydonk w 1854 roku w Huijbergen w Holandii w celu opieki nad osieroconymi chłopcami. Wkrótce przy klasztorze otwarto szkołę z internatem, która stała się ważnym w diecezji ośrodkiem edukacji katolickiej.
Szkolnictwo stało się zasadniczym celem apostolskim zakonników. Bracia prowadzili liczne szkoły, internaty i sierocińce, pracowali w szkołach państwowych. Szczególną cechą działalności zgromadzenia stało się szerokie zaangażowanie w kształcenie dzieci upośledzonych umysłowo.
Posoborowy brak powołań w Holandii i Brazylii i coraz wyższy wiek zakonników sprawił, że zgromadzenie stopniowo wycofało się ze swojej właściwej działalności zamykając swoje dzieła edukacyjne i wychowawcze lub przekazując je diecezjom, bądź osobom świeckim. Jedynie w Indonezji jest ona nadal kontynuowana, gdyż jedynie tam zgromadzenie ma jeszcze nowe powołania.


Strony www:
www.abcfh.nl



22 marca 2015

Wynagrodzicielki Najświętszego Serca


Siostry Wynagrodzicielki Najświętszego Serca (RRSC)
Religiosas Reparadoras del Sagrado Corazón
Religiosas Reparadoras do Sagrado Coração
Religiose Riparatrici del Sacro Cuore
Religious Reparatrices of the Sacred Heart
Religieuses Réparatrices du Sacré-Cœur


Data i miejsce założenia:
1896 rok - Peru

Założycielka:
m. Teresa del Sagrado Corazón - Rosa Mercedes de Castañeda y Coello















Liczba sióstr na świecie: brak danych
Wynagrodzicielki Najświętszego Serca obecne są w krajach: Peru, Hiszpania, Włochy.
Dom generalny: Peru (Lima)


Habit aktualny:

Czarny habit wycięty w szpic, biały kołnierz, na głowie czarny welon z białą wypustką, na piersi zawieszony krzyżyk.
W okresie letnim możliwy strój w kolorze białym.


Habit historyczny:

Czarny habit przepasany sznurem, czarny szkaplerz z wyszytym na piersi po lewej stronie czerwone Serce Jezusa, na głowie biały czepek i czarny welon.




------------------------------------------------


Wynagrodzicielki w 1967 roku

------------------------------------------------



Duchowość:
Zgromadzenie zostało założone po to, by wynagradzać za zniewagi wyrządzone Sercu Jezusowemu. Cel ten realizowany jest przede wszystkim w czasie adoracji wynagradzającej przed Najświętszym Sakramentem.
Ducha wynagradzania siostry czerpią z Ofiary Mszy Świętej, gdyż została Ona ustanowiona przez Chrystusa właśnie jako Ofiara Przebłagalna za grzechy ludzkości. Mają jednak świadomość, że obowiązek przebłagania za grzechy ciąży nie tylko na kapłanach sprawujących Eucharystię, ale na wszystkich ochrzczonych, bo są oni wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem (1 P 2, 9). Wynagrodzenie sióstr obejmuje nie tylko własne grzechy, ale ma zasięg uniwersalny, obejmuje winy całej ludzkości.
Założycielka bardzo kochała życie wspólnotowe, dlatego wybrała regułę św. Augustyna jako "solidny fundament" dla swego zgromadzenia.


Działalność:
Główny cel zgromadzenia, ma charakter duchowy. Podejmowana działalność apostolska ma natomiast charakter dopełniający charyzmat zgromadzenia. Siostry opiekują się chorymi w domach prywatnych lub w domach opieki. Zajmują się edukacją i wychowaniem dzieci i młodzieży w szkołach i przedszkolach, prowadzą internaty, włączają się w katechizację, ewangelizację i misje ludowe.


Historia:
Rosa Mercedes de Castañeda y Coello pochodziła z rodziny o wysokim statusie społecznym zamieszkałej w Limie, stolicy Peru. Już od siódmego roku życia, od czasu pierwszej Komunii Świętej czuła ogromne pragnienie świętości, marzyła o męczeństwie i życiu pustelnika. Postanowiła zostać zakonnicą. Ojciec, aby powstrzymać ją od tej decyzji, wysłał ją na studia do Paryża. Jednak jej pragnienie oddania się Bogu było silniejsze i tam wstąpiła do klasztoru.
Wówczas właśnie Rosa odkryła powołanie, aby założyć zgromadzenie poświęcone wynagradzaniu Sercu Jezusa za wyrządzone zniewagi. Z tym zamiarem udała się na audiencję do papieża Leona XIII, od którego otrzymała błogosławieństwo dla planowanego dzieła. Wkrótce puściła Francję i wróciła do Peru, gdzie w 1896 roku w Limie narodziło się nowe zgromadzenie zakonne. Rosa przyjęła imię Teresa od Najświętszego Serca i złożyła pierwsze śluby.

Strony www:
https://rreparadorassc.wordpress.com